Na de festivaltips duiken we verder in het Nederlands Film Festival. Vandaag een aantal (semi-)documentaires die op het NFF in première gaan.
ONZE KRESJ
In 1995 werd de documentaire De Kresj van Marije Meerman uitgebracht. Deze ging over de anti-autoritaire crèche Prins Constantijn in Amsterdam waar Marije rond 1970 zelf door haar ouders op werd gezet. De docu was Marije's zoektocht naar wat er van de andere kinderen allemaal terecht was gekomen. In haar vervolgfilmOnze Kresj die op het NFF in première gaat, zoekt ze ditmaal de toenmalige ouders en begeleiders op. Hoe kijken ze, jaren later, terug op die tijd, waarin ze met z'n allen vonden dat kinderen moesten worden opgevoed tot 'maatschappij-kritische, creatieve, geëmancipeerde, lustvolle, solidaire mensen'.
Onze Kresj is een openhartig document geworden over een tijd waarin sommige ouders dachten dat ze hun kinderen op de ideale samenleving konden voorbereiden. Sommigen staan daar nog steeds achter, maar bij een aantal is in de loop van de jaren ook twijfel gekomen. "Je strandt ergens in je oprechtheid" is een mooie uitspraak van één van de ouders. Meerman is dan ook niet uit op een afrekening, maar wordt gedreven vanuit een oprechte interesse. Ontroerend is ook het feit dat de broer van Marije het camerawerk doet en de film daardoor soms een indringende persoonlijke zoektocht wordt van hen samen.
De documentaireDe Kresjuit 1995 is via Uitzending Gemist hieronder helemaal te bekijken.
2/11 - HET SPEL VAN DE WOLF
Deze film draait om de moord op Theo van Gogh op 2 november 2004 en de dagen die erop volgden. Het is geen documentaire, maar een politieke thriller. Toch noemen we hem in dit verslag, omdat hij effectief gebruik maakt van echte nieuwsbeelden om het verhaal te ondersteunen.
Deze film draait om de moord op Theo van Gogh op 2 november 2004 en de dagen die erop volgden. Het is geen documentaire, maar een politieke thriller. Toch noemen we hem in dit verslag, omdat hij effectief gebruik maakt van echte nieuwsbeelden om het verhaal te ondersteunen.
De roerige novemberdagen van 2004, nu 10 jaar geleden, zien we vanuit de ogen van Susan Visser, hoofd van een onderzoeksgroep bij de inlichtingendienst AIVD. Duidelijk wordt dat er mensen bij de AIVD grote steken hebben laten vallen: alle aanwijzingen voor de moord waren voorhanden, maar werden terzijde geschoven. De film focust op de intriges van politiek Den Haag, met de AIVD als apart koninkrijkje ernaast. De verhaallijnen vliegen soms wat uit de bocht of zijn juist wat simplistisch, maar de humoristische dialogen van Theodor Holman maken veel goed, evenals prima acteerwerk van onder meer Susan Visser. Johan Leysen en Pierre Bokma.
Vanaf 2 oktober is de film ook in de bioscoop te zien.
HOLLYWOOD BANKER
De naam Frans Afman zal de gemiddelde Nederlandse bioscoopbezoeker weinig zeggen. Maar als je hoort dat deze Nederlandse 'bankier van Hollywood' het voor elkaar kreeg om talloze Amerikaanse films te financieren en van de grond te krijgen, wordt het ineens een mooi jongensboekachtig onderwerp voor een documentaire. Klassiekers als Dances with Wolves, The Terminator, Rambo, Platoon en Basic Instinct hebben hun uitbreng voor een groot deel te danken aan het talent van Afman om de financiering ervan rond te krijgen.
De naam Frans Afman zal de gemiddelde Nederlandse bioscoopbezoeker weinig zeggen. Maar als je hoort dat deze Nederlandse 'bankier van Hollywood' het voor elkaar kreeg om talloze Amerikaanse films te financieren en van de grond te krijgen, wordt het ineens een mooi jongensboekachtig onderwerp voor een documentaire. Klassiekers als Dances with Wolves, The Terminator, Rambo, Platoon en Basic Instinct hebben hun uitbreng voor een groot deel te danken aan het talent van Afman om de financiering ervan rond te krijgen.
In Hollywood Banker graaft zijn dochter Rozemyn in het leven van haar vader, die in 2011 overleed. Hierbij heeft ze een groot aantal Hollywood sterren voor de camera gekregen, waaronder Kevin Costner en Paul Verhoeven. Ze volgt Afman's stormachtige opkomst in Hollywood als hij als groot bankier een nieuw financieringssysteem weet te bedenken om films van de grond te krijgen. Maar Rozemyn schuwt ook niet de schandalen waar de bank en Frans mee te maken kregen. Tegelijk gaat het ook over haar eigen relatie met haar vader. Dat maakt het naast voer voor filmliefhebbers ook een mooi persoonlijk portret van een vader-dochter relatie.
Ook deze film is vanaf 2 oktober in de bioscoop te zien.
Voor alle tijden en info zie de website van het NFF: www.filmfestival.nl .