Vampierfilms zijn er dertien in een dozijn, maar Let The Right One In zorgt voor een zeldzaam emotioneel verhaal met veel diepgang.
Een aanvankelijk kleine Zweedse griezelfilm groeide uit tot een internationaal kritisch succes. De film werd overspoeld met vele prijzen en zorgde ervoor dat we vampiers nu voorgoed anders zien. Let The Right One In (originele titel Låt Den Rätte Komma In ) slaat in als een mokerslag.
Let The Right One In
Het is 1981 in Zweden. Oskar is een stille zachtaardige jongen die het op school zwaar te verduren heeft door pesterijen van zijn medeleerlingen. Tevens wordt de buurt waar hij woont geteisterd door brute moorden. Dan ontmoet Oskar het van de buitenkant gewone meisje Eli, die pas in dezelfde flat is komen wonen als hij. De twee sluiten een hechte vriendschap maar dan komt Oskar erachter dat Eli een gruwelijk geheim met zich meedraagt.
Het is 1981 in Zweden. Oskar is een stille zachtaardige jongen die het op school zwaar te verduren heeft door pesterijen van zijn medeleerlingen. Tevens wordt de buurt waar hij woont geteisterd door brute moorden. Dan ontmoet Oskar het van de buitenkant gewone meisje Eli, die pas in dezelfde flat is komen wonen als hij. De twee sluiten een hechte vriendschap maar dan komt Oskar erachter dat Eli een gruwelijk geheim met zich meedraagt.
Vampiers staan al eeuwen symbool voor de romantiek in het horrorgenre, maar zelden is er een vampierfilm geweest die zo diep en tot op de essentie over de liefde gaat. En dan te weten dat de film gaat over twee kinderen, van wie er één een vampier is.
Romantiek in horrorfilms
Let The Right One In mengt op erg succesvolle wijze horror en romantiek, maar het is zeker niet de eerste film die dit op een mooie wijze heeft gecombineerd. Een selectie van andere succesvolle 'romantische' horrorfilms:
Let The Right One In mengt op erg succesvolle wijze horror en romantiek, maar het is zeker niet de eerste film die dit op een mooie wijze heeft gecombineerd. Een selectie van andere succesvolle 'romantische' horrorfilms:
- The Fly, David Cronenberg (1986)
- Bram Stoker’s Dracula, Francis F. Coppola (1992)
- Return of the Living Dead III, Brian Yuzna (1993)
- Interview With A Vampire, Neil Jordan (1994)
- May, Lucky McKee (2002)
- Shaun of the Dead, Edgar Wright (2004)
- Twilight, Catherine Hardwicke (2008)
Vampiermythe
Hoewel Let The Right One In een uiterst realistische vertelling is, maakt de film toch gebruik van de karakteristieke eigenschappen van vampiers. Naar de meest voor de hand liggende wordt al verwezen in de titel van de film; een vampier kan niet binnentreden zonder expliciete uitnodiging van de bewoner zelf. Dit hebben we al vaak in films gehoord, we hebben echter zelden gezien wat er gebeurt als een vampier zònder uitnodiging de woning van de eigenaar binnentreedt. De meeste films houden het er voor het gemak op dat deze ondode gewoon niet binnen kan komen, Let The Right One In laat echter zien dat een vampier wèl zonder uitnodiging naar binnen kan gaan, maar dan de pijnlijke consequenties moet ervaren.
Hoewel Let The Right One In een uiterst realistische vertelling is, maakt de film toch gebruik van de karakteristieke eigenschappen van vampiers. Naar de meest voor de hand liggende wordt al verwezen in de titel van de film; een vampier kan niet binnentreden zonder expliciete uitnodiging van de bewoner zelf. Dit hebben we al vaak in films gehoord, we hebben echter zelden gezien wat er gebeurt als een vampier zònder uitnodiging de woning van de eigenaar binnentreedt. De meeste films houden het er voor het gemak op dat deze ondode gewoon niet binnen kan komen, Let The Right One In laat echter zien dat een vampier wèl zonder uitnodiging naar binnen kan gaan, maar dan de pijnlijke consequenties moet ervaren.
Volwassen
Wat erg opvalt aan Let The Right One In , is met hoeveel volwassenheid de film is gemaakt. Vooral door het feit dat de film gaat over twee kinderen. Thema’s als gepest worden op school en het opkomen van liefdesgevoelens in de pubertijd hadden van de film makkelijk een soort VPRO of Villa Achterwerk filmpje kunnen maken. Het is daarom hulde aan de makers dat de film uiteindelijk zo volwassen aan de kijker gebracht wordt.
Wat erg opvalt aan Let The Right One In , is met hoeveel volwassenheid de film is gemaakt. Vooral door het feit dat de film gaat over twee kinderen. Thema’s als gepest worden op school en het opkomen van liefdesgevoelens in de pubertijd hadden van de film makkelijk een soort VPRO of Villa Achterwerk filmpje kunnen maken. Het is daarom hulde aan de makers dat de film uiteindelijk zo volwassen aan de kijker gebracht wordt.
