The Cook - dvd recensie

Having your friends for dinner...
Een aantal studentes blijft een lang weekend in hun studentenhuis achter terwijl de andere bewoonsters richting zon, zee en familie gaan. Om zeker te zijn van een relaxt weekend is een chef-kok ingehuurd. Deze Hongaarse kookkunstenaar tovert de lekkerste maaltijden op tafel, maar de jonge dames verdwijnen een voor een.

De schuldigen
Horror, dat is duidelijk. Volgens de dvd-hoes zitten er wat schepjes komedie in. Laat ik er dan zelf een snufje puberporno aan toevoegen. Vreemde ingrediënten, maar mits goed bereid, erg lekker.

Regisseur Gregg Simon, acteur Mark Hengst (de agressieve Joop Braakhekke) en, onder andere, actrices Makinna Ridgway, Kit Paquin en Penny Drake (de stereotype slachtoffers) mogen het verhaal tot leven wekken. Wie? Precies. Voor de meeste medewerkers aan The Cook is het de eerste hoofdrol, voor sommigen zelfs de eerste keer voor de camera. Dat een van de schrijvers voorheen alleen geluidsman- en editor was bij andere filmprojecten belooft ook niet veel goeds. Maar is het echt niet veel soeps (laatste kookverwijzing, dat beloof ik) of misschien het begin van een paar mooie carrières?

Vlees en bloed
Helaas. Het is een drama, en dat was dus niet het beoogde genre. Het is negentig minuten afzien. De film heeft de humor van Schindler’s List en de gierende spanning van There’s Something About Mary . Dit is waarschijnlijk een oefening geweest voor alle betrokkenen, een afronding voor de cursus ‘film maken voor inspiratieloze beginners’, en had nooit op een schijfje gebrand mogen worden.

Horrorfilms hebben niet noodzakelijkerwijs een logische opbouw. In The Cook is dit dus ook niet het geval. Nergens wordt duidelijk wie de kok ingehuurd heeft. Hij staat plotseling in de keuken van het dispuutshuis en dat vinden alle jonge dames prima. Ook de motivatie van maniakale moordenaar is over het algemeen niet belangrijk. In dit geval is de kok gewoon gek. Hij slacht jonge meisjes en dient ze op aan de toekomstige lijken. In principe niets mis mee. Maar ik wil hem dat zo creatief en expliciet mogelijk zien doen.

Dat is duidelijk teveel gevraagd. Waarom geen scènes waarin de kok de dode dames uitbeent, fileert en ontvelt? Nee, we krijgen alleen onduidelijke hompen vlees, ondefinieerbare stukjes vlees en saaie plakken vlees te zien. En bloed, veel bloed. Maar dat is kant en klaar te kopen in de horrorfilm-rekwisieten-winkel en dus een godsgeschenk voor dit project. Het is allemaal simpelweg niet ranzig genoeg. Daarnaast is er een totaal gebrek aan spanningsbogen. Een gemiddelde aflevering van Sesamstraat zorgt voor meer nagelbijterij dan The Cook . Waarschijnlijk gewoon vergeten. De kok kookt, de kok ontmoet grietje in de keuken, de kok steekt grietje neer.

Misschien wilde regisseur Simon tijd besparen voor wat extra verhaallijnen? Zo is er het groepje dames dat continu drugsgebruikend en vuilbekkend verwijzingen maakt naar lesbische onderonsjes. Tarantino-scheldpartijen zijn legendarisch, zelfs Gordon Ramsey is een bedreven vloeker, maar deze dames ontgroeien nergens het platte niveau van onzekere pubers. De dialogen gaan helemaal nergens over en er vallen veel rare stiltes. Alsof de cursisten ter plekke wat tekst mochten bedenken.

Verder hebben we de dominatrix (want ze kijkt streng) die het über-gelovige mutsje (want ze heeft een kruisje in haar kamer hangen) vastsnoert en bekeert tot het lesbisisme. Dan is er natuurlijk een meisje dat stiekem verliefd is op het stuudje (want ze draagt een bril) van de groep en dat duidelijk maakt aan de kijker tijdens een kronkelende solo scene in bad. En tot slot, gelukkig maar, ook wat man-vrouw actie tussen een van de jongedames en een sukkel die bijles komt geven. Ziet u ook een verband? Jawel, het is schrijvers gelukt om jonge vrouwenborstjes in beeld te schrijven! Daarmee boren ze op de valreep toch een doelgroep aan; jongens tussen de twaalf en veertien die nog wachten op hun eerste kusje.

Het totaal mislukken van ligt niet alleen aan het script en de verfilming ervan. De acteurs dragen hun steentjes bij aan de tenenkrommende kijkervaring. Hengst doet z’n best een doorgeslagen gek neer te zetten. Hij is behoorlijk over de top, maar helaas eng noch grappig. Gelukkig kan hij met zo’n naam eenvoudig in een andere tak van de filmindustrie terecht. De dames steunen, zuchten, loensen en fronsen tot ze een ons wegen. Ze hebben allemaal de expressie van een mimespeler. Misschien leuk in een groot theater?

De film heeft op een bepaald moment wel effect op me gehad. Ik moet toegeven dat mijn broodje gebraden gehakt even onaangeroerd bleef toen de eerste dame in de vorm van een schaal hamburgers argeloos door haar vriendinnen werd verorberd. Dat had voornamelijk met de walgelijke eetgewoontes van de studentes te maken. Die waren het meest horror van de hele film.

Toch valt er een keer wat te lachen. Daarvoor moet je tot na de aftiteling moeten wachten op de opnamebloopers. Er loopt iemand onbedoeld in beeld!

Conclusie
Niet eng, niet ranzig, niet grappig, zelfs niet ‘over the top’. Deze dvd mag nog niet eens dienst doen als onderzetter.