Revanche - dvd recensie

Bekroonde film over ex-gedetineerde Alex die manusje van alles is in een Weens bordeel waar zijn Oekraïens vriendinnetje op haar rug het geld verdient.

Rood pluche en regelmatig schone handdoekjes zijn ook aan de onderkant van de Oostenrijkse samenleving geen reden om lang te blijven. Alex is vastberaden om de treurigheid achter hen te laten. En dan gaat het natuurlijk verkeerd.

Secundaire arbeidsvoorwaarden
Tamara’s pooier begint voorzichtig avances te maken en verzoekt haar über-vriendelijk doch dringend om een appartement te betrekken en het bordeel te verlaten. Dat onderkomen is tevens de ideale plek om hotemetoten uit de regio tegen flinke betaling in alle anonimiteit van hun lusten te verlossen. Tamara en Alex vinden het maar niks. De voormalige dief besluit de bank in het plattelands dorpje van z’n opa te beroven om daarna met de poen in het warme zuiden een nieuw leven op te bouwen met z’n liefje. De overval lijkt in eerste instantie geslaagd. Maar als de toevallig aanwezige politieagent Robert de twee probeert te stoppen, raakt Tamara dodelijk gewond. Alex vlucht gedesillusioneerd naar de boerderij van zijn opa. Hij zoekt afleiding in alledaagse klusjes op de boerderij. Totdat hij achterhaalt dat de man die zijn leven verwoestte vlakbij woont. En dan kan Alex nog maar aan één ding denken…

Plattelandse Gemütlichkeit
Revanche won de nodige filmprijzen en verdiende in 2008 een Oscarnominatie voor Beste Buitenlandse Film. Dat jaar ging het prestigieuze beeldje echter naar het Japanse Departures .
De film begint in het seksclubcircuit van Wenen en doet denken aan een misdaadverhaal. Als Alex en Tamara vluchten, verwacht je in eerste instantie een klopjacht door de pooier en foute vriendjes. Maar het verhaal blijft verre van de standaard ‘boef en liefje vechten tegen hun verleden’-brij. Of de gekozen richting iedereen kan boeien is een tweede. Schrijver en regisseur Götz Spielmann toont ons veel plattelandse treurigheid. Alex woont bij zijn oude opa die zijn kleinzoon ‘verstadst’ en ‘verklootzakt’ vindt. Terwijl Alex het verlies van Tamara probeert te bevatten, bestaan zijn dagen uit houthakken bij het vervallen boerderijtje van grootvader. Het eten bestaat uit brood, worst en bier. Opa speelt accordeon en gaat op zondag naar de kerk. Samen doen ze boodschappen in het lokale supermarktje. Dat lijkt alles. Maar het verhaal toont meer. Agent Robert gaat kapot van verdriet vanwege het ongelukkige doodschieten van Tamara en zoekt naar antwoorden. Zijn vrouw dringt niet tot hem door en zoekt op haar eigen manier naar aandacht. Alex’ opa mist zijn vrouw, praat zo nu en dan tegen haar bidprentje, maar lijkt gesteld te raken op zijn kleinzoon. De eenzaamheid lijkt voorlopig verdreven. Uiteindelijk kennen twee betrokkenen de waarheid en zijn tot elkaars zwijgen veroordeeld.

Kabbelen
Dat een verhaal dat zich afspeelt op het platteland niet vraagt om flitsend montage- en wervelend camerawerk klinkt logisch. Dat is in Revanche dus ook ver te zoeken. Maar dat zou ik ook niet anders willen zien. Vrij lange stilstaande shots en weinig kleurrijk. De film kabbelt naar zijn einde en laat ondertussen kalmpjes zien hoe iedereen met zijn problemen omgaat. Gelukkig doet Spielmann dat op een sfeervolle wijze. De acteurs lijken al jaren tussen de bossen te wonen. Niet opvallend, maar dat zou in deze film ook misstaan. Johannes Krisch speelt overtuigend maar maakt van Alex, zelfs rekening houdend met de omstandigheden, wel een erg getormenteerd figuur. Gelukkig mag hij het er voor het einde uit neuken, filmhuisfilm-style. Dat scheelt hem een paar rimpels op zijn voorhoofd.

Extra's
Deze dvd bevat geen extra's.

Traag maar toch boeiend. Je blijft je afvragen waar het verhaal je brengt en òf en op welke manier Alex vrede krijgt met de situatie. Mooi in beeld gebracht, aandachtig verteld. Niet iedereen zal kapot zijn van het einde. Maar hé, het gaat om de reis en niet de bestemming, toch?