Senseless - dvd recensie

Een man wordt tijdens een zakenreis in Brussel ontvoerd, opgesloten in een kleine ruimte waar hij wordt gemarteld; zijn vijf zintuigen worden wel erg op de proef gesteld. Zinloos geweld, of toch niet?

Opgesloten en gemarteld? Dit lijkt de afgelopen jaren in horrorland wel het basisgegeven geworden om een film van de grond te krijgen. Waar Saw in 2004 de trend zette met een puzzel-achtig scenario en rauw sadistisch geweld; het was vooral Hostel uit 2005, van Eli Roth, die het ‘torture-porn’ subgenre haar grote boost gaf. Torture-porn laat zich het liefst zien door zo weinig mogelijk plot te hebben en zoveel mogelijk ranzig en sadistisch geweld. Vandaar ook de naam martelporno. Engeland is de afgelopen jaren erg goed bezig geweest met het uitbreiden van haar horroraanbod met sterke films als Neill Marshal’s The Decent en James Watkins’s Eden Lake . Engeland wil ook niet achterblijven op het gebied van gemartel in de minimale ruimte; zie hier Senseless (niet te vergissen met de Penelope Spheeris’ comedy Senseless uit 1998).

Senseless
Eliot Gast (Jason Behr, The Tattooist ), een Amerikaanse zakenman, is in Brussel om een belangrijke overeenkomst af te sluiten. Dan wordt hij plots ontvoerd en in een afgesloten ruimte opgesloten. Stap voor stap wordt hij gemarteld door anti-globalisten en worden zijn zintuigen op afschuwelijke wijze verwijderd. Dit als straf voor zijn rol in het creëren van de ‘Amerikaanse’ wereldeconomie. Daarbij zit de ruimte vol met camera’s om de hele wereld live via internet te laten meekijken. Wekt Eliot sympathie op bij deze kijkers, of willen ze vooral martelingen zien?

bevat elementen van , en , en dit alsof het door het klinische oog van Michael Haneke in beeld is gebracht. Nu wordt zeker niet de hoge kwaliteit van Haneke film behaald. Ook is qua kracht en emotie zeker niet te meten met . Wat anders maakt dan de gemiddelde martelporno is de erg aanwezige politieke agenda. De film lijkt een grote aanklacht tegen Amerika, waardoor het bijna lijkt alsof Lars von Trier ( ) achter de productie heeft gestaan.

Simon Hynd
Met Senseless levert regisseur Simon Hynd zijn speelfilmdebuut af. Hij liet de film baseren op het boek van Stona Fitch, maar schreef zelf het scenario. Zoals eerder gezegd lijkt hij goed naar het werk van Haneke gekeken te hebben om een politiek geëngageerde film af te leveren. Feitelijk is het eerder martelporno, vermomd als politieke thriller. Hij schiet de film in kille, klinische shots. Die wisselt hij zo nu en dan af met webcambeelden die van een zichtbaar lagere beeldkwaliteit zijn, om zo het gevoel van authenticiteit over te brengen. Hynd doet interessante dingen door bijvoorbeeld de paar martelscènes niet te geforceerd inventief uit te spelen, maar het allemaal heel simpel te houden. Toch laat hij ook veel mogelijkheden liggen. Waar Haneke altijd een meester is om de kijker echt bij zijn films te betrekken, houdt Hynd de kijker vooral op afstand.

De film maakt ook gebruik van flashbacks die enerzijds wat achtergrond informatie over Eliot Gast moet verschaffen, voornamelijk uit zijn jeugd, en anderzijds ook een koppeling lijken te willen maken met de vijf zintuigen die centraal staan in de martelingen. Zo geeft een deel van de flashbacks naar de jeugd van Gast weer dat hij vaak het slachtoffer lijkt te zijn geweest van misplaatste beschuldigingen waarvoor hij op moest draaien en tevens het slachtoffer was van pesterijen. Gast is op het moment dat hij is ontvoerd dus weer het slachtoffer en wordt beschuldigd van dingen waar hij buiten lijkt te staan. Er zijn nog een paar andere flashbackmomenten waar een blinde jongen centraal staat, die een letterlijke verwijzing is op wat komen gaat in de martelshow.

Nee, ik ga uiteraard geen spoilers weggeven, maar het is erg jammer dat de cover van de dvd dat wel lijkt te doen. De cover van de film promoot zichzelf met een shockerende tekst en afbeelding dat ik eigenlijk ongepast vind, omdat het een essentieel deel van de climax is waar de film naartoe werkt. De dvd-hoes geeft deels iets weg wat eigenlijk achterwege moet blijven. Hier zou beter over nagedacht moeten zijn.

Extra’s
Deze dvd bevat slechts een trailer van de film en een photo gallery.

Conclusie
Senseless is een torture-porn film, vermomd als politieke thriller. Regisseur Hynd zorgt voor een strakke en klinische regie en als kijker blijf je geboeid voor wat komen gaat. De nogal politieke agenda van de film wordt echter minder sterk uitgewerkt dan het in potentie had en hierdoor laat Hynd wat steken vallen. Ook lijken er hier en daar wat onnodige en onlogische keuzes gemaakt te worden met betrekking tot het verhaal, waardoor het niet altijd even sterk is. Senseless zet je tijdens de film zeker aan het denken, maar is geen film die lang blijft hangen, zodat dit een gemiste kans is. Het is wel een spannende filmtrip die het vooral moet hebben van de reis en minder van de eindbestemming.

Film: Extra's: