Cadillac Records - dvd recensie

De combinatie van een Joodse clubeigenaar en een muzikaal talentvolle plantagearbeider leidde ooit tot het grootste blueslabel in Amerika.

Seks, drugs en de blues
Cadillac Records , geschreven en geregisseerd door Darnell Martin, heeft een typisch ‘Rags to Riches’ verhaal. De opportunistische Joodse clubeigenaar Leonard Chess (Adrien Brody) ontmoet in Chicago plantagearbeider en muzikaal talent Muddy Waters (Jeffrey Wright). Leonard besluit de muziek van Muddy op plaat uit te brengen en begint een eigen blueslabel, Chess Records. Samen staan Leonard en Muddy aan de basis van het succes van de blues. Chess Records wordt in de jaren ’40 en ’50 het grootste blueslabel in Amerika, dat met de komst van artiesten als Howlin’ Wolf, Chuck Berry (Mos Def) en Etta James (Beyoncé Knowles) zelfs rassenoverschrijdend wordt. Het succes gaat echter gepaard met de nodige problemen zoals drugs, alcohol en seks.

Goede tijden, slechte tijden
Het grote probleem van Cadillac Records is de grote lijst van artiesten die in deze film voorbij komt. De film kiest in het begin met Leonard en Muddy voor duidelijke hoofdrolspelers en de regisseuse lijkt hun verhaal te willen vertellen. Dan komt de introductie van andere artiesten die beroemd werden door Chess Records. Het verhaal van Muddy en Leonard komt op de achtergrond en de film wordt een soort veredelde soap. In snel tempo komen artiesten als Howlin’ Wolf en Chuck Berry en zelfs de Rolling Stones voorbij. Chuck is nog niet geïntroduceerd of hij gaat al de gevangenis in. De rollen zijn dan wel onderdeel van het verhaal van Chess Records, maar voelen overbodig in de film. Ze voegen niets toe aan het drama en blijven steken op het niveau van Goede Tijden, Slechte Tijden . Het zorgt ervoor dat er geen duidelijke lijn is in deze film. Ook het op de achtergrond spelen van racisme wordt maar mondjesmaat uitgewerkt.

Dit komt door de keuze van regisseuse Darnell Martin om Chess Records als hoofdrolspeler te kiezen. Ze wil daarbij alle hoogtepunten van dit legendarische blueslabel tonen. Het probleem is dat je als kijker hierdoor niet kan meeleven met de karakters. Door de vele artiesten krijgen de karakters simpel weg te weinig tijd om goed te worden uitgediept. De film voelt dan ook meer aan als een documentaire, maar dat lijkt niet de insteek te zijn geweest.

Cadillac Records hoogtepunten
Wat deze film de moeite waard maakt zijn de muziek en de acteerprestaties. De vergelijking met een soap gaat niet op voor het laatste. De acteurs zetten allen goede rollen neer en het overgrote deel van de cast zingt zijn nummers zelf. Een speciale vermelding waard is Beyoncé Knowles als Etta James. Niet alleen zingt ze alle nummers zelf, maar is ze ook speciaal voor deze film wat extra kilootjes aangekomen rond de heupen. Beyoncé bewijst dat haar goede acteerprestatie in Dreamgirls geen toeval was. Dat ze kon zingen wisten we al, maar ze kan ook wel degelijk acteren. Vooral de dramatische momenten gaan haar goed af. Ze speelt Etta James op een goede ingetogen manier en met veel respect. Respect lijkt ook het sleutelwoord voor de muziek. Regisseuse Darnell Martin weet duidelijk veel af van de muziek en de nummers worden ook prachtig vertolkt door sommige acteurs. De keuze in nummers is goed en het is als kijker ook leuk om erachter te komen hoe en door wie deze beroemde nummers de wereld in zijn gekomen.

Extra’s
De dvd bevat de standaard extra’s zoals audiocommentaar en verwijderde scènes. De dvd-hoes geeft aan dat er ook nog twee documentaires zijn toegevoegd aan de film. Deze kunnen echter niet worden gekwalificeerd als zodanig. Beide 'documentaires' geven een kijkje achter de schermen. De eerste is een making of en de tweede vertelt over de productie en het uiterlijk van de film. Hoe die periode er in het echt uit zag en hoe dat is vertaald naar de film.

Conclusie
Ondanks het onevenwichtige verhaal en de vele karakters is Cadillac Records geen slechte film. Vooral de muziek en de acteerprestaties maken deze film de moeite waard. Er zijn echter betere alternatieven zoals Ray, Dreamgirls en Walk the Line.