The Man with the Movie Camera - dvd recensie

The Man with the Movie Camera van Dziga Vertov is een absoluut meesterwerk. De documentaire uit 1929 heeft zoveel verschillende lagen dat hij meerdere malen gezien kan worden en toch steeds weer blijft verbazen. Er zijn veel verschillende versies in omloop want veel componisten hebben muziek voor de film geschreven, maar het origineel is zonder muziek.

Dziga Vertov werd geboren in Rusland als Denis Kaufman. Hij had zeer uitgesproken meningen over film, die hij onder andere beschreef in diverse manifesten. Vertov was bijvoorbeeld een vurig tegenstander van verhalende fictie fil Hij geloofde net als Flaherty dat een camera de mogelijkheid bood om de realiteit beter bloot te leggen dan het menselijk oog. Daarnaast had hij ook specifieke ideeën als het ging om monteren.

In The Man with the Movie Camera laat Vertov een dag in het leven van een stad zien aan de hand van verschillende thema’s. De camera volgt anonieme individuen die een dwarsdoorsnede laten zien van de stad tussen zonsopkomst en zonsondergang. De manier waarop de film is gemonteerd, dwingt zelfs vandaag de dag nog alom respect af. Hetzelfde geldt voor het camerawerk.

De film kan gezien worden als een vervolg op de city-symphony films uit de jaren twintig, zoals Berlin: Symphony of the City (Ruttman), Mannahatta (Strand & Scheeler) en Rien Que Les Heures (Cavalcanti). Ook deze films zijn gebaseerd op het ritme van de stad. Vertov gaat echter veel verder. Met The Man with the Movie Camera eert hij de camera en degene die de camera bedient, want in zijn ogen is de camera het allesomvattende oog waar niets en niemand aan kan ontsnappen. Tevens stelt hij de kijker de vraag: “Wat is realiteit?” en maakt hij een ieder bewust van de invloed die de filmmakers uitoefenen op de ‘realiteit’ die iemand ziet op het witte doek. Zelfs als het gaat om een non-fiction film.

Vertov heeft aantekeningen achtergelaten welke muziek en geluidseffecten hij graag bij The Man with the Movie Camera zou zien. Het Alloy Orchestra heeft op basis van deze aantekeningen in 1995 een score geschreven en zoals gezegd hebben vele anderen ook muziek voor de film geschreven. In eerste instantie raad ik het echter een ieder aan de film de eerste keer zonder muziek te bekijken en zo de beelden optimaal op je in te laten werken.

Conclusie
The Man with the Movie Camera is niet alleen voor de documentaire liefhebber een genot om naar te kijken. Ik denk dat elke filmliefhebber deze film moet zien. Het is een klassieker.