IFFR 2010: Miyoko - recensie

Filmfestivals
door Admin
donderdag, 04 februari 2010 om 16:17
miyoko 1
Ahhh, de biopic. Manga-striptekenaar Abe Shinichi staat centraal in Miyoko , één van de vijftien genomineerden in de VPRO Tiger Award competitie. Op papier klinkt de film prachtig, maar is een vlakke uitvoering in praktijk.
Tokyo, zeventiger jaren. Abe Shinichi tekent strips, met zijn muze en later vriendin Miyoko, als model. Te pas en te onpas moet Miyoko uit de kleren, om naakt te poseren voor de strips van haar vriendje. Een lustobject is ze, maar enkel op papier. Emotioneel en lichamelijk geeft Shinichi maar vrij weinig om Miyoko. De mentale gezondheid van Shinichi gaat steeds verder achteruit totdat die de krankzinnigheid bereikt. Miyoko heeft inmiddels al haar lot geaccepteerd en wijkt niet meer van zijn zijde. Shinichi's roem staat haaks op zijn leefsituatie, en enkel zwaar gedrogeerd kan hij op latere leeftijd nog normaal functioneren. Alles voor de kunst.
miyoko 1
Aardig
Er zitten aardige ideeën in Miyoko en ook soms leuke vondsten. Het wil echter niet meer dan slechts leuk worden. Zo wordt er gespeeld met overgangen van strip naar echt en andersom. Dit is best aardig, maar het is niet heel bijzonder. Ook de meer abstracte scènes die de mentale staat van Miyoko moeten uitbeelden, staan te los van de film waardoor je er niet veel mee kan. De protagonisten van deze film maken beslissingen die vreemd zijn. Nu kun je denken, misschien zijn zij zelf ook vreemd. Maar het zijn meer bijna onmenselijke beslissingen, uitermate irrationeel en ongeloofwaardig. De hoofdpersonages zijn vooral onsympathiek met als gevolg dat het je ook niet veel meer uitmaakt wat er met hen gebeurt. De bijfiguren helpen ook niet mee door de vreemde, vervelende karikaturen die ze zijn.
Naakt
Wat ik de film Miyoko vooral kwalijk neem, is dat het zo letterlijk en inspiratieloos is. Ik heb niks tegen functioneel naakt, maar in Miyoko lijkt het naakt vooral te gebruiken om nog iets van een reactie bij het publiek los te weken. Want veel meer heeft de film eigenlijk niet om het lijf (no pun intended), dan de constant naakte muze. Je komt namelijk niks te weten over wat nu de precieze relatie tussen de twee is, hoe de twee uit elkaar groeien (als er al sprake is van een band) of hoe de mentale staat van Shinichi terug te koppelen is naar zijn strips. Het is allemaal zo vlak en betekenisloos dat je het na de eerste helft van de film wel hebt gezien.
miyoko 2
Conclusie
Tijdens de aftiteling zul je jezelf waarschijnlijk afvragen wat je nu wijzer bent geworden en geleerd hebt over tekenaar Abe Shinichi en muze Miyoko. Bar weinig. Sterker nog, de film eindigt tijdens de aftiteling met wat beeldmateriaal van de tekenaar zelf. Treurig dat deze luttele seconden je meer vertellen over Abe Shinichi, dan de gehele film Miyoko doet. Ik ga nog een keer naar American Splendor kijken.
Titel: Miyoko
IFFR icon
Genre: Drama
Regie: Tsubota Yoshifumi
Cast: Mizuhashi Kenji, Machida Marie, e.a.
Première: IFFR 201o
Trailer: -
Foto's: International Film Festival Rotterdam
Delen met