Imagine 2010: [Rec] 2 - recensie

Het vervolg op de engste film van de laatste jaren.

Jaume Balagueró en Paco Plaza deden in 2007 je haren overeind staan met [Rec] , het origineel waarin je een Spaanse filmploeg volgde in een helse overlevingstocht. De gebruikte handheld camera was niets nieuws onder de zon, maar dit regisseursduo maakte optimaal gebruik van deze filmstijl om je gewoonweg de stuipen op het lijf te jagen. Draait horror daar in essentie uiteindelijk niet om? Of Balagueró en Plaza deze lijn kunnen doortrekken moet blijken uit dit vervolg.

Uitleggerig
Direct na het einde van [Rec], wordt het verhaal weer opgepakt. Een dokter en een SWAT-team worden naar het afgesloten gebouw gestuurd en proberen de situatie onder controle te krijgen. Door middel van een camera weten ze alle gebeurtenissen vast te leggen. Er is wederom geen weg naar buiten en een duistere, mysterieuze nachtmerrie is aanstaande, want ze zijn niet alleen...
[Rec] 2 is overduidelijk een vervolg. De geschiedenis leert ons dat bijna elk vervolg de neiging heeft een hoop niet uitgelegde zaken uit het eerste deel te verklaren. Ook hier is dat het geval. We komen te weten hoe al het gruwelijke heeft kunnen gebeuren en [Rec] 2 gooit hier zelfs nog een schepje bovenop door de gebeurtenissen uit het origineel te bedekken met een occulte deken, wat alles in een bredere context plaatst. Of de liefhebber van suggestie en mysterie hier op zit te wachten is nog maar zeer de vraag.

Vermakelijk
De conclusie kan voor diegene dan ook snel getrokken worden; [Rec] is in elk aspect een beangstigender ervaring. [Rec] 2 pakt alles grootser aan. De camera’s hebben een upgrade gekregen, wat het visuele aspect zeer zeker ten goede komt, maar de authenticiteit allesbehalve. Waar je in het origineel daadwerkelijk het gevoel krijgt deel uit te maken van de filmploeg, komt die ervaring hier weinig ter sprake. Het matige en ietwat over-de-top acteerwerk van de militairen doet de beleving ook niet veel goed. De structuur van het script weet gelukkig een verfrissende input te geven aan het geheel en een hoop situaties in het huis zijn gewoonweg zeer vermakelijk. Zo is de scène met de vuurpijl bijvoorbeeld een klapper. Vermakelijk is [Rec] 2 dus zeer zeker, maar of dit de verwachtingen bevredigt? Niet helemaal. De liefhebbers van het origineel hoopten waarschijnlijk op vooral een engere film. [Rec] deed je van angst nagelbijten; [Rec] 2 is goed vermaak. Maak je keuze, want een ‘double-bill’ van deze twee films zorgt waarschijnlijk voor een te groot contrast.

Conclusie
Jaume Balagueró en Paco Plaza hebben met [Rec] 2 een prima film afgeleverd, maar een onbevredigend vervolg. Waar [Rec] een van de engste films van zijn generatie is, is [Rec] 2 vooral een erg vermakelijke film geworden met hier en daar een intens moment.