Iedereen weet dat relaties op afstand niet makkelijk in stand te houden zijn en toch blijven sommigen het proberen.
Op een van zijn verlofdagen, staat soldaat John Tyree lekker te chillen op de pier van zijn geboorteplaats. Op diezelfde pier staat ook Savannah met wat vrienden. Een van die vrienden is wat onbeholpen en stoot, als hij op de rand wil gaan zitten, het tasje van Savannah in het water. Hij belooft het tasje te gaan halen en begint de pier af te rennen. John, die dit alles van een afstandje heeft bekeken, duikt vervolgens van de pier af en haalt het tasje voor Savannah op.
Savannah is meteen onder de indruk van de stoere kerel die haar tasje heeft gered en nodigt hem uit om bij haar thuis wat te komen eten. Aanvankelijk slaat John dit af, want zijn vader wacht met eten op hem, maar zwicht dan al snel. De twee weken die daarop volgen, brengen John en Savannah bijna volledig samen door. Ze doen alles samen en John stelt Savannah zelfs voor aan zijn vader, ook al heeft hij weinig goede woorden voor hem over.
Maar John was slechts op verlof en dus moet hij na de twee weken samen zijn diensttijd weer hervatten, en dat duurt niet zomaar even, maar een heel jaar. Dat is uiteraard een flinke test voor hun relatie maar ze zijn vastbesloten het te redden en elkaar heel veel te schrijven. Gezien de onregelmatige postbezorging wordt al snel besloten om de brieven te nummeren en zo de volgorde te kunnen onthouden. Dear John...
Achtergrond
De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Nicholas Sparks en als die naam je bekend in de oren klinkt, kan dat wel kloppen; het is namelijk ook de schrijver van het succesvolle The Notebook . In Amerika is deze film de eerste geweest die de hegemonie van Avatar wist te doorbreken in de bioscopen. De film kwam op nummer één terecht in de box office waar dat zeven weken lang geen enkele andere film gelukt was. Op zich is dat niet vreemd na het succes van The Notebook , maar het is wel het vermelden waard.
De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Nicholas Sparks en als die naam je bekend in de oren klinkt, kan dat wel kloppen; het is namelijk ook de schrijver van het succesvolle The Notebook . In Amerika is deze film de eerste geweest die de hegemonie van Avatar wist te doorbreken in de bioscopen. De film kwam op nummer één terecht in de box office waar dat zeven weken lang geen enkele andere film gelukt was. Op zich is dat niet vreemd na het succes van The Notebook , maar het is wel het vermelden waard.
Zwaar
Dear John is een behoorlijk zware film, er komen meerdere zware onderwerpen in voor die wel wat afleiden van het romantische thema van de film. Zo is John Tyree natuurlijk een soldaat en speelt een deel van de film zich dus af in oorlogsgebied, maar dat is niet het enige. Ook zware onderwerpen als kanker en autisme komen in deze film aan bod.
Dear John is een behoorlijk zware film, er komen meerdere zware onderwerpen in voor die wel wat afleiden van het romantische thema van de film. Zo is John Tyree natuurlijk een soldaat en speelt een deel van de film zich dus af in oorlogsgebied, maar dat is niet het enige. Ook zware onderwerpen als kanker en autisme komen in deze film aan bod.
Acteerwerk
De hoofdrollen in deze film worden vertolkt door Channing Tatum en Amanda Seyfried. De eerstgenoemde kennen we onder anderen uit Fighting , Public Enemies en het geflopte G.I. Joe: The Rise of Cobra . Op zich is hij prima uitgekozen voor de rol van John Tyree, maar hij drijft het bikkelharde net iets te ver door. Als hij zijn vriendin Savannah moet achterlaten na hun twee intieme weken, lijkt dit hem nauwelijks iets te doen en dat maakt het feit dat hij het een jaar op afstand wèl vol houdt, stukken ongeloofwaardiger. Amanda Seyfriend maakt van Savannah daarentegen wel een heel geloofwaardig en intiem persoon; je kunt met haar meeleven wanneer ze haar John mist maar toch is dat niet genoeg om de film overeind te houden. Een relatie wordt immers gemaakt door twee personen. De rol van John's vader wordt gespeeld door Richard Jenkins, die dat op een zeer behoorlijke manier doet. En een mooie rol is weggelegd voor Henry Thomas die de buurman van Savannah speelt.
De hoofdrollen in deze film worden vertolkt door Channing Tatum en Amanda Seyfried. De eerstgenoemde kennen we onder anderen uit Fighting , Public Enemies en het geflopte G.I. Joe: The Rise of Cobra . Op zich is hij prima uitgekozen voor de rol van John Tyree, maar hij drijft het bikkelharde net iets te ver door. Als hij zijn vriendin Savannah moet achterlaten na hun twee intieme weken, lijkt dit hem nauwelijks iets te doen en dat maakt het feit dat hij het een jaar op afstand wèl vol houdt, stukken ongeloofwaardiger. Amanda Seyfriend maakt van Savannah daarentegen wel een heel geloofwaardig en intiem persoon; je kunt met haar meeleven wanneer ze haar John mist maar toch is dat niet genoeg om de film overeind te houden. Een relatie wordt immers gemaakt door twee personen. De rol van John's vader wordt gespeeld door Richard Jenkins, die dat op een zeer behoorlijke manier doet. En een mooie rol is weggelegd voor Henry Thomas die de buurman van Savannah speelt.
Extra's
Deze dvd bevat slechts enkele trailers, waaronder die van deze film.
Deze dvd bevat slechts enkele trailers, waaronder die van deze film.
Conclusie
Dear John is zeker geen slechte film, maar hij is gewoon niet zo goed als The Notebook . Schrijver Sparks lijkt een beetje uit hetzelfde vaatje te tappen voor het verhaal van Dear John . Aan de ene kant is dat natuurlijk niet erg, want waarom zou je een goed werkend iets veranderen, maar aan de andere kant blijkt de uitvoering van Dear John minder goed te zijn dan die van The Notebook en dat is jammer. Ook lijkt de film iets te veel verschillende zware onderwerpen tegelijk te willen behandelen, waardoor ze elk voor zich eigenlijk wat minder uit de verf komen. De oorlogsbeelden bijvoorbeeld, komen net wat te lief over.
Dear John is zeker geen slechte film, maar hij is gewoon niet zo goed als The Notebook . Schrijver Sparks lijkt een beetje uit hetzelfde vaatje te tappen voor het verhaal van Dear John . Aan de ene kant is dat natuurlijk niet erg, want waarom zou je een goed werkend iets veranderen, maar aan de andere kant blijkt de uitvoering van Dear John minder goed te zijn dan die van The Notebook en dat is jammer. Ook lijkt de film iets te veel verschillende zware onderwerpen tegelijk te willen behandelen, waardoor ze elk voor zich eigenlijk wat minder uit de verf komen. De oorlogsbeelden bijvoorbeeld, komen net wat te lief over.
Al met al is dus niet voor iedereen aan te raden. Vond je een goede film, dan raad ik je aan om het bij die film te laten. Vond je die ook al niks, dan kun je beter laten voor wat het is. Ben je echter een groot fan van zwaar dramatische, romantische films en heb je nog niet gezien, dan zou je eerst flink van kunnen genieten. En kijk daarna dan .