Bij het uitkomen van Let The Right One In in 2008, was er ook een andere vampierfilm, gebaseerd op de boeken van Stephenie Meyer. Dit was natuurlijk Twilight , die commercieel gezien de meest succesvolle vampierfilm ooit is en met ongeveer dezelfde thema’s speelt. Het grote verschil in volwassenheid is erg duidelijk; Twilight is een vermakelijke tienerfilm voor tussendoor, Let The Right One In is ‘the real deal’.
Vertrouwen
De titel van de film verwijst op de voorgrond vooral naar de vampiermythe, maar heeft verder een veel bredere betekenis. Het is ook de angst om verbonden te raken aan de verkeerde persoon; het vertrouwen in een ander en je gevoelens kunnen tonen. Het feit dat Oskar gepest wordt op school, wat tevens als een rode draad door de film loopt, zorgt voor een mooie wisselwerking met betrekking tot zijn gevoelens voor Eli. Het einde van de film, wat in een doorgaans Hollywoodfilm een bittere nasmaak had kunnen hebben, wordt in Let The Right One In perfect gevisualiseerd en uitgewerkt. Een logische conclusie van een bijzonder en eerlijk verhaal.
De titel van de film verwijst op de voorgrond vooral naar de vampiermythe, maar heeft verder een veel bredere betekenis. Het is ook de angst om verbonden te raken aan de verkeerde persoon; het vertrouwen in een ander en je gevoelens kunnen tonen. Het feit dat Oskar gepest wordt op school, wat tevens als een rode draad door de film loopt, zorgt voor een mooie wisselwerking met betrekking tot zijn gevoelens voor Eli. Het einde van de film, wat in een doorgaans Hollywoodfilm een bittere nasmaak had kunnen hebben, wordt in Let The Right One In perfect gevisualiseerd en uitgewerkt. Een logische conclusie van een bijzonder en eerlijk verhaal.
Oskar en Eli
In boekvorm kun je alles schrijven hoe je maar wilt, bij het vertalen naar film is echter niet alles mogelijk, of dingen zijn potentieel erg lastig om voor elkaar te krijgen. Hoe goed de kinderen in Let The Right One In ook beschreven zijn in het boek, de film staat of valt bij de acteerprestaties van kindacteurs. Een groot deel van het slagen van de film ligt aan de formidabele hoofdrollen van Kåre Hedebrant en Lina Leandersson die respectievelijk Oskar en Eli spelen. De complexe karakters lijken zonder moeite gespeeld te worden.
In boekvorm kun je alles schrijven hoe je maar wilt, bij het vertalen naar film is echter niet alles mogelijk, of dingen zijn potentieel erg lastig om voor elkaar te krijgen. Hoe goed de kinderen in Let The Right One In ook beschreven zijn in het boek, de film staat of valt bij de acteerprestaties van kindacteurs. Een groot deel van het slagen van de film ligt aan de formidabele hoofdrollen van Kåre Hedebrant en Lina Leandersson die respectievelijk Oskar en Eli spelen. De complexe karakters lijken zonder moeite gespeeld te worden.
Dracula door de jaren heen
Wat begon met geschreven verhalen van o.a. Bram Stoker, ging door op film met Bela Lugosi’s legendarische vertolking als Count Dracula in Tod Browing’s Dracula uit 1931. Bijna tien jaar eerder was er nog een beruchte vampierfilm die eigenlijk nog veel enger was Nosferatu , eine Symphonie des Grauens van F.W. Murnau, waarin Max Schreck op nog intensere wijze de beruchte graaf speelde. In de jaren ’60 en ’70 was het vooral Christopher Lee ( Lord of the Rings ) die gestalte gaf aan de meneer met de grote hoektanden in vele Hammer producties en het vampiergenre in kitsch veranderde. Een meer recente vertolker van Dracula was Gary Oldman in Bram Stoker’s Dracula van Francis Ford Coppola uit 1992.
Wat begon met geschreven verhalen van o.a. Bram Stoker, ging door op film met Bela Lugosi’s legendarische vertolking als Count Dracula in Tod Browing’s Dracula uit 1931. Bijna tien jaar eerder was er nog een beruchte vampierfilm die eigenlijk nog veel enger was Nosferatu , eine Symphonie des Grauens van F.W. Murnau, waarin Max Schreck op nog intensere wijze de beruchte graaf speelde. In de jaren ’60 en ’70 was het vooral Christopher Lee ( Lord of the Rings ) die gestalte gaf aan de meneer met de grote hoektanden in vele Hammer producties en het vampiergenre in kitsch veranderde. Een meer recente vertolker van Dracula was Gary Oldman in Bram Stoker’s Dracula van Francis Ford Coppola uit 1992.
