Hoewel Un Conte De Noël op een tamelijk onlogisch tijdstip op dvd uitkomt, is deze flegmatische kerstfilm ook best in mei te bekijken. Een warm kerstgevoel krijg je er toch niet van. Wèl een warm gevoel vanwege de toevoeging van een briljante nieuwe film aan je collectie.
Beenmerg
Uiterst origineel begint Un Conte De Noël met een marionettenspel waarin, de voorgeschiedenis van een familie wordt verteld. Joseph van zes jaar heeft kanker en alleen een beenmergtransplantatie kan hem redden. Zijn familie is niet geschikt en moeder Junon (Catherine Deneuve) wordt zwanger van een zoontje. Al in de baarmoeder blijkt dat het merg van het embryo ook niet voldoet. Nutteloos wordt het kind geboren en Joseph sterft. Dat het nieuwe kind, Henri, opgroeit als klaploper en charlatan is niet verbazend. Junon houdt niet van hem. "Mijn kleine jood" noemt ze hem kameraadschappelijk. "Mijn enige kind van wie ik niet houd". Henri (Mathieu Amalric) gaat er mijmerend op in: "Toen ik drie was mocht ik je wel. Maar ik heb ook nooit van jou gehouden." Dit is andere koek dan de eeuwige zoetsappige kerstfilm.
Een memorabele Kerst
Het gezin van de gestorven Joseph leeft verder, en zus Elizabeth besluit op een dag haar broer Henri uit haar leven te bannen. "Ik kan er niet meer tegen", verzucht de immer trieste Elizabeth. Jaren gaan voorbij. Elizabeths zoon raakt psychisch in de war, Junon krijgt leukemie, net als haar overleden kind, en dat is het moment dat vader Abel besluit om een Kerst te organiseren voor de hele familie. Elizabeth gaat akkoord met het breken van de ban. Kerst wordt zoals verwacht, ellende. Henri misdraagt zich, de wrede Elizabeth verbijt zich en de rest van de familie probeert er maar de humor van in te zien. Dat lukt ze wonderwel zodat het verhaal geen neerslachtige tranentrekker wordt. Er moet gepraat worden over de kanker van Junon. Er zijn namelijk maar twee mensen in het gezin die kunnen doneren; de labiele zoon van Elizabeth, of Henri. Henri kan eindelijk zijn schuld aflossen en dat geeft hem het gevoel weer wat te betekenen in de familie. Maar Junon begint langzaam haar twijfels te krijgen over de transplantatie.
Vrolijke trompetten
Regisseur Arnaud Desplechin laat in zijn wrange kerstsprookje geen helden zien. Zijn karakters zijn echte mensen met rare gewoonten, die rare gesprekken voeren en als familie veel fouten hebben gemaakt. Op een luchtige manier wordt er ruzie gemaakt en gekibbeld. Oneindig veel dubbelzinnigheden heeft Arnaud Desplechin in de film gestopt en daarom is het raadzaam de film een tweede keer te bekijken. Ook de muziek die inconsequent gekozen lijkt, is een tweede bewondering waard. De vrolijke trompetten bij een dramatische scène zijn gewaagd en origineel, zoals alles oorspronkelijk is aan deze film. Het verhaal an sich is, eveneens origineel, geen topformule. De teksten en de beelden maken Un Conte De Noël tot een juweel. Henri’s verontwaardigde betogen tegen zijn verbanning, Junon en haar openlijke liefdeloosheid zijn bijna literair onder woorden gebracht.
Extra's
De dvd bevat geen extra’s
Conclusie
Elk personage is volledig met tekortkomingen en kwaliteiten, en alles wat zij doen draagt daar aan bij. Geen clichés of vervelende momenten in de twee en een half uur lang die Un Conte De Noël telt. Buitengewoon verfrissend, origineel en vermakelijk is dit Franse kerstverhaal.
Te koop vanaf 14 mei 2009.
