La Marea - dvd recensie

La Marea , letterlijk vertaald het getij, is van de hand van de Argentijnse regisseur Diego Martínez Vignatti. Maar waar het getij nog de diversiteit heeft van eb en vloed, mist La Marea het aan enige afwisseling. Een drama, vooral het kijken ernaar.

Rouw
Verantwoordelijk voor de cinematografie voor zowel Japón als Batalla en el cielo , kiest Vignattie ook als regisseur voor ingetogen soberheid. La Marea begint met een auto-ongeluk. Azul is de enige die het ongeluk overleeft. Om de rouw van haar man en kind te verwerken, reist ze af naar onherbergzaam kustgebied. Een oud krot wordt haar onderkomen, een gewonde hond haar metgezel en een visser de verwekker van een nieuw kind. Het landschap voert het gesprek, dialoog is er nauwelijks. De ongemakkelijke pijn die Azul voelt, is net als het kale landschap moeilijk te doorgronden. Het leven daar is rauw, maar niet rauw genoeg. Haar pijn raakt ze niet kwijt, de hond geneest niet en het verwekte kind blijkt een miskraam. De zee geeft en de zee neemt, Azul is de zee.

Poëzie
La Marea is als poëzie en werkt enkel wanneer je er als kijker door geraakt wordt. Bij mij werkte het niet, ik vond de beelden te kil en afstandelijk. Ellenlange shots van Azul die worstelt met haar nieuwe leven, voelden aan als een eeuwigheid. Eugenia Ramírez Miori, de vrouw van de regisseur, is naar mijn idee een totale miscast. De actrice is als een vergrendeld boek en zodoende ondoorgrondelijk. Niets straalt ze uit. Sympathie of enig gevoel van meelij is er dan ook niet voor haar. Het kan zijn dat dit de intenties zijn geweest van Vinattie. De kijker in zo een ongemakkelijke positie te krijgen zodat deze zich net als Azul voelt. Maar dit vind ik eigenlijk een te gemakkelijk excuus voor een in mijn ogen niet geslaagde film. Je kan veel met de kijker doen, maar deze geheel in het ongewisse laten is onacceptabel.

Conclusie
La marea is als een leeg canvas. Het grootste gedeelte van de film schijnt geïmproviseerd te zijn. Jammer dat dit niet heeft geleid tot een meer dynamische film. De kijker is totaal vrij om te doen en laten met de vrijblijvende beeld. Dit kan zowel positief als negatief uitpakken, in mijn geval het laatste.

Extra's
Een making of, interviews en audiocommentaar. Interessant voor diegene die de film kan waarderen, anders verwaarloosbaar.