L’Auberge Espagnole - dvd recensie (heruitgave)

Als je zeven studenten uit zeven verschillende landen samen laat wonen in een appartement in Barcelona, moet dat wel een zooitje worden. Daar zit een leuk verhaal in… Toch?

Als Xavier (Romain Duris, Molière ) zijn studie economie afrondt zou hij direct aan de slag kunnen bij het Ministerie van Financiën. Dan moet hij wèl nog even Spaans leren. Hij geeft zich op voor het Erasmusprogramma en wisselt zo zijn thuisbasis Parijs, inclusief vriendinnetje Martine (Audrey Tautou, Amélie ) en moeder, in voor Barcelona.

Zooitje ongeregeld
Na lang zoeken vindt Xavier eindelijk een kamer. Hij komt terecht in een klein appartement waar nog zes andere studenten wonen. Van die zes komt er maar één uit Spanje, de rest komt uit Italië, Engeland, Denemarken, Duitsland en België. Samenwonen met dit zooitje ongeregeld is niet makkelijk voor Xavier, maar deze (on)georganiseerde chaos past wel bij de chaos in zijn hoofd. Het lijkt het studiejaar van zijn leven te worden…

Gebeurd veel (?)
Xavier begint als een ijverig mannetje en studeert zich uit de naad. Saai dus, want in Barcelona is genoeg te doen en daar hoort studeren niet bij. Xavier’s maakt steeds meer mee. Dingen die bij het leven horen, zoals liefde, maar ook minder groots zoals een stroomuitval. Als kijker volg je niet alleen Xavier, maar ook alle andere personages die genoeg soortgelijks meemaken. Zo klinkt het alsof er veel gebeurd, maar als je er aan het einde van de film goed over nadenkt, is dat niet zo. De gebeurtenissen zijn eigenlijk vooral raar en de personages lijken er telkens bar weinig van te leren.

EU-metafoor
Al die personages zijn op zijn minst interessant te noemen. Eigenlijk zitten alle grote EU-pijlers in het huis. Zo wordt het een soort metafoor voor dit politieke blok, want net als in de EU weet iedereen wel met elkaar samen te werken, maar dat gaat niet altijd van harte. Iedereen… tolereert elkaar.

Hatelijk
Die strubbelingen komen vooral door de personages zelf. Iedereen in het huis heeft namelijk wel iets hatelijks, iets waarom je die persoon niet mag. Daardoor is er ook niet een ècht sympathiek persoon in het huis te vinden. Vreemdgaan of een kind bij een ander verwekken is geen probleem. Dit soort acties wordt geaccepteerd door de rest.

Hoopvol
En niet alleen door de rest, regisseur Cédris Klapisch ( The Russian Dolls ) doet daaraan mee. Over het algemeen knipt hij bij dit soort pijnlijke momenten weg en is er ineens een tijdsprong waarin alles weer koek en ei is. Buiten dat, is op de regie weinig aan te merken. De film begint alleen zo hoopvol met een snelle, goed geschoten en geknipte scène waarin Xavier het verhaal begint te vertellen, dat jammer is dat de rest van de film vrij standaard in elkaar zit. Dit betekent overigens niet dat het slecht is, maar weinig vernieuwend.

Barcelona
Verder is Barcelona als setting voor deze film noemenswaardig. Je ziet het echte Barcelona. De steegjes, de hangjongeren, het straatvuil, maar ook de mooie pleinen, straten, huizen. Natuurlijk kunnen de toeristische plekken ook niet ontbreken, want de sprookjesachtige werken van Gaudí zijn typerend voor Barcelona en zeker mooi genoeg om ook in beeld te brengen.

Conclusie
Allereerst wil ik duidelijk maken dat L’Auberge Espagnole absoluut géén slechte film is. Hij is leuk om naar te kijken en weet tot het einde te boeien. Maar wat daarna vooral overblijft, is een gevoel van een gemiste kans. De film mist net die diepgang, net die leuke personages en net dat beetje creatieve regie wat de film écht goed had kunnen maken. Hij vermaakt prima hoor, niet zonde van je tijd, maar er had meer ingezeten.

Extra’s
De dvd bevat geen extra’s