Canvas - dvd recensie

Het klinkt allemaal als een best interessant uitgangspunt, misschien een beetje raar, maar op zijn minst interessant. Helaas, Canvas is níet interessant. Jammer van de uitwerking dus.

Chris (Devon Gearhart) is tien en woont met zijn ouders aan de kust van het altijd zonnige, bloedhete Florida. Het is niet bepaald een 'happy family'. Zijn moeder, Mary (Marcia Gay Harden, Pollock , The Mist ), lijdt aan schizofrenie. Hierdoor is zij altijd doodongerust en paranoïde. Zoals je je wel kunt voorstellen heeft dit een grote invloed op het gehele gezin, zeker als Mary gedwongen wordt opgenomen in een inrichting.

Moeilijke tijd
De gezinsleden gaan allemaal verschillend met de situatie om. Moeder Mary schildert, zoontje Chris maakt T-shirts en vader John (Joe Pantoliano, The Sopranos , The Matrix ) besluit een boot te bouwen. Logisch klinkt het niet, maar het helpt ze allemaal door deze moeilijke tijd te komen.

Wel interessant?
Niet logisch dus, maar persoonlijk vond ik het wel interessant klinken. Ik verwachtte een aangrijpende, kleine, beetje trage film over een uiteenvallend gezin. Mis. Ik houd er niet van om dingen de grond in te schrijven, maar door een gebrek aan creativiteit of inspiratie bij schrijver en regisseur Joseph Greco ( The Ghost of Drury Lane ) moet ik me in het geval van Canvas inhouden.

Tegenslagen
Ongeveer een kwartier na het begin van de film is vrijwel het hele verhaal al te voorspellen. Vanaf het moment dat Mary is opgenomen ziet de kijker, net als Chris en John, bar weinig van Mary. Er komen nog een aantal onverwachte tegenslagen hun pad, maar deze gaan allemaal op wonderbaarlijke wijze binnen de kortste keren in rook op.

Hek
Daarnaast is de regie inspiratieloos te noemen. Geen enkele keer verbaast Greco door een mooie camerahoek, compositie of zelfs scèneovergang. Je kent die dramatische clichéshots toch wel van kinderen die achter een hek naar 'de andere kant' kijken en dan met een hand dat hek vastpakken? Het leek Greco wel gepast om dat in Canvas een keertje goed over te doen, waardoor zo’n gevoel ontstaat van die 'waargebeurde verhalen'-films op de woensdagavond bij RTL.

Lichtpuntje
Gelukkig loopt er één lichtpuntje rond in Canvas ; Joe Pantoliano. Het is niet zo dat de andere acteurs slecht zijn, maar opvallend zijn ze niet en ze weten de film zeker niet naar een hoger niveau te tillen. Pantoliano zet de wanhoop van John gewoon goed neer. Hij overtuigt en is daardoor eigenlijk de enige persoon met wie je meeleeft. Ook de foute keuzes vergeef je hem, want die man heeft het ook niet makkelijk. Je gelooft hem.

Conclusie
Door een gebrek aan originaliteit, creativiteit of motivatie is Canvas uiteindelijk té clichématig geworden. Het is zo jammer, want het uitgangspunt was mooi. Er zat meer in, maar de film mist gewoon teveel. Joe Pantoliano weet gelukkig nog te overtuigen als wanhopige vader van Chris. Helaas is dit het enige lichtpuntje in de ruim anderhalf uur durende film van regisseur Joseph Greco. Nee, ik raad Canvas niet aan.

Extra’s
Op de dvd staat een trailer van El Cantante .