Terribly Happy is een absurde thriller die het Deense antwoord lijkt op de films van de gebroerders Coen.
Terribly Happy (originele titel Frygtelig lykkelig ) is een film die zich baadt in de Coen en Lynch sferen, en levert hierbij tevens een fascinerend portret van een outsider die zijn eigen emotionele schade moet zien te helen in een wel heel vervreemdend stadje.
Terribly Happy
Vanwege een fout wordt politieman Robert Hansen (Jakob Cedergren) tijdelijk naar een provinciestadje gestuurd. Hoewel het stadje aan de buitenkant vredig lijkt te zijn, lijken personen en situaties met de tijd vreemder te worden. Robert is iemand die alles volgens het boekje wil doen, maar door de locale bevolking in steeds vreemder gebeurtenissen verzeild raakt. Er is een vrouw, Ingerlise Buhl (Lene Maria Christensen), die mishandeld lijkt te worden door haar mysterieuze man (Kim Bodnia). Zo brengt ze het in ieder geval, hoewel ze in het samenzijn met haar man niet bepaalt ongelukkig lijkt. Tevens is er een meer waarin mensen lijken te verdwijnen. Langzaam maar zeker komen er steeds meer vreemde dingen naar boven.
The Danish Coen
Een vergelijking met de films van de gebroeders Coen is zeker niet misplaatst. Al met de openingsbeelden lijken we in een film te zitten die goed heeft gekeken naar Blood Simple ; beelden van desolate locaties worden aangevuld met een voice-over. Wanneer de hoofdpersoon in het stadje aankomt, kruipen er ook invloeden van Fargo bij, al dan niet zonder sneeuw. Van de buitenkant schijnbaar aardige mensen dragen diepe geheimen met zich mee en hebben andere bedoelingen. De sfeer van de film wordt met de tijd steeds duisterder en gaat langzaam met een Lynch stroming mee; Terribly Happy lijkt dan tevens erg in de ban te zijn van Blue Velvet .
Al deze filmvergelijkingen zijn louter bedoeld om de globale sfeer van de film tot de verbeelding te laten spreken, niet om Terribly Happy neer te zetten als goedkope ‘copycat’. Regisseur Henrik Ruben Genz heeft zeker een begaafde eigen excentrieke stijl.
Het combineren van genres lijkt Genz op het lijf geschreven. Hij wisselt met gemak van naargeestige thriller naar absurdistische komedie en pakt hier en daar zelfs elementen van de western mee. En inderdaad, iets dat de gebroeders Coen zo geweldig deden met No Country For Old Men . Terribly Happy is echter zeker niet te vergelijken met deze recente klassieker. De film is een stuk compacter en laat zich meer zien als een Deense kruising tussen het eerder genoemde Fargo en Blue Velvet .
Acteurs
Jakob Cedergren die de rol van Robert Hansen vertolkt, zet op interessante wijze een karakter neer dat al meer dan genoeg heeft aan zijn eigen problemen, die hij echter wel graag voor zich wil houden. Daar komen dan ook nog de vreemde zaken en personen uit het stadje bij. Als kijker kunnen we ons makkelijker vereenzelvigen met hem omdat hier ook de kracht van zijn personage en acteerprestatie ligt.
Een sterke en bekende aanwezigheid vormt Kim Bodnia. Vooral bekend van zijn sterke vertolkingen in Ole Bornedal’s Nattevagten en Nicolas Winding Refn’s Pusher . Met zijn vertolking van Jørgen Buhl zet hij een personage neer dat vergelijkbaar is met Frank Booth uit Blue Velvet . Verre van een sadomasochistische psychopaat, maar een eveneens donker en mysterieus persoon die op momenten tragisch en getormenteerd aandoet.
Lene Maria Christensen die de vrouw van Jørgen Buhl speelt, Ingerlise Buhl, zet een goede acteerprestatie neer. Haar handelingen zijn voor Robert voor een groot deel erg dubbelzinnig en hij kan geen hoogte van haar krijgen. Enerzijds lijkt ze het slachtoffer in het geheel, anderzijds lijkt ze een femme fatale die de touwtjes in handen heeft.
Vreselijk gelukkig
De dubbelzinnigheid van het stadje en de film wordt al aardig in de titel weergegeven. Enerzijds lijkt de film een meer conventioneel misdaadverhaal te zijn, maar daar tegenover zijn er mysterieuze dubbele haken en ogen. Hierdoor slaagt Genz er moeiteloos in zijn publiek geboeid te houden. De erg goede sfeer wordt nog meer versterkt door scènes rondom een mysterieus meer waar mensen in lijken te verdwijnen en er is ook het dochtertje van de Buhl’s dat, in een rood jasje gehesen zo uit Nicolas Roeg’s klassieker Don’t Look Now lijkt te zijn gestapt.
Conclusie
Terribly Happy is een sfeervolle en excentrieke film die bij vlagen briljant is. De film weet elementen van de films van de gebroeders Coen en filmmaker David Lynch te combineren tot een mysterieus geheel. De film weet op een sterke manier genres te combineren zoals de gebroeders Coen dit zo fantastisch deden met No Country For Old Men . Terribly Happy laat zich vooral zien als een interessante kruising tussen Blood Simple , Fargo , Blue Velvet en Twin Peaks , maar weet wel genoeg authentieke eigenzinnigheden in te brengen. Hierdoor is de film een grote aanrader!
Film: