Imagine 2010: Black Dynamite - recensie

“He drives a 5.000 dollar car and wears a 100 dollar suit!”; over wie hebben we het dan? Black Dynamite! Een hommage-parodie aan blaxploitation films met de baddest motherfucker alive.

Blaxploitation, een samenstelling van de woorden black exploitation, is een filmgenre dat in de jaren zeventig zijn opmars maakte. Blaxploitation films kenmerken zich door uitsluitend zwarte acteurs die veelal als criminelen of pooiers werden afgebeeld. Als er al blanke acteurs in voorkwamen, speelden die rollen van corrupte politici en politie. Met de films richtten de makers zich op de zwarte gemeenschap, wat averechts werkte en de stereotypen werden als racistisch opgevat. Het duurde dan ook niet lang voordat er een Coalition Against Blaxploitation werd opgericht die veel steun kreeg van zwarte regisseurs, en het genre blaxploitation kwam daarmee ten einde. Toch kennen blaxploitation films een zekere cultstatus en kan er tegenwoordig, zo blijkt met Black Dynamite , om gelachen worden.

Dynamite, dynamite!
Black Dynamite is volgens regisseur Scott Sanders, die nog maar één andere film ( Thick as Thieves ) op zijn naam heeft staan, een hommage-parodie aan blaxploitationklassiekers als The Mack , Three The Hard Way , Willie Dynamite , Avenging Disco Godfather , Dolemite , Slaughter en Black Belt Jones . Dat dit het geval is, is vanaf het begin duidelijk. Michael Jai White, die tevens aan het script meeschreef, speelt de stoere Black Dynamite. Als zijn broer vermoord wordt, keert Dynamite terug in de game om zijn moordenaar te vinden en neemt hij tijdelijk zijn CIA functie weer aan, inclusief een license to kill. Vuurwapens heeft hij daarvoor niet nodig, want deze neger beheerst kungfu en kicks your ass. Wanneer hij dat doet zal hij vergezeld zijn van zijn funky theme dat op energieke wijze uitschreeuwt: “Dynamite, dynamite!”.

Hij is groot, hij is boos, hij is… zwart.
Niet alleen is de film een perfecte parodie op blaxploitation films, hij is hilarisch. De filmt oogt en klinkt zwart. Rake one-liners, intens grappige gesprekken, intentionele knullige beelden met lekker slechte sound effects en heerlijke speciaal voor deze film gecomponeerde soul en funk muziek; Black Dynamite heeft het allemaal. Bovendien is Black Dynamite zo ongelofelijk stoer, dat een blanke jongeman als ik een tikkeltje jaloers op hem zou kunnen worden. Met zijn goedgetrainde lijf en flinke spierballen is Dynamite een soort zwarte Hulk. Hij is groot en hij is boos en dat is wel het laatste wat je wilt. Want als Black Dynamite boos is, dan zou je bij wijze van spreken nog door zijn snor in elkaar geslagen kunnen worden. Niet alleen pooiers, bendeleden, corrupte agenten en kwaadaardige Japanners die aan bod komen zijn onveilig voor Black Dynamite, ook de vrouwtjes moeten eraan geloven. Als je dacht dat die charmeur van een James Bond al een versierder was, dan heb je Dynamite nog niet gezien. Eén knipoog en een lach, wat bij Black Dynamite tot uitdrukking komt in een steevast boze blik, doet de dames smelten als chocolade.

Conclusie
Black Dynamite is een hilarische hommage-parodie aan blaxploitationklassiekers uit de jaren zeventig. Nog nooit heb je zo’n stoere neger als deze gezien. De met intentie knullige beelden worden versterkt door simpele sound effects en dit wordt allemaal voorzien van heerlijke soul en funk muziek. Michael Jai White zet een top rol neer, die dankzij een scherp geschreven script helemaal tot zijn recht komt. De enige vraag die je jezelf hoeft te stellen voordat je deze film gaat zien is: “Can you dig it?”.

donderdag 15 april – 19.50 uur, Kriterion 2
vrijdag 16 april - 16.50 uur, Kriterion 1
zondag 18 april - 18.10 uur, Kriterion 1
maandag 19 april - 16.10 uur, Kriterion 3