Doordeweeks spelen er minder films per dag op de negende editie van het Leiden Internationaal Film Festival, dat van 31 oktober tot en met 9 november plaatsvindt. Wij zagen er op de derde dag twee en dat was maar beter ook, want een van die films vergde aardig wat geduld.
Love is Strange ***1/2
Regie: Ira Sachs
Cast: John Lithgow, Alfred Molina, Marisa Tomei
Love is Strange, een film over Ben en George, twee homoseksuele mannen, die al 39 jaar elkaars partner zijn en besluiten te trouwen, begon tenenkrommend langzaam. Met twee oudere hoofdpersonages (John Lithgow en Alfred Molina), een mager plot, ingetogen regiestijl en een stortvloed van Chopin op de soundtrack leek dit een film te worden voor enkel het seniore cappuccino publiek. Misschien isLove is Strangedat eigenlijk ook wel, maar langzaamaan begon de film te groeien tot iets meer. Als Ben en George getrouwd zijn, wordt George door de kerk waar hij werkzaam is ontslagen. Het homohuwelijk is niet conform de kerkelijke regels. Het bewonderenswaardig hartelijke en net getrouwde stel heeft plots geen geld en kan hun appartement in New York niet meer betalen. Daarom moet elk van hen bij een ander gezin in de familie slapen. Zo krijgen we via de tweecouchsurfendesenioren een sterker beeld van de mensen om hen heen en dat werkt erg aanstekelijk. Als dan het sterke epiloog van Love is Strangeinzet, voelt het zowaar alsof de film voorbij is gevlogen. Dat maakt Love is Strangeeen bijzonder groeidiamantje. Een film die je geduld sterk kan belonen.
Listen Up Philip ****1/2
Regie: Alex Ross Perry
Cast: Jason Schwartzman, Elisabeth Moss, Jonathan Pryce
Philip (verpersonificeerd door een briljante Jason Schwartzman) is misschien wel een van de meest hatelijke personages in cinema. Hij is een veelbelovend schrijver, net bezig met het afronden van zijn tweede boek. Daarnaast is hij een hatelijke, egocentrische narcist, die zich liever als talentvol schrijver profileert dan als mens. Hij maakt er vanaf de eerste minuut van het dramatische en hilarische Listen Up Philipwerk van om iedereen in zijn leven emotioneel af te stoten. Zijn vriendin, zijn vrienden, zijn uitgever, zijn fans; iedereen moet het ontgelden. De enige, die zijn leven nog binnen mag sluipen is Ike Zimmerman. Hij is een Jan Cremer-achtig figuur, ooit een groot schrijver, maar nu enkel een wanstaltig oude narcistische klootzak. Voor Philip een match made in heaven. In het zomerhuis van Zimmerman bespreken ze de kwalen van het leven en de tekortkomingen van anderen. Ze voeden elkaar met haat en minachting jegens de rest om hen heen. Dit klinkt allemaal heel grimmig, maar dankzij een hilarisch eerlijke voice-over, waarin de mentale staat van Philip, zijn vriendin Ashley en van Ike uiteengezet wordt, kijktListen Up Philipheerlijk weg. Alex Ross Perry weet dat zijn personages klootzakken zijn en hij haalt een onmiskenbaar genot in hen het tot op het bot te fileren.Listen Up Philipwerpt daardoor een extra lading informatie de kant van de kijker op die dit maar al te graag tot zich neemt.Listen Up Philipis een ontzettend slimme, aanstekelijke, vermakelijke, maar ook diepe film. Iedereen zou een keer naar Philip moeten luisteren om het daarna lekker niet met hem eens te zijn.
