Underworld: the Rise of the Lycans - dvd recensie

Geschiedenisles hoeft niet saai te zijn! Het levende bewijs is de nieuwste film in de Underworld trilogie.

Technische snufjes als lichtgevende kogels, aerodynamische handgranaten en volautomatische machinegeweren worden ingeruild voor zwaarden, messen en kruisbogen. In Underworld: the Rise of the Lycans wordt er ouderwets op losgehakt, waarom zou je een weerwolf ook vol kogels pompen als je hem simpelweg door midden kunt hakken?

Een eeuwenoude vete
In de eerste twee delen komen we achter een eeuwenoude vete tussen de vampiers en de weerwolven, de zogenaamde Lycans. Diepe geheimen worden opgegraven en verdrongen feiten worden aan het licht gebracht. Het derde deel gaat terug in de tijd, naar de middeleeuwen wel te verstaan, om ons te tonen hoe de vork in de spreekwoordelijke steel steekt. Heel kort door de bocht; Lycans worden gebruikt als slaafjes en het is algemeen bekend dat slaafjes in opstand komen, zo ook nu.

Deel drie is dus een prequel en het automatische gevolg hiervan is dat je van tevoren al weet wat er wel en niet gaat gebeuren en daarom kent de film ook geen echte climaxen. Het gevecht tussen de Lycans en de vampiers had een climax kunnen zijn als het iets langer had geduurd en iets intensiever was geweest.

Donkere sfeer
Zoals gezegd, Underworld: the Rise of the Lycans, is het derde deel in de trilogie. Toch is het een film die zich op meerdere gebieden onderscheidt van de eerste twee fil Om te beginnen is regisseur Len Wiseman ( Die Hard 4.0), die de eerste films heeft geregisseerd, vervangen door Patrick Tatopoulos. Een andere regisseur zou in de meeste films goed merkbaar zijn, maar als ik heel eerlijk ben heb ik daar in Rise of the Lycans niets van gemerkt. De film behoudt dezelfde donkere sfeer en past dan ook precies in het geheel. Verder moeten we de twee kopstukken van deel één en deel twee missen, namelijk de vrouwelijke vampier Selene (Kate Beckinsale) en de halfbloed Michael (Scott Speedman). Tijd om hierover te huilen heb je echter niet omdat het sterke optreden van Lycan Lucian, gespeeld door Michael Sheen ( Frost/Nixon, Blood Diamond), en van vampier Viktor, gespeeld door Bill Nighy ( Pirates of the Caribbean, Valkyrie), al snel weer een glimlach op je gezicht tovert. Het gemis wordt dus op uitstekende wijze gecompenseerd.

Botox en plastische chirurgie
Wel een beetje een domper op de feestvreugde (maar dit geld naar mijn idee voor alle Underworld’s) is de uiterlijke vormgeving van de wezens. Ik vind het bijvoorbeeld niet om aan te zien hoe de transformatie tussen man en weerwolf plaatsvindt, daarnaast zijn de gezichten van sommige vampiers veel te overdreven en lijkt het erop dat ze iets te bekend zijn met de fenomenen botox en plastische chirurgie. De omgeving zelf ziet er daarentegen erg goed uit, zeker de vertrekken van de vampiers. De middeleeuwse sfeer wordt goed weergegeven, daarom zou ik de eindscène, waarin we weer even in het heden zijn, hebben weggelaten.

Extra's
De special features bestaan voornamelijk uit uitdiepingen van de film. Acteurs en de regisseur praten over het ontstaan van de vete en hoe dit het best verfilmd kon worden. Ook wordt er beargumenteerd waarom en hoe the Rise of the Lycans eruit zou moeten zien, zeker het middeleeuwse aspect wordt hierin behandeld. Als laatste staat er nog een videoclip van William Control op die de naam Deathclub draagt. Men moet zich dit voorstellen als een poprock nummer met een zanger uit het befaamde emo-genre, die zo nu en dan even zijn hoofd laat zien terwijl de meeste tijd scènes uit de film worden geprojecteerd. De zwakzinnige muziek vloekt vreselijk met de woeste beelden, typisch geval van overbodig. De extra’s zijn dus erg leuk voor degene die zich in het verhaal en de film wil verdiepen.

Conclusie
Een derde deel hoeft niet een slecht deel te zijn, dat kunnen we wel stellen. Maar ‘niet slecht’ betekent ook niet dat het goed is. Het gemis van kopstukken uit de vorige delen wordt goedgemaakt door het sterke optreden van eigenlijk alle acteurs. Het middeleeuwse karakter van de film is goed te matchen met de sfeer uit eerste twee films, deel drie loopt er daarom niet uit. Het grootste verschil met de vorige delen is het ontbreken van ontknopingen en climaxen. De uiterlijke vormgeving van de wezens blijft nog steeds onwennig op mij overkomen. Desalniettemin zeker een aardige, zij het vrij korte, prequel.