Dopamine - dvd recensie

Dopamine, ook wel propaanzuur, is een verbinding die fungeert als neurotransmitter op verschillende plaatsen in het lichaam. Deze speelt een grote rol bij het ervaren van genot, blijdschap en welzijn.

Echte liefde?
‘Love. Real or just a chemical reaction?’. Deze vraag staat groot op het hoesje van de dvd, is liefde iets waar we zelf voor kiezen, iets persoonlijks, of is het alleen maar een chemische reactie?

Computerkarakter
De film gaat over Rand (John Livingston), die met zijn twee vrienden (Bruno Campos en Rueben Grundy) een groepje gepassioneerde computerprogrammeurs vormen. Ze werken inmiddels al een paar jaar aan een computerkarakter, het vogeltje Koy Koy genaamd. Dit vogeltje kan luisteren, zien en reageren vanuit het beeldscherm van de computer. Het is een project dat wordt ontwikkeld voor basisscholen, waarin leerlingen met dit karaktertje kunnen gaan werken.

Liefde
Er wordt een klas geselecteerd om als testpubliek te gebruiken. Hierbij hebben ze de pc aangesloten op een webcam, zodat de makers zelf vanuit hun werkruimte de klas inde gaten kunnen houden en ook nog Koy Koy kunnen besturen. Wanneer Rand bezig is om de apparatuur in het lokaal aan te sluiten, slaat er een vonkje bij hem over wanneer hij de lerares (Sabrina Lloyd) van de klas ziet. Inderdaad, het dopamine concept wordt ingezet. Echter, vanwege hun totaal verschillende persoonlijkheden, en hun verschillende opvattingen over liefde, komt hun liefde in gevaar.

Dopamine
Met een titel als dopamine zou je een geheel anders soort film verwachten. Een harde actiefilm bijvoorbeeld, of een ‘tripfilm’. De film is echter een kleine, lieve en sympathieke film geworden. De film is alleen wel wat aan de compacte kant. Er worden in de film interessante vragen gesteld, als bovengenoemde, of liefde echt is of een chemische reactie. Hier wordt uiteindelijk niet heel veel mee gedaan. Het is tevens jammer dat sommige scènes een erg soap opera gehalte hebben.

Computerprogrammeurs
De film begint interessant, inclusief een aardige creditsequentie, met een groepje vrienden welke op hun werkplaats Koy Koy aan het programmeren zijn. Als kijker krijgen we tevens beelden te zien van een schattige Koy Koy. Deze setting zal elke gepassioneerde computerprogrammeur doen aanspreken.

Ook de scènes met Koy Koy zijn erg plezierig om naar te kijken. Het karaktertje weet soms zowaar emotie over te brengen, vooral in de laatste beelden.

De plotelementen over liefde komen echter niet altijd even sterk over, en de film vervalt regelmatig in clichés. Het groepje van de drie vrienden bijvoorbeeld, hierin bevinden zich de de stille man (Livingston), de extroverte vrouwenversierder (Campos), en de bijpersoon (Grundy). Het wordt dus een verhaal van de stille vriend valt voor het meisje, maar de stoere vriend pikt deze eerst in. Dan komen ze uiteindelijk toch in contact met elkaar, maar wordt het niet zoals ze in gedacht hadden. Niet bijster origineel als vertelling. Rand heeft tevens een moeder die aan Alzheimer lijdt, dit moet vertalen waardoor hij liefde ziet als niets anders dan een chemische reactie. Dit is op zich geen probleem, maar dan moet er wel iets meer verteld en getoond worden over die situatie. De scènes met de ouders van Rand zijn heel summier en voegen minder toe dan zou moeten. Hierdoor hadden deze scènes beter compleet weggelaten kunnen worden. De film is zeker niet onaardig en heeft zijn momenten. Vooral de beginscènes kan ik erg waarderen. Tevens de beelden van Koy Koy laten interessante beelden achter. Echter, de film is als geheel niet erg sterk, het blijft allemaal teveel aan de oppervlakte. Het concept van de film is erg interessant en er worden interessante vragen gesteld, jammer is het dus dat daar niet heel veel mee wordt gedaan.

Door de soap elementen komt de film hier en daar een stuk zwakker over. De film komt hierdoor soms over als een woensdagavond tv film voor RTL4. Een niemendalletje zonder pretentie. Erg zonde van een film met een aanvankelijk sterk concept! Wel fijn is dat, gezien de beperkte plotelementen, de film met ongeveer 80 minuten niet al te lang duurt.

Op het Sundance filmfestival heeft de film het aardig gedaan, met een Grand Jury Prize nominatie en een ‘Alfred P. Sloan Feature Film Prize’ prijs. Deze laatste prijs wordt toegekend aan films die hun focus leggen op technische elementen als thema, of onderzoekers, wiskundigen ingenieurs als hoofdkarakters hebben.

Extra’s
Zoals de vorige Indies dvd release, een aantal trailers en scène selectie, eigenlijk geen extra’s.