"De meeste kinderen komen uit de buik van hun moeder, ik kom uit een vliegtuig".
Met deze zin begint Koos zijn verhaal te vertellen. Koos is een geadopteerd jongetje uit Peru. Zijn vader Jaap en moeder Tjitske zijn stapelgek op hem. Ze konden geen kinderen krijgen en zijn dolgelukkig met hun kleine "knakker" zoals Jaap Koos regelmatig noemt. Jaap is een fervent motorrijder en in zijn zijspan neemt hij Koos regelmatig mee. Koos is er dol op, in tegenstelling tot zwemmen, waar hij een hekel aan heeft. Zijn zwemdiploma halen is voor Koos een haast onmogelijke toer, daarvoor moet hij namelijk duiken en hij wil niet met zijn hoofd onder water. Alles lijkt goed te zijn in het leventje van Koos, tot hij op straat een groepje Peruaanse straatmuzikanten ziet. Koos ziet dat hij op deze mensen lijkt, maar deze mensen zeggen indiaan te zijn. Hij snapt er niets van, maar wil er dan toch echt meer van weten.
Koos gaat op onderzoek uit en vraagt meer over zijn echte ouders. Als zijn moeder dan ineens ook nog eens zwanger blijkt te zijn, zet Koos alles op alles om meer over zijn identiteit te weten te komen. Hij wordt hierbij geholpen door het Peruaanse jongetje dat bij de straatmuzikanten hoort en zijn opa, maar zeker ook door zijn blonde vriendinnetje dat hem in alles volgt. Hij komt er achter dat zijn naam nog helemaal niet bekend was. Koos is namelijk een afstammeling van de Incas en die krijgen hun naam pas als deze tot de ouders is gekomen, maar de ouders van Koos zijn dood. Wat nu?
Ineke Houtman
Met De Indiaan is Ineke Houtman absoluut terug op het goede spoor. Na Stille Nacht , dat toch wat minder werd ontvangen, levert ze met De Indiaan een film af waar je je ook als ouder niet voor hoeft te schamen. De Indiaan mag namelijk een kinderfilm zijn, hij heeft zeker ook voor de ouders een goede boodschap en komt zeker niet kinderlijk over. De boodschap die de film ons wil geven, is een sterke. Het maakt niet uit wie je ouders zijn, de mensen die van je houden, dat is je familie. En niet alleen dat, het laat ook zien dat je met een geadopteerd kind soms best voor lastige momenten kunt komen te staan en dat je als geadopteerd kind af en toe wel eens kunt twijfelen. Op zich zijn geen van deze boodschappen vreemd, het is de manier waarop ze gebracht worden, waardoor deze film zijn kracht krijgt.
Met De Indiaan is Ineke Houtman absoluut terug op het goede spoor. Na Stille Nacht , dat toch wat minder werd ontvangen, levert ze met De Indiaan een film af waar je je ook als ouder niet voor hoeft te schamen. De Indiaan mag namelijk een kinderfilm zijn, hij heeft zeker ook voor de ouders een goede boodschap en komt zeker niet kinderlijk over. De boodschap die de film ons wil geven, is een sterke. Het maakt niet uit wie je ouders zijn, de mensen die van je houden, dat is je familie. En niet alleen dat, het laat ook zien dat je met een geadopteerd kind soms best voor lastige momenten kunt komen te staan en dat je als geadopteerd kind af en toe wel eens kunt twijfelen. Op zich zijn geen van deze boodschappen vreemd, het is de manier waarop ze gebracht worden, waardoor deze film zijn kracht krijgt.
Acteertalent
In De Indiaan zien we weer wat acteertalent van eigen bodem. Matthias den Besten zet een bijzonder intrigerende Koos neer en vooral in de wisselwerking met Jaap, een uitstekende rol van Bastiaan Ragas en die met het kleine meisje Isa, gespeeld door Claire Lapadu, zorgt hij afwisselend voor tranentrekkers als glimlachmomenten. Ook opa Douwe, een rol van Hans Dagelet is een heerlijk gespeelde rol. Ragas en de Bruijne zijn ook sterk samen. Waar Ragas de soms ondoordachte opmerkingen voor zijn rekening moet nemen, moet De Bruijne die weer rechttrekken. Al met al prima rollen.
In De Indiaan zien we weer wat acteertalent van eigen bodem. Matthias den Besten zet een bijzonder intrigerende Koos neer en vooral in de wisselwerking met Jaap, een uitstekende rol van Bastiaan Ragas en die met het kleine meisje Isa, gespeeld door Claire Lapadu, zorgt hij afwisselend voor tranentrekkers als glimlachmomenten. Ook opa Douwe, een rol van Hans Dagelet is een heerlijk gespeelde rol. Ragas en de Bruijne zijn ook sterk samen. Waar Ragas de soms ondoordachte opmerkingen voor zijn rekening moet nemen, moet De Bruijne die weer rechttrekken. Al met al prima rollen.
Conclusie
De Indiaan is een sterke jeugdfilm met een al even sterke boodschap, die niet alleen kinderen, maar zeker ook de volwassenen zich ter harte mogen nemen. Liefde is onvoorwaardelijk en het doet er niet toe wie deze liefde aan je geeft. Daar waar je liefde krijgt, daar ben je thuis. De film als jeugdfilm bestempelen is logisch, maar doet de film eigenlijk geen recht. Van spanning tot ontroering tot humor, alles is in de film terug te vinden. Als je een jeugdfilm zoekt waar je je ook als volwassene geen moment hoeft te vervelen, dan is De Indiaan een uitstekende keus.
De Indiaan is een sterke jeugdfilm met een al even sterke boodschap, die niet alleen kinderen, maar zeker ook de volwassenen zich ter harte mogen nemen. Liefde is onvoorwaardelijk en het doet er niet toe wie deze liefde aan je geeft. Daar waar je liefde krijgt, daar ben je thuis. De film als jeugdfilm bestempelen is logisch, maar doet de film eigenlijk geen recht. Van spanning tot ontroering tot humor, alles is in de film terug te vinden. Als je een jeugdfilm zoekt waar je je ook als volwassene geen moment hoeft te vervelen, dan is De Indiaan een uitstekende keus.
Titel: | De Indiaan | |
Genre: | Familie | |
Regie: | Ineke Houtman | |
Cast: | Matthias den Besten, Bastiaan Ragas, Angelique de Bruijne, e.a. | |
Première: | 9 augustus 2009, NFF | |
Trailer: | - |