Op het Duitse platteland leven Trudi (Hannelore Elsner) en Rudi, (Elmar Wepper) ver afgelegen van het drukke stadsleven. Iedere werkdag staat 's avonds de warme prak klaar voor de norse Rudi. Deze sleur wordt pas doorbroken op het moment dat Trudi het bericht krijgt dat haar man niet lang meer te leven heeft.
Trudi vertelt hem echter niets en neemt Rudi mee voor een laatste wederzien met de familie. Hun kinderen en kleinkinderen zitten echter niet te wachten op het bezoek en zien de twee het liefst zo snel mogelijk vertrekken. Dit doet Trudi en Rudi uitwijken naar de Oostzee, waar onverwachts, niet Rudi, maar zijn vrouw komt te overlijden. Rudi verdiept zich vervolgens voor het eerst écht in de interesses van zijn vrouw en besluit de tocht te maken die Trudi altijd nog had willen maken. Deze beslissing leidt hem naar het Fuji gebergte in Japan.
Doris Dörrie
Regisseuse Doris Dörrie is in ons land niet echt bekend maar in Duitsland timmert ze flink aan de weg. Ze heeft een tiental boeken op haar naam staan en een nog groter aantal films, waaronder verfilmingen van haar geschreven werk. Dörrie regisseerde en schreef Cherry Blossoms , geïnspireerd door de Japanse film Tôkyô monogatari van Yasujiro Ozu uit 1953.
Cherry Blossoms is als een emotionele reis met Dörrie aan het stuur. Zij toont de kijker op een documentaireachtige manier het leven van de stille Rudi na de dood van zijn vrouw. Elmar Wepper is grandioos als Rudi, hij speelt oprecht en geloofwaardig. Wepper weet de kijker te ontroeren in de rol van een verwarde oude man, verdwaald in de megadrukte van Tokio. Dörrie doet de rest met haar uitstekende script, dat deels autobiografisch is - ook zij verloor haar partner.
Eendagsvlieg
De film zit vol symboliek voor vergankelijkheid, maar Dörrie schiet hier soms in door. Zo was Trudi bewonderaar van de Japanse dansvorm Butoh, komt de eendagsvlieg regelmatig langs vliegen en is er natuurlijk veel kersenbloesem - dit zijn allemaal symbolen voor de vergankelijkheid. Kleine puntjes van kritiek waaronder het feit dat Rudi door de doktoren nooit iets verteld wordt over zijn ziekte, worden al snel weer vergeten door de treffende manier waarop Dörrie thema’s zoals vervreemding binnen families aan de kaak stelt.
De dvd bevat geen extra's. Regiseur Dörrie heeft met deze film een prachtig emotioneel drama gecreëerd over de vergankelijkheid van het leven. De spirituele tocht van de hoofdpersoon is welliswaar doordrenkt met symboliek, maar het totaal geeft de kijker wel veel om over na te denken. Deze productie weet flink te ontroeren, deels door het onvergetelijke spel van Elmar Wepper, maar ook hoe Dörrie gevoelige en herkenbare thema’s behandelt. Te koop vanaf 17 maart 2009.
