The Human Contract - dvd recensie

De succesvolle zakenman Julian Wrigt staat op het punt een belangrijke deal te sluiten als hij een vrouw ontmoet die zijn hele leven op zijn kop zet.

De succesvolle zakenman Julian Wright (Jason Clarke) staat op het punt de belangrijkste deal van zijn carrière te sluiten als hij de avond ervoor de exotische schone Michael (Paz Vega) ontmoet in een bar. Haar mysterieuze en eigengereide manier van doen hebben Julian meteen in zijn greep. Vanwege andere verplichtingen verliezen de twee elkaar die avond uit het oog. Als Julian een paar dagen later tijdens een ritje in zijn auto toevallig langs de auto van Michael rijdt, kan hij niet anders dan haar volgen om haar opnieuw te ontmoeten. De twee starten een hartstochtelijke affaire die abrupt tot een einde komt wanneer blijkt dat Michael getrouwd is. Met deze ontdekking valt niet alleen hun relatie uit elkaar; de deal van zijn leven lijkt te mislukken en zijn zus (Jada Pinkett Smith) wordt mishandeld door haar man. Deze hevige confrontaties zorgen er voor dat diepgewortelde problemen uit het verleden weer aan het oppervlak komen, problemen waar Julian eerst mee zou moeten afrekenen alvorens de huidige situatie op te lossen.

Familiepolitiek
Het is voor een vrouw als Jada Pinkett Smith een koud kunstje om een zelfgeschreven film te realiseren. Met Will Smith als echtgenoot, producer en geldschieter kan ze elke droom verwezenlijken die ze maar wil. Pinkett Smith komt gelukkig niet helemaal out of the blue met haar schrijf- en regiedebuut en natuurlijk heeft ze ook genoeg ervaring als actrice en producer op haar c.v. staan. Ze schreef al eerder afleveringen voor All of Us en de korte animatiefilmpjes voor de I am Legend dvd, een heuse speelfilm, daar had ze zich nog niet aan gewaagd. Officieel was haar eerste regiedebuut The Will Smith Music Video Collection , maar voor het gemak laten we die buiten beschouwing. Dat de Smith’s van familiepolitiek houden, moge duidelijk zijn. Ze produceerden zelf de nieuwe Karakte Kid waarin zoon Jaden de hoofdrol voor rekening neemt en ook in The Pursuit of Happiness mocht hij naast vader Will optreden. Verleidelijk is het dan ook om te denken dat het de Smith’s allemaal iets te gemakkelijk af gaat zonder te hoeven bewijzen getalenteerd te zijn of niet.

Dode vulkaan
The Human Contract trapt af met een prikkelend dialoog tussen Julian en Michael die elkaar aan een bar ontmoeten. Zij is de femme fatale, hij is haar slachtoffer, daar bestaat geen twijfel over. Het is wel twijfelachtig dat Michael als bloedmooie stijlvolle vrouw haar zinnen heeft gezet op de ietwat nietszeggende Julian. Jason Clarke, een acteur die meteen de reactie oproept ‘ waar ken ik hem ook alweer van?’, gaat al lang mee in Hollywood maar speelde nooit grote rollen die zijn naam voor eeuwig aan zijn gezicht deden koppelen. In deze hoofdrol zal hij er wederom niet in slagen om zijn naam te vestigen. Zijn spel is mat, als de film niet om hem zou draaien dan zou zijn aanwezigheid onopgemerkt voorbij zijn gegaan. Zijn karakter bewandelt vier verschillende verhaallijnen die allemaal verschillende emoties met zich meebrengen; een naderende promotie, een relatie met een getrouwde vrouw, een mishandelde zus en een mysterieus verleden. Als het mysterieuze verleden en de relatie met Michael de enige verhaallijnen waren geweest, dan had Clarke wellicht de kans gehad om meer diepgang in de rol te stoppen. Wat nu overblijft, is een dode vulkaan die het blijkbaar tegen het einde nodig vindt om tot volledige uitbarsting te komen. Zonder spannend gebrom en gepruttel dat daar doorgaans aan vooraf gaat, kunnen we die uitbarsting niet bepaald serieus nemen.

Spaanse peper
The Human Contract heeft Paz Vega als troef, die vol overgave een femme fatale neerzet. Het lukt haar, mede dankzij sexy lijf, prima om een erotische spanning op te bouwen en wat Spaanse peper in te rol te stoppen. Ze is geen Penelope Cruz, maar in deze film, doet ze bij vlagen aan haar denken. Naast Vega zijn er leuke bijrollen van Idris Elba, die we kennen van The Wire en Anne Ramsay die verscheen in seizoen drie van Dexter . Met de geslaagde keuze voor de bijrollen is het erg jammer dat er voor de hoofdrol niet is gekozen voor een meer charismatische acteur.
Een leuk thema dat af en toe naar voren komt uit de film zijn de Amerikaanse normen en waarden, en wat die kunnen betekenen voor verschillende mensen. Het bedrijf waar Julian voor werkt, is een echt familiebedrijf dat vindt dat Julian zijn scheiding moet uitstellen tot na de promotie, wat Julian uiteraard onzin vindt. Daarnaast kan hij het moeilijk accepteren dat Michael en haar man een vrij huwelijk hebben. De film speelt voorzichtig met deze opvattingen en hadden er wat mij betreft wel wat meer in verworven mogen worden.

Extra's
Deze dvd bevat een trailer en een onderdeel genaamd Behind the Scenes . Normaal gesproken zie je bij dat onderdeel opnames van bepaalde scènes waarbij de acteurs of de regisseurs commentaar leveren. Dit kijkje achter de schermen bevat louter interviews. Verschillende acteurs en producenten geven hun visie op het verschijnsel ' the human contract' en daarna wordt voornamelijk door Pinkett Smith het productieproces verteld. Afgezien van de standaard ophemelpraatjes, komen we te weten dat Pinkett Smith er in faalde om zichzelf te regisseren dus werd Will Smith gevraagd om de scènes waarin zijn vrouw speelde, te regisseren. Verder is het interessant om te weten dat de set designers veel aandacht hebben besteed aan sets die symbool stonden voor de gemoedstoestand van Julian. Tijdens het kijken van de film was dat me namelijk niet als dusdanig opgevallen.

Conclusie
The Human Contract is geen slechte film. Pinkett Smith had haar ambities alleen beter moeten verdelen. De afzonderlijke verhaallijnen zijn interessant maar komen totaal niet tot hun recht. Als je dan ook nog eens een wat sullige en on-charmante hoofdrolspeler de verantwoordelijkheid geeft voor al die verhaallijnen, dan krijg je een nietszeggende brei van informatie. Paz Vega is een spannend onderdeel van de film en weet hier en daar nog wat Spaanse peper toe te voegen. Als dat iets meer was gemengd met de verschillende opvattingen over normen en waarden, dan had Pinkett Smith haar eerste regie debuut geslaagd mogen noemen