Magisch-realistisch oorlogssprookje zonder oorlog.
Een groep vrouwen en kinderen speelt het spelletje ‘wie ben ik’ waarbij de uitgebeelde personen pijnlijk afwezig zijn. Daarmee opent de film Snow van de debuterende Bosnische regisseuse Aida Begic. Langzaam ontvouwt zich het drama dat hierachter schuil gaat, Bosnië anno 1997, vlak na oorlog. In een gehavende nederzetting in Bosnië probeert een kleine gemeenschap het hoofd boven water te houden. Het zijn achterblijvers, vrouwen en kinderen waarvan de ouders, zonen en echtgenoten zijn verdwenen, en een oude man met zijn getraumatiseerde kleinzoon.
Wederopbouw
We zien het leven in het gehucht van dag tot dag met dagelijks terugkerende rituelen door de ogen van Alma (Zana Marjanovic), een jonge, vastberaden vrouw die is achtergebleven bij haar ziekelijke en veeleisende schoonmoeder. Alma bestiert de provisorische pruimenjammakerij van het dorp, waarin alle vrouwen meewerken in de hoop de jam aan de man te brengen, wat wordt bemoeilijkt door het gebrek aan middelen en de afgelegen ligging van het dorp. Tegen de achtergrond van deze dagelijkse werkzaamheden, zien we hoe de vrouwen en kinderen ieder op hun eigen wijze met de afwezigheid van hun dierbaren omgaan. De komst van een, notabene Servische, projectontwikkelaar die de grond van de vrouwen tracht te kopen, zet de verhoudingen tussen de bewoners op scherp en dwingt hen om de toekomst te overdenken.
We zien het leven in het gehucht van dag tot dag met dagelijks terugkerende rituelen door de ogen van Alma (Zana Marjanovic), een jonge, vastberaden vrouw die is achtergebleven bij haar ziekelijke en veeleisende schoonmoeder. Alma bestiert de provisorische pruimenjammakerij van het dorp, waarin alle vrouwen meewerken in de hoop de jam aan de man te brengen, wat wordt bemoeilijkt door het gebrek aan middelen en de afgelegen ligging van het dorp. Tegen de achtergrond van deze dagelijkse werkzaamheden, zien we hoe de vrouwen en kinderen ieder op hun eigen wijze met de afwezigheid van hun dierbaren omgaan. De komst van een, notabene Servische, projectontwikkelaar die de grond van de vrouwen tracht te kopen, zet de verhoudingen tussen de bewoners op scherp en dwingt hen om de toekomst te overdenken.
Structuur
Snow is een wat trage vertelling die gestructureerd is opgebouwd. Door de steeds repeterende scène’s, met fraaie beelden van een zich wassende hoofdpersoon, is de monotonie van alledag in het gehucht invoelbaar. De verhoudingen tussen de hoofdpersonages worden niet geëxpliceerd en de emoties van met name de hoofdpersoon Alma worden niet getoond, een enkel uitzonderlijk moment daargelaten, wat de film soms een wat introvert karakter geeft. In combinatie met het schaarse gebruik van muziek, geeft de film op realistische wijze weer hoe schrijnend de gevolgen van de etnische zuiveringen voor het na-oorlogse Bosnië zijn.
Snow is een wat trage vertelling die gestructureerd is opgebouwd. Door de steeds repeterende scène’s, met fraaie beelden van een zich wassende hoofdpersoon, is de monotonie van alledag in het gehucht invoelbaar. De verhoudingen tussen de hoofdpersonages worden niet geëxpliceerd en de emoties van met name de hoofdpersoon Alma worden niet getoond, een enkel uitzonderlijk moment daargelaten, wat de film soms een wat introvert karakter geeft. In combinatie met het schaarse gebruik van muziek, geeft de film op realistische wijze weer hoe schrijnend de gevolgen van de etnische zuiveringen voor het na-oorlogse Bosnië zijn.
Magisch realisme
Dat dit niet uitmondt in een zwaar docudrama is te danken aan de toevoeging van magisch-realistische elementen en symbolen aan de soms hyper-realistische scènes. Zo groeit het haar van het enige jongetje in het dorp wonderbaarlijk snel zodra hij angstig is en worden we deelgenoot gemaakt van de mysterieuze dromen van de hoofdrolspeelster. De symboliek is soms wat overdadig en een tikkeltje aangezet, met plotseling veranderende weerstypen die naderend onheil (storm) dan wel het keren van het tij (sneeuw) aangeven. Gelukkig valt er ook nog wat te lachen, zoals de oma die obsessief alle lapjes stof die ze tegenkomt, omzet in een meterslang geweven tapijt dat uiteindelijk zeer goed van pas komt.
Dat dit niet uitmondt in een zwaar docudrama is te danken aan de toevoeging van magisch-realistische elementen en symbolen aan de soms hyper-realistische scènes. Zo groeit het haar van het enige jongetje in het dorp wonderbaarlijk snel zodra hij angstig is en worden we deelgenoot gemaakt van de mysterieuze dromen van de hoofdrolspeelster. De symboliek is soms wat overdadig en een tikkeltje aangezet, met plotseling veranderende weerstypen die naderend onheil (storm) dan wel het keren van het tij (sneeuw) aangeven. Gelukkig valt er ook nog wat te lachen, zoals de oma die obsessief alle lapjes stof die ze tegenkomt, omzet in een meterslang geweven tapijt dat uiteindelijk zeer goed van pas komt.
Extra's
Deze dvd bevat geen extra's.
Deze dvd bevat geen extra's.
Conclusie
De jonge regisseuse Begic heeft haar persoonlijke ervaringen als kind in de oorlog, als uitgangspunt gebruikt voor deze film. Kennelijk hebben de gruwelen haar geloof in de toekomst niet aangetast; de film geeft blijk van een grenzeloos optimisme waardoor de film ietwat naïef en sprookjesachtig aandoet, met name tegen het semi-open einde.
De jonge regisseuse Begic heeft haar persoonlijke ervaringen als kind in de oorlog, als uitgangspunt gebruikt voor deze film. Kennelijk hebben de gruwelen haar geloof in de toekomst niet aangetast; de film geeft blijk van een grenzeloos optimisme waardoor de film ietwat naïef en sprookjesachtig aandoet, met name tegen het semi-open einde.
Maar dat doet niet af aan de indrukwekkende wijze waarop het na-oorlogse Bosnië in deze in Cannes bekroonde film, met mooie schilderachtige scène’s en fraai acteerwerk, in beeld is gebracht.
| Titel: | Snow |   |
| Genre: | Drama, Oorlog | |
| Regie: | Aida Begic | |
| Cast: | Zana Marjanovic, Jasna Ornela Bery, e.a. | |
| Te koop: | 18 juni 2009 | |
| Trailer: | - |
