Welkom in de ‘world of sleaze’ met Jean Rollin’s exploitatiefilm Sidewalks of Bangkok .
Jean Rollin is een beruchte Franse cineast en hij kan zich in het rijtje plaatsen waar o.a. Jess Franco en Joe D’Amato zich bevinden; filmmakers die hun films opdringen met horror, seks, sleaze en alles wat onder de noemer exploitatiefilm geplaatst kan worden. Rollin is vooral bekend om zijn erotische vampierhorrorfilms als La Nuit des Traquées , La Vampire Nue en Fascination . Sidewalks of Bangkok ( Les Trottoirs de Bangkok ), vormt deels een vreemde eend in de bijt, aangezien het niet echt een horrorfilm betreft, maar verder staat deze wel bol van de seks en het geweld die we van Rollin gewend zijn. Exploitatie ten top dus.
Sidewalks of Bangkok
Geheimagent Rick raakt spoorloos in Bangkok. Andere agenten openen de jacht op iets wat hij in het bezit moet hebben, een chemisch wapen. Aangezien nachtclubdanseres Eva de laatste is met wie Rick contact had, moet zij vrezen voor haar leven. Ze vlucht dan van Bangkok naar Parijs en wordt achterna gezeten door uiterst louche types die het op haar hebben gemunt.
Geheimagent Rick raakt spoorloos in Bangkok. Andere agenten openen de jacht op iets wat hij in het bezit moet hebben, een chemisch wapen. Aangezien nachtclubdanseres Eva de laatste is met wie Rick contact had, moet zij vrezen voor haar leven. Ze vlucht dan van Bangkok naar Parijs en wordt achterna gezeten door uiterst louche types die het op haar hebben gemunt.
Een andere Rollin
Waar Lucio Fulci in 1980 met The Smuggler (ook wel Luca il Contrabbandiere of Contraband ) eens een uitstapje maakte naar het actie en crime genre, daar dacht Rollin waarschijnlijk: "dat kan ik ook!". Zo hebben we hier dus Sidewalks of Bangkok . Dus weg met die vampiers, maar wat krijg je er voor terug? Voor de gemiddelde filmfan, vrij weinig. Waar het gezegde 'kosten noch moeite werden gespaard' luidt, kan hier beter gezegd worden 'kosten noch moeite werden benut'. Dit is echter het type film dat meer besteed is aan de liefhebber van cultcinema van de sleaze waarin slechte acteurs, veel onnodig naakt en dubieuze settings, het raison d’être van hun liefde vormen. Voor deze groep zal de film een leuk uitstapje zijn.
Waar Lucio Fulci in 1980 met The Smuggler (ook wel Luca il Contrabbandiere of Contraband ) eens een uitstapje maakte naar het actie en crime genre, daar dacht Rollin waarschijnlijk: "dat kan ik ook!". Zo hebben we hier dus Sidewalks of Bangkok . Dus weg met die vampiers, maar wat krijg je er voor terug? Voor de gemiddelde filmfan, vrij weinig. Waar het gezegde 'kosten noch moeite werden gespaard' luidt, kan hier beter gezegd worden 'kosten noch moeite werden benut'. Dit is echter het type film dat meer besteed is aan de liefhebber van cultcinema van de sleaze waarin slechte acteurs, veel onnodig naakt en dubieuze settings, het raison d’être van hun liefde vormen. Voor deze groep zal de film een leuk uitstapje zijn.
From Bangkok to Paris
Hoewel Rollin zeker niet tot de topklasse van filmmakers behoort, heeft hij wel een aardige cultstatus, met fans als o.a. Quentin Tarantino, opgebouwd en hij heeft zeker een eigen stijl neer kunnen zetten. Net als bijvoorbeeld genre-genoot Franco, weet hij tussen alle goedkope sleaze door zeker een artistiek oog te tonen. Waar Rollin’s vampierfilms de nodige artistieke sfeer hadden, daar is dit bij Sidewalks of Bangkok ver te zoeken. De acteurs doen verder ook zichtbaar weinig moeite om zich in hun personage in te leven. Maar ja, zitten we bij een pornofilm ook te klagen over gebrek aan verhaal? De film probeert in ieder geval de illusie te wekken een echt verhaal te hebben, maar wat dat betreft heeft Sidewalks of Bangkok net iets meer dan de gemiddelde pornofilm. De film baadt zich in ieder geval wel in een prettige goedkope sleazy sfeer, alleen moeten we de meer interessante randjes van Rollin's andere werk missen.
Hoewel Rollin zeker niet tot de topklasse van filmmakers behoort, heeft hij wel een aardige cultstatus, met fans als o.a. Quentin Tarantino, opgebouwd en hij heeft zeker een eigen stijl neer kunnen zetten. Net als bijvoorbeeld genre-genoot Franco, weet hij tussen alle goedkope sleaze door zeker een artistiek oog te tonen. Waar Rollin’s vampierfilms de nodige artistieke sfeer hadden, daar is dit bij Sidewalks of Bangkok ver te zoeken. De acteurs doen verder ook zichtbaar weinig moeite om zich in hun personage in te leven. Maar ja, zitten we bij een pornofilm ook te klagen over gebrek aan verhaal? De film probeert in ieder geval de illusie te wekken een echt verhaal te hebben, maar wat dat betreft heeft Sidewalks of Bangkok net iets meer dan de gemiddelde pornofilm. De film baadt zich in ieder geval wel in een prettige goedkope sleazy sfeer, alleen moeten we de meer interessante randjes van Rollin's andere werk missen.
Sidewalks of Bangkok moet het dus enkel hebben van seks, geweld en sleaze, maar daar komen we natuurlijk ook voor! Fulci had wat dat betreft meer succes met The Smuggler , maar Rollin probeerde in ieder geval deels iets nieuws.
Extra’s
Deze dvd bevat enkel wat trailers.
Deze dvd bevat enkel wat trailers.
is een ander soort Rollin-film. Geen vampiers en andere horror-elementen. Wel staat de film bol van de sleaze. Een exploitatiefilm die zijn naam zeker eer aandoet. is uiteindelijk wel een mindere Rollin-film. Dit kan komen omdat hij uit het horrorgenre stapt en zo de mysterieuze artistieke lading van zijn andere films achterwege laat. De film is slechts interessant voor de liefhebber van het genre en heeft voor hen zeker wel wat te bieden. Vooral veel seks en geweld dus! Dit maakt de film niet zozeer geslaagd, al dan niet goed, maar is wel vermakelijk kijkvoer.