Als je een dief in je huis vindt, wil je die zo snel mogelijk hardhandig wegwerken. Wat gebeurt er als je precies het tegenovergestelde doet?
Yvan (Bouli Lanners) is een corpulente, opvliegende, tikje sombere handelaar in Amerikaanse auto’s. Na een lange dag werken komt hij thuis en ziet dat er wordt ingebroken. Hij besluit de magere, ongezonde dief, Elie (Fabrice Adde), niet helemaal lens te beuken, maar hem een lift naar zijn ouders bij de Franse grens te geven. Op deze reis gebeuren de meest vreemde dingen, van buitengewoon knuffelige nudisten tot honden die letterlijk uit de lucht komen vallen, waardoor de twee steeds dichter bij elkaar komen.
Decor van onze zuiderburen
En dat gebeurt allemaal met het Belgische platteland als achtergrond. België? Ja, onze zuiderburen bieden het decor voor deze film, geen Amerika, Frankrijk, Rusland, Engeland of ander groot land dit keer. Dit is een goede keus, want het blijkt een veelzijdige, prachtige en bij vlagen erg vreemde omgeving die naadloos aansluit bij het verhaal en de sfeer die het draagt.
Mooie plaatjes
Dit decor wordt werkelijk prachtig in beeld gebracht. Soms lijkt het alsof je naar een rustgevende natuurfilm zit te kijken. Grauwe luchten veranderen in een mum van tijd in een zonnige dag, bosrijke gebieden veranderen in kleine dorpjes en dat is allemaal vastgelegd in grootse en weidse shots. Deze mooie plaatjes worden ook even langer vastgehouden.
Gebrek aan tempo
Zo lang vastgehouden dat je ze regelmatig halverwege de tijd dat het shot duurt, al beu bent. Het vertraagt de film enorm. Was dit een actiespektakel geweest dan is dat fijn, maar er zit al zo weinig tempo in Eldorado . Voor alles wordt de tijd genomen, hoe onbenullig deze dingen soms ook zijn. Tekenend is dat deze film, die maar 80 minuten duurt, langer aanvoelt.
Niet echt noemenswaardig
Dat komt ook doordat er niet zoveel gebeurt. Meestal is het bij een roadmovie een aaneenschakeling van gekke, grappige of ontroerende momenten. Heel veel binnen een hele korte tijd, maar niet hier. In Eldorado gebeurt ook wel het een en ander, maar het is niet veel, de gebeurtenissen zijn niet echt noemenswaardig en de personages blijven redelijk plat.
Personages tot leven
De enige personages die er toe doen zijn Yvan en Elie en het ligt niet aan deze acteurs dat de karakters niet echt tot leven komen. Elie is een zeurderige drugsgebruiker met een voorliefde voor het kiezen van de moeilijke weg in het leven. Yvan is in vele opzichten zijn tegenpool en wordt goed neergezet door Bouli Lanners.
Lanners’ kindje
Lanners is naast de hoofdrolspeler ook de regisseur en schrijver van de film; Eldorado is zijn kindje. Als acteur is hij redelijk ervaren, maar in de twee andere functies die hij vervult niet en dat zie je als kijker dus ook een beetje. Er zit potentie in op beide vlakken, maar het komt er nog niet helemaal uit. Er moet nog flink bijgeschaafd en gepoetst worden, maar er is hoop en Eldorado is ook weer niet iets om je voor te schamen.
Extra’s
Deze dvd bevat slechts enkele trailers
Conclusie
Als er simpelweg wat meer tempo en gebeurtenissen in Eldorado waren gestopt, dan zou het een steengoede roadmovie zijn geweest. Helaas is dat niet zo. Je ziet dat acteur/schrijver/regisseur Lanners in potentie een goede filmmaker is, maar laat het in dit geval net liggen. Het ziet er mooi uit, de liefde druipt ervan af, het is zeker geen straf om te kijken, maar het is geen góede film. Meer een middelmatige en dat is jammer.