Na de documentaire Bus 174 is er nu de film die meer ingaat op de gebeurtenissen in het leven van Sandro do Nascimento die tot de gijzeling leidden.
In 2000 gijzelde Sandro do Nascimento een aantal passagiers in bus 174. Het hele incident werd live uitgezonden op nationale televisie. In 2002 maakte José Padilha ( The Elite Squad ) er een aangrijpende documentaire over onder de titel Bus 174 . De documentaire maakte veel gebruik van de live beelden en werd een groot succes op internationale filmfestivals. Last Stop 174 (originele titel Última Parada 174 ) gaat meer in op de persoon achter de crimineel en hoe de gijzeling tot stand kwam. De film is tevens geschreven door Bráulio Mantovani, die vooral bekend is van het uiterst grimmige City of God , en dus de perfecte schrijver is voor een soortgelijk verhaal over het erbarmelijke leven van de straatkinderen in Brazilië.
vertelt het verhaal van Sandro do Nascimento, één van de vele kinderen in Rio de Janeiro die onder erbarmelijke omstandigheden moeten opgroeien en, vooral, moeten overleven. Na een dramatische gebeurtenis zoekt hij zijn heil in Copacabana. Daar groeit hij verder op als straatschoffie. Hij komt zijn dagen door met het stelen van geld en spullen, met het gebruiken van drugs en het snuiven van lijm. Nadat hij uit de gevangenis ontsnapt, ontmoet hij een vrouw die op zoek is naar haar zoon. Op het moment dat hij, onder invloed van veel cocaïne, in bus nummer 174 aangehouden dreigt te worden, leidt dit tot onvermijdelijke gebeurtenissen. Waar we in een documentaire voorgeschoteld kregen met echte beelden van de gijzeling, krijgen we in een ‘fictief’ beeld te zien van de gijzelaar; hoe hij op moest groeien als straatjongen in de straten van Copacabana, tot de uiteindelijke, voor hem fatale gijzeling. Het opgroeien van Sandro lijkt op dat van een doorsnee straatjongen in Brazilië. Het verhaal van is hierdoor misschien niet heel erg opzienbarend. Toch geeft de film een grote inkijk in het leven van Sandro, tot en met de gijzeling. Het laat de kijker deels ervaren wat het is om als klein jochie op te groeien in een armoedig gedeelte van een grote stad met een weinig positief toekomstperspectief.
De sporen van Bráulio Mantovani zijn duidelijk zichtbaar. Net als richt de film zich vooral op de armoedige omstandigheden waarin de kinderen in de sloppenwijken van Rio de Janeiro moeten opgroeien. Er is gefilmd in semi-documentaire stijl, waardoor het geheel er des te grimmiger uit ziet. De sloppenwijken van Rio de Janeiro, de favela’s, worden sterk in beeld gebracht, je kunt als kijker hierdoor bijna de omgeving ruiken.
Bus 174
De gijzeling die in de documentaire centraal stond, lijkt hier bijna compleet afwezig. De film richt zich vooral op het leven van Sandro do Nascimento in de kinder- en tienerjaren. Hij laat zien wat het inhoudt om als kind op te groeien in de gevaarlijke en criminele favela’s van Rio de Janeiro en dat er weinig toekomstmogelijkheden zijn voor deze kinderen. Wanneer het onvermijdelijke incident dan toch getoond wordt, lijkt de film nogal haast te hebben om het af te ronden. Eerlijk is eerlijk, er is natuurlijk Bus 174 die dit tot in de details laat zien, maar voor mensen die deze documentaire gemist hebben heeft de gijzeling een gehaast effect. Het is duidelijk dat regisseur Barreto meer geïnteresseerd is in de achtergrond dan de essentie waarop deze film toch ook is gebaseerd. Barreto probeert nog verder de documentaire te evenaren door een gedeelte van de gijzeling te filmen als reportagemateriaal. Hierdoor lijkt het haast of we naar journaalbeelden kijken.
Na het zien van de film blijf je achter met een beetje verdrietig gevoel over dit tragische jongensleven dat, net als dat van talloze anderen in de favela's, al vroeg gedoemd was dramatisch te mislukken. Het maakt het gevoel van medelijden met de slachtoffers van de gijzeling niet minder, naast het medelijden dat je voelt voor de direct betrokkenen in het leven van Sandro. Wat ik noem het Dead Man Walking effect. Je kunt met alle partijen meevoelen, het is voor allemaal even tragisch. Daarbij besef je dat het leven van Sandro geen uitzondering is en dat steden als Rio bevolkt worden door lijmsnuivende crimineeltjes waar bijna niemand zich iets van aantrekt.
De film wordt voor een deel bevolkt door niet-acteurs, om ze de realistische sfeer hoog te houden. De hoofdrolspeler die Sandro do Nascimento speelt, Michel Gomes, zet een krachtige vertolking neer. Gomes was eerder te zien in , de filmversie van de gelijknamige serie die geïnspireerd was door .
Metgezel Ale Monster wordt gespeeld door Marcello Melo Junior, die eerder te zien was in City of God . Ook hij zorgt voor sterk spel. Aanvankelijk een vijand van Sandro, maar na een gevangenisincident staan ze beiden aan dezelfde kant. Beide jongens heten eigenlijk gewoon Alessandro.
Conclusie
Last Stop 174 is een grimmige film die de voorgeschiedenis laat zien van de gijzelaar van bus 174, die een paar jaar terug als documentaire Bus 174 te zien was. De film is hierdoor een mooie aanvulling op die documentaire. Op het schrijffront is de Bráulio Mantovani aan het werk die we kennen van City of God . Het is vooral ook deze film waar Last Stop 174 aan doet denken. Voor mensen die na de genoemde documentaire geïnteresseerd zijn in de persoon achter deze gijzelaar, of mensen die op zoek zijn naar een nieuwe City of God filmervaring is dit zeker een niet te missen film.
Extra’s
De dvd bevat slechts enkele trailers.
| Titel: | Last Stop 174 |   |
| Genre: | Drama | |
| Regie: | Bruno Barreto | |
| Cast: | Michel Gomes, Chris Vianna, Marcello Melo Junior, e.a. | |
| Te koop: | 20 oktober 2009 | |
| Trailer: | - |
