Het weinig opwindende leven van een treinmachinist verandert als er na zijn pensionering allerlei opmerkelijke gebeurtenissen plaatsvinden.
De nog relatief onbekende filmregisseur Bent Hamer heeft na de imponerende, maar ingetogen verfilming van Bukowski's Factotum met zijn Scandinavische tragikomedie O'Horten bewezen dat hij in staat is een saai verhaal interessant te maken.
Treinmachinist
De ingetogen Odd Horten (Baard Owe) heeft zijn hele leven als machinist op de trein gezeten. Niets anders dan de trein en af en toe een bezoekje aan zijn moeder in het verzorgingshuis, hebben zijn leven bepaald. Strakke reisschema’s en het vaste traject tussen Oslo en Bergen maken zijn leven voor een buitenstaander saai, maar Odd is er wel tevreden mee. Als hij echter 67 jaar wordt en met pensioen gaat, moet hij op zoek naar een nieuwe invulling van zijn leven. De laatste nacht voor zijn laatste treinrit raakt Odd verzeild in een voor hem onwerkelijke wereld, die zich kenmerkt door onvoorspelbaarheid. De ene na de andere opmerkelijke gebeurtenis dient zich aan. De ingetogen machinist mist op z’n laatste werkdag zijn treinrit, waarna hij in slaap valt in een sauna en in een verlaten zwembad terechtkomt. De kok van zijn favoriete restaurant wordt afgevoerd, Odd gaat op zoek naar een oude vriend op het vliegveld en wordt bijna gearresteerd en hij ontmoet een slapende man naast de trambaan die een bijzondere gave heeft. Het leven bestaat niet alleen uit de routine die Odd tot dan toe ervaren heeft, maar kent ook verrassingen. Weet hij zijn leven nieuwe invulling te geven?
O’Horten kenmerkt zich vooral door soberheid. Het karakter van de hoofdrolspeler is een sober mens, de decors zijn dat ook en de typisch Scandinavische humor typeert zich eveneens door subtiliteit. Niet iedereen zal dit kunnen waarderen. Want hoewel het verhaal goed te volgen is, ligt de boodschap achter bepaalde keuzes wat verscholen. In elke nieuwe situatie valt de hoofdpersoon bijvoorbeeld in slaap, terwijl hij op het laatst juist figuurlijk wordt wakker geschud en zich realiseert dat het leven niet ophoudt met je pensioen. De hoofdrol is acteur Baard Owe op het lijf geschreven. Het karakter Horten is niet erg breedsprakig en de dialogen draaien vooral om de non-verbale communicatie, waarin Owe sterk uit de verf komt. Hoewel Horten redelijk emotieloos lijkt, spreken zijn blikken toch boekdelen.
Symboliek
De beelden in de film zijn regelmatig symbolisch gekozen; de donkere tunnels en de sneeuwwitte landschappen kenmerken het zwart-wit bestaan van de machinist, waarna er meer kleur in het leven van Horten komt. De Noorse regisseur Bent Hamer weet wel hoe hij van een wat saaie verhaallijn iets boeiends kan maken. Eerder kreeg hij bekendheid met de verfilming Charles Bukowski’s Factotum , een film waarin eveneens de ontwikkeling binnen de verhaallijn van ondergeschikt belang was, maar juist de hoofdpersoon.
Extra's
De dvd van O’Horten heeft weinig extra’s te bieden. Naast een trailer, wordt Hamer kort aan het woord gelaten. Hij vertelt over de subtiele humor in de film en over de keuze voor acteur Baard Owe om de hoofdrol te spelen. Al met al weinig nieuwe informatie na het zien van de film.
Conclusie
Voor O'Horten moet je enigszins geduld opbrengen. De meerwaarde van de film zit hem in de subtiliteit en die zal niet iedereen in de gaten hebben. Als je echter door de eenvoud van de verhaallijn heen kijkt, biedt de film je genoeg stof tot nadenken.
| Titel: | O'Horten |   |
| Genre: | Drama, Komedie | |
| Regie: | Bent Hamer | |
| Cast: | Baard Owe, Bjørn Floberg, Espen Skjønberg, e.a. | |
| Te koop: | 2 november 2009 | |
| Trailer: | - |
