Shades - dvd recensie (heruitgave)

Toen Mickey Rourke verstoten werd door de Amerikaanse filmindustrie speelde hij in deze Belgische film over de verfilming van een seriemoordenaar.

Gene Bervoets speelt de producent Max Vogel die het levensverhaal van seriemoordenaar Freddy Lebecq wil verfilmen. Hij schakelt daarbij Paul S. Sullivan (Mickey Rourke) in als regisseur en Dylan Cole (Andrew Howard) mag de hoofdrol als Lebecq spelen. Het maken van deze film loopt echter alles behalve soepel en er ontstaan problemen met financierders en rechten en acteur Cole misdraagt zich ontzettend. Het wordt ze helemaal lastig gemaakt als de media zich op de film stort en de echte Lebecq zich vanuit zijn cel ook nog eens met de productie gaat bemoeien.

Verwarrend
Je zou kunnen twijfelen of de beelden, waarin de media ophef maakt over deze film in een film, echt zijn. Waren er serieus problemen bij het maken van deze film of is het een verfilming van een verfilming? Het is echter allemaal fictief en seriemoordenaar Lebecq bestaat ook niet. Het is jammer dat Shades deze twijfel zelf wegneemt door nieuwsbeelden van tv zender CCN te laten zien, overduidelijk een parodie op CNN.

Al is de film zelf niet verwarrend, een recensie schrijven over een film in een film geeft al snel onduidelijkheid. Als beide films bovendien Shades heten en acteurs acteurs spelen, is de verwarring compleet.

Mickey Rourke
Mickey Rourke's naam en een verwijzing naar The Wrestler staan groot genoemd op de hoes van de heruitgave van deze film. Zo populair als Rourke tegenwoordig weer is, zo gehaat was hij in Hollywood in de tijd (1999) dat hij koos om mee te werken aan Shades . Rourke stond bekend om zijn moeilijke gedrag op de set en hij wees enkele grote rollen af. Zowel Rourke als de regisseur die hij speelt, zijn afgegleden naar de goedkopere producties. "Er is een reden dat we een film in België maken", geeft zijn karakter al aan. Interessant is dat de acteur onder zijn hoede, Dylan Cole, hetzelfde gedrag vertoont dat Rourke destijds in de problemen bracht. Cole is het nooit eens met de regisseur en gooit zich vol met drugs en alcohol.

Het is moeilijk om in een hokje te plaatsen. Is het een drama, thriller of zwarte komedie? Regisseur Erik Van Looy wil de film humor meegeven maar dat komt erg slecht uit de verf. Het doet zelfs af aan het drama dat hierdoor maar niet dramatisch wil worden. Een thriller mag de film ook niet genoemd worden, het wordt helaas nooit spannend. Misschien weer de humor die in de weg zit.

"Motherfucking klootzak"
Producent Max Vogel (dus niet de echte producent maar diegene uit de film in de film) eist van zijn productieteam dat er Engels gepraat wordt op de set. Dit resulteert echter in een film waarin we continue moeten luisteren naar Belgen die proberen Engels te praten. Ze spreken dan allemaal een aardig woordje Engels, maar het bijbehorende accent gaat al snel irriteren en klinkt amateuristisch. Dan is het een opluchting als Rourke in beeld komt, al speelt hij redelijk standaard, hij is het karakter waar je jezelf nog het meest verwant mee voelt. Vogel is maar een vervelend mannetje die continue Engels en Vlaams door elkaar praat en overmatig de woorden “fucking” en “capice” uitschreeuwt.

Het personage Dylan Cole is ook al niet geloofwaardig. De agressieveling zuipt alles bij elkaar maar wil zijn personage wel een diepere laag meegeven. Met zoveel oninteressante en niet uitgediepte personages maakt het niet meer uit dat de film een aantal mooie shots en beelden bevat. Zelfs met een optreden van Rourke blijft de productie niet lang hangen.

In een 20 minuten durende making of vertellen acteurs en filmmakers over een aantal problemen waar ze tegenaan liepen bij het maken van de film. Ook proberen ze uit te leggen wat voor soort film het is. Helaas blijft het oppervlakkig en zien we veel beelden uit de film zelf. Interessant is het stuk over Rourke waar duidelijk wordt dat de Amerikaan niet altijd even makkelijk was. Helaas gaat dit ook niet de diepte in en is er geen interview met Rourke zelf.

Conclusie
Wat een interessante film had kunnen worden over de problematiek rondom het maken van een film, wordt een vreemde productie waar de humor en het drama elkaar in de weg zitten. Helaas weten de personages niet te intrigeren en is de film nergens spannend. Alleen Mickey Rourke maakt deze film aantrekkelijker, maar zijn rol is te klein en te onuitgewerkt om de film naar een hoger niveau te tillen.