De paranoia Jerry (Jack Black) woont in een trailer naast een energiecentrale. Hij is ervan overtuigd dat de energiecentrale zijn hersens kan laten smelten en gaat daarom immer gekleed in een gewaad van aluminiumfolie en draagt een vergiet of een ander ijzeren hoofddeksel op zijn hoofd. Zijn beste vriend Mike (Mos Def) woont en werkt in een slecht lopend videotheekje, Be Kind Rewind, zijn baas is Fletcher, een oude jazzliefhebber.
Mike voelt zich niet serieus genomen door zijn oude baas, totdat hij tot zijn grote vreugde voor een aantal weken de verantwoordelijkheid voor de videotheek krijgt.
Natuurlijk gaat het mis. Jack Black is, na een mislukte sabotagepoging op de energiecentrale, compleet magnetisch geworden en wist door zijn aanwezigheid in de videotheek alle videobanden. Paniek alom natuurlijk; Mike had eindelijk het vertrouwen van de baas gekregen en nu zijn de banden leeg.
Wanneer er een trouwe klant (Mia Farrow) binnenkomt en Ghostbusters wil huren, bedenken de twee een plan. Ze gaan Ghostbusters naspelen. Ze verzinnen de meest ingenieuze manieren om specialeffects te imiteren, en met slechts Mike en Jerry als acteurs wordt de film opgenomen en uitgeleend. Zo gaat het balletje rollen. Driving Miss Daisy , Rush Hour , The Lion King , op bijzonder slechte maar toch briljante wijze spelen ze alle klassiekers na.
Wat blijkt? Het hele dorp is dol op de provisorische remakes. De "gezweedste" versies, zoals Mike en Jerry ze noemen, van bekende films gaan als warme broodjes over de toonbank en de omzet stijgt. Mike en Jerry vergaren roem en steeds meer klanten willen meespelen.
Als blijkt dat het pand gesloopt gaat worden, slaan de dorpelingen de handen ineen, en maken met z'n allen een film over het leven van de in het dorp geboren jazzlegende Fats Waller. De vraag is, verdienen ze daarmee genoeg geld om het oude pand te redden van de sloop?
De regisseur, Michael Gondry heeft zich flink uitgeleefd op de 'special effects' die het tweetal toepast.
Ze zijn uiterst origineel en af en toe wel lachwekkend. Toch beseft Gondry blijkbaar niet dat niet iedereen zich in de wereld van film en camera's begeeft, en de humor dus niet voor iedereen leuk is.
En dan is er nog de zeer aanwezige Jack Black. Zeker tijdens de helft van de film zie je Black hangend uit een auto, met een vergiet op zijn hoofd, klimmend in een ladder, vallend van een ladder of uit de auto, kotsend, klagend, boos weglopend en scheldend. Best leuk, maar na anderhalf uur ook vrij irritant. Ook het verhaal op zichzelf is niet boeiend genoeg, alle Jack Black- grapjes ten spijt. De special effects in de film zijn leuk bedacht, maar helaas is de film te voorspelbaar, te flauw en gewoon niet leuk genoeg voor een komedie.
In de extra wordt aandacht besteed aan inwoners van het Amerikaanse plaatsje Passaic, waar de film zich afspeelt. Het blijkt dat de inwoners ook invloed hadden tijdens de productie, zo traden ze op als figurant of als consultant. Daarnaast worden de spelers uit de film en filmmedewerkers geïnterviewd en is er een van zo'n half uur aanwezig. Ook de moeite waard is de nepdocumentaire over het filmkarakter Fats Waller. Te koop vanaf 15 januari 2009.