Tomas Alfredson en John Ajvide Lindqvist
De regie, die in handen van Alfredson is, doet enerzijds afstandelijk aan, maar anderzijds erg dichtbij en emotioneel. Het is een mooie afwisseling van kille shots in de Zweedse wijk en mooi gevoelig camerawerk wanneer dat nodig is voor de meer emotionele scènes. Cameraman Hoyte Van Hoytema weet precies hoe hij de kijker in moet pakken met zijn beelden. John Ajvide Lindqvist zorgt verder voor de bewerking van zijn eigen boek, dit is dan ook een goede keus geweest. De schrijver weet zelf zijn materiaal goed om te zetten naar filmtaal. Nergens doet de film geforceerd aan en blijft uiterst realistisch. Een film die het beste uit twee genre’s weet te combineren, horror en (romantisch) drama, en die hierdoor direct naast Guillermo del Toro’s Pan’s Labyrinth geplaatst kan worden als een film die tot in de perfectie het fantastische met het realistische weet te combineren.
De regie, die in handen van Alfredson is, doet enerzijds afstandelijk aan, maar anderzijds erg dichtbij en emotioneel. Het is een mooie afwisseling van kille shots in de Zweedse wijk en mooi gevoelig camerawerk wanneer dat nodig is voor de meer emotionele scènes. Cameraman Hoyte Van Hoytema weet precies hoe hij de kijker in moet pakken met zijn beelden. John Ajvide Lindqvist zorgt verder voor de bewerking van zijn eigen boek, dit is dan ook een goede keus geweest. De schrijver weet zelf zijn materiaal goed om te zetten naar filmtaal. Nergens doet de film geforceerd aan en blijft uiterst realistisch. Een film die het beste uit twee genre’s weet te combineren, horror en (romantisch) drama, en die hierdoor direct naast Guillermo del Toro’s Pan’s Labyrinth geplaatst kan worden als een film die tot in de perfectie het fantastische met het realistische weet te combineren.
Meestal bevatten de films uit de Mr. Horror Presents collectie weinig interessante extra’s. In dit geval zitten er zowaar audiocommentaar en verwijderende scènes bij.
Audiocommentaar
Bij het aanzetten van het audiocommentaar was ik even bang, geen ondertitels? Nu is mijn Zweeds niet helemaal op en top, maar gelukkig, beide heren (regisseur Tomas Alfredson en schrijver, scenarist John Ajvide Lindqvist) spreken uitermate verstaanbaar Engels. Ze hebben hier en daar zeker leuke aanvullingen op de film. Zo is de inmiddels bekende scène met de Rubic’s Cube voor de schrijver vooral een verwijzing geweest naar Clive Barker’s Hellraiser, waarin ook een puzzelkubus zit met de naam Lament Configuration.
Bij het aanzetten van het audiocommentaar was ik even bang, geen ondertitels? Nu is mijn Zweeds niet helemaal op en top, maar gelukkig, beide heren (regisseur Tomas Alfredson en schrijver, scenarist John Ajvide Lindqvist) spreken uitermate verstaanbaar Engels. Ze hebben hier en daar zeker leuke aanvullingen op de film. Zo is de inmiddels bekende scène met de Rubic’s Cube voor de schrijver vooral een verwijzing geweest naar Clive Barker’s Hellraiser, waarin ook een puzzelkubus zit met de naam Lament Configuration.
Deleted Scenes (5:21)
De verwijderde scènes voegen niks essentieels toe, maar het is leuk om ze een keer te zien. De laatste van deze verwijderde scènes bevat echter nog een mooi moment die de liefde tussen Oskar en Eli op een speelse manier verbeeld. Samen met de muziek is het een vrij pakkend moment.
De verwijderde scènes voegen niks essentieels toe, maar het is leuk om ze een keer te zien. De laatste van deze verwijderde scènes bevat echter nog een mooi moment die de liefde tussen Oskar en Eli op een speelse manier verbeeld. Samen met de muziek is het een vrij pakkend moment.
Conclusie
Gelaagd, diep en emotioneel. Let The Right One In kan gerekend worden tot één van de beste vampierfilms ooit gemaakt. Hulde aan de makers Tomas Alfredson en John Ajvide Lindqvist, maar ook evenzeer aan de piepjonge hoofdrolspelertjes Kåre Hedebrant en Lina Leandersson.
Wie had nog gedacht dat het aloude vampiergenre nog iets nieuws en origineels te bieden had. Een film die net zoals Pan’s Labyrinth op succesvolle wijze verschillende genre’s mengt en er een gedenkwaardig geheel van maakt. Een ware filmsensatie, missen is een hoofdzonde!
Gelaagd, diep en emotioneel. Let The Right One In kan gerekend worden tot één van de beste vampierfilms ooit gemaakt. Hulde aan de makers Tomas Alfredson en John Ajvide Lindqvist, maar ook evenzeer aan de piepjonge hoofdrolspelertjes Kåre Hedebrant en Lina Leandersson.
Wie had nog gedacht dat het aloude vampiergenre nog iets nieuws en origineels te bieden had. Een film die net zoals Pan’s Labyrinth op succesvolle wijze verschillende genre’s mengt en er een gedenkwaardig geheel van maakt. Een ware filmsensatie, missen is een hoofdzonde!
De dvd bevat niet heel veel extra’s maar vooral het audiocommentaar is zeer informatief en leuk om eens te horen.
Te koop vanaf 10 september 2009.
Te koop vanaf 10 september 2009.
