Hindu extremisten en modellen op weg om Miss India te worden.
Wat hebben Indiase modellen en Hindu extremisten gemeen? Niet zo veel zou je in eerste instantie misschien denken. Toch toont de in Canada opgegroeide, Indiase regisseuse Nisha Pahuja met haar filmThe World Before Herdat deze vrouwen in gedachtengang misschien wel elkaars grootste tegenpolen mogen zijn, maar er zijn ook zeker overeenkomsten tussen deze vrouwen.
De film begint met beelden van een groot hotel dat we zowel van buiten als van binnen zien. Hier volgen we een aantal modellen die in langdurige make-upsessies, bikini competities en botox sessies wordt voorbereid voor de competitie. Het zou bijna een aflevering vanHolland's Next Top Modelkunnen zijn. Al gauw blijkt echter dat Pahuja andere intenties heeft. Van dit enorme complex gaan we namelijk plotseling naar een afgelegen trainingskamp. Hier volgen we een jonge vrouw genaamd Prachi die op het platteland jonge meisjes traint in discipline, vechtkunst en een het hanteren van een geweer.
De contrasten tussen de stad en het dorpse leven en tussen moderniteit en traditie worden snel zichtbaar. Maar er zijn ook vele overeenkomsten in de trainingen die de vrouwen in beide kampen ondervinden. De wijze waarop ze gehersenspoeld worden met ideologie, de bereidheid alles op te geven om hun doel te bereiken en de intensiviteit waarmee dit gebeurt, is bij beiden van toepassing. Belangrijker voor regisseur Pahuja is dat deze carrièrekeuzes een bevrijdend effect hebben op het leven van deze vrouwen. Op beide terreinen kunnen vrouwer hogerop komen in India, wat verder in nog maar in weinig industrieën mogelijk is. Door model te worden of hindu-extremist hoeven deze jonge vrouwen niet persé voor hun twintigste te trouwen en kinderen te krijgen. Het maakt ze sterk en onafhankelijk, hoe erg ze dan ook door deze extreme ideologieën beïnvloed mogen worden.
Het maakt de hoofdpersonen uit Pahuja's film bewonderingswaardig. Het zijn charismatische vrouwen die niet alleen geindoctrineerd zijn, maar duidelijk ook hun eigen ideeën hebben. Ze doen wat ze doen om iets te bereiken wat ze buiten deze posities niet zouden kunnen, omdat het in de maatschappij een taboe is. Een maatschappij waar men ze liever vroeg ziet trouwen en veel kinderen krijgen, met name op het traditionele platteland waar vrouwen die alcohol drinken of andere ''zedige'' activiteiten ondernemen regelmatig aangevallen en mishandeld door mannen worden.
Conclusie
Regisseuse Pahuja wilde slechts een film maken over de massale Miss verkiezingen en de tegenstanders, maar heeft met deze film een bijzonder intiem portret gemaakt van vrouwen die hun posities gebruiken om zich te bevrijden van hun maatschappelijke druk. Haar intensieve, langdurige werkwijze waarbij ze de vrouwen over een periode van drie jaar filmde, heeft goed uitgepakt. Het resultaat is een bijzondere film vol relevante thema's die ons veel vertelt over de huidige Indiase maatschappij.
