IFFR 2012: Ace Attorney - recensie

Weet de op de game gebaseerdeAce Attorney behalve de gameliefhebbers, ook de filmliefhebbers te behagen?

Bij de Big Talk vooraf aan de vertoning van de filmAce Attorneyzei regisseur Takashi Miike het al: “Ik maak heus niet alleen maar ‘zieke’ films”. Daarom staat hij dit IFFR niet met een controversiële film alsAudition of Ichi the Killer op de planken, maar met de gameadaptie vanAce Attorney.Ace Attorneyis van oorsprong een Game Boy Advance spel dat alleen in Japan is uitgebracht, maar na een port voor de Nintendo DS kon ook het publiek buiten Japan het verslavende spelletje spelen. Inmiddels isAce Attorneyonder gamers verschrikkelijk populair, met als gevolg dat het niet bij één spelletje gebleven is. Het is een gamereeks geworden waaruit al een manga voortkwam en nu een film die door niemand minder dan Takashi Miike is geregisseerd. De vraag is natuurlijk of Miike erin geslaagd is een film te maken die voor zowel game- als filmliefhebbers interessant is.

Ace Attorneyvertelt het verhaal van beginnend advocaat Phoenix Wright, die na de moord op zijn mentor Mia Fey een reeks aan rechtszaken voor zijn kiezen krijgt die een nog groter mysterie verhullen. Hij wordt hierin bijgestaan door het zusje van zijn vermoorde mentor en de klungelige schoolvriend Larry Butz. In de rechtszaal moet Phoenix het ook nog eens opnemen tegen de bijzonder bekwame advocaat Miles Edgeworth, eveneens een oud klasgenoot. Weet Phoenix zijn mannetje in de rechtszaal te staan en kan hij de waarheid achter het zogenaamde DL-6 incident onthullen?

De verhaalomschrijving vanAce Attorneydoet niet vermoeden dat het om een film gaat die doordrenkt is met bizarre personages met gekke kapsels, verschrikkelijk grappige maar bijzondere Japanse humor en zelfs een vleugje sciencefiction. Voor wie de games vanAce Attorneyheeft gespeeld zal dit niet als een verrassing komen en is de film vooral een feest van herkenning. De personages, de humor, de verhaallijn en de stijl komen allemaal rechtstreeks uit de game. Hierdoor zal de film voor fans van de spellenreeks waarschijnlijk nog een tikkeltje logischer overkomen, maar ook filmliefhebbers die nog nooit van de game gehoord hebben zullen zich met deze film meer dan vermaken. Wat Ace Attorney namelijk zo leuk maakt en wat ook in de games het belangrijkste ingrediënt is, is het scenario. Het verhaal zit meesterlijk in elkaar, met de meest bizarre en ogenschijnlijk onwaarschijnlijke plotwendingen tot gevolg. De bijzonder grappige dialogen versterken de personages die compleet over the top zijn nog meer en er valt daarom naast de wat serieuzere elementen rondom het mysterie heel wat af te lachen. Dat Phoenix Wright als beginnend advocaat nog niet stevig in zijn schoenen staat wordt al snel duidelijk. Als een verdachte hem in de rechtszaal verteld dat ze op kerstmisavond iets na twaalf uur ‘s nachts pistoolschoten hoorde, reageert Phoenix met de bijzonder onbenullige opmerking: “Maar… dan was het dus kerstmis!”. Het publiek dat aanwezig is bij de rechtszaal valt letterlijk steil achterover en Phoenix heeft duidelijk nog heel wat bij te leren.

Takashi Miike is er meer dan in geslaagd om een film af te leveren die de makers en fans van de game respecteert.Ace Attorneybevat haast alle elementen die ook het spel zo authentiek en leuk maken. Hierdoor is het voor fans van de gamereeks een feest van herkenning, maar zullen ook filmliefhebbers een bijzonder grappige en spannende film voor de kiezen krijgen. Wie niet zoveel heeft met bizarre Japanse personages, Japanse humor en toch meer van een verhaal houdt die niet de meest onwaarschijnlijke plotwendingen kent, die kan beter ver van deze film wegblijven. Fans van de gameserie mogen echter nog een ster bij deze film optellen.