Synecdoche, New York - dvd recensie

De fascinerende samenvatting van Charlie Kaufman's hersenspinsels in misschien wel de meest interessante dvd van het jaar.

Kaufman's eerdere scripts resulteerde eerder al in een aantal fantastische films als Being John Malkovich , Adaptation (regie: Spike Jonze) en Eternal Sunshine of the Spotless Mind (Regie: Michel Gondry). Voor Synecdoche, New York kroop Kaufman voor het eerst zelf achter de camera en maakte een zeer persoonlijke film waar nog lang over nagepraat kan worden.

Philip Seymour Hofman schittert als Caden Cotard, een gefrustreerde en vooral eenzame theatermaker in New York, die behoorlijk met zichzelf in de knoop zit. Zijn relatie met zijn echtgenote Adèle (Catherine Keener) loopt definitief stuk als zij besluit met hun 4-jarige dochter naar Berlijn te vertrekken om haar schilderkunst te ontwikkelen.

Meesterwerk
In de afwezigheid van zijn gezin heeft Caden voor zijn laatste toneelbewerking een prestigieuze prijs gewonnen die hij gaat gebruiken voor zijn grootste en meest invloedrijke project ooit. Hij wil naar eigen zeggen “iets belangrijks doen, zolang hij er nog is”.

Dit project vindt plaats in een oude loods dat als decor dient voor het levensechte toneelstuk. Een toneelstuk waarbij acteurs de rol spelen van Caden en belangrijkste mensen uit zijn sociale omgeving. Hij hoopt hiermee een realistisch en eerlijk beeld te scheppen van het hedendaagse New York. Naarmate het concept zich ontwikkeld, heeft het een buitengewoon invloedrijk effect op Caden’s leven.

Persoonlijke hersenspinsels
De film is zodanig in strijd met conventionele interpretaties dat het onmogelijk lijkt om Kaufman’s intenties volledig te begrijpen. Hoewel de vertelling redelijk rechttoe rechtaan is en de dialogen de film grotendeels verklaren wordt je, al dan niet bewust, constant op het verkeerde been gezet door de kleine absurdistische details.

De film staat zo bol van alledaagse thema’s als eenzaamheid, sterfelijkheid, ouderdom en (onbeantwoorde) liefde dat het lastig is je aan de gedachte te onttrekken dat dit een uitermate persoonlijke film is voor Kaufman. Wellicht dat hij daarom ervoor heeft gekozen om zelf de regie te doen. Waar Spike Jonze en Michel Gondry zijn eerdere scenario’s bewerkte tot films die ze zich eigen hebben gemaakt door de visuele stijl en manier van vertellen, onttrekt Kaufman zich aan het hanteren van standaardformules.

Dit stelt Kaufman in staat om volledig trouw te blijven aan zichzelf. Toch maakt dit het soms wat lastig om je voor de volle 120 minuten over te geven aan Caden’s zoektocht naar zichzelf. Wat voor de één zal resulteren in een grondige reflectie op diens eigen leven, zal voor de ander leiden tot het regelmatig staren op het horloge.

Conclusie
Ondanks de vele absurdistische wendingen is de film redelijk lineair in zijn vertelling. Hoewel er waarschijnlijk een tweede kijkbeurt nodig is om Kaufman’s intenties volledig te kunnen doorgronden (voor zover mogelijk) geeft Synecdoche, New York voldoende stof om over de onderliggende, maar overduidelijk aanwezige thema’s van het leven na te denken.

Extra’s
Deze dvd bevat slechts een trailer.