Acteur Benicio Del Toro speelt Lawrence Talbot in de film The Wolfman . Enkele vragen aan hoofdrolspeler Del Toro.
Ik heb begrepen dat The Wolfman een speciaal project was voor jou…
Jazeker, ik kreeg de kans om herinneringen op te halen, de kans om met plezier te acteren en om eens in een ander soort film te spelen. Het is best gaaf om als acteur die fantasiewereld te betreden.
Je bent een echte fan van de originele The Wolfman film en een verzamelaar, niet?
Ja, ik hou van alle horror films uit de jaren 1930, ‘40 en ’50, zoals Frankenstein, The Wolfman, The Mummy, Dracula, King Kong, Godzilla . Ik ben opgegroeid vóór het multimediatijdperk, dus ik ontdekte deze films eerst als 8-millimeter filmpjes die in stukken van 4 minuten waren geknipt. Deze horrorklassiekers werden gemaakt door Castle Films en als kind projecteerden we ze op de muur. Ik verzamelde deze korte films en veel later zag ik de volledige versies op televisie.
In vergelijking met andere monstercreaties van Universal Pictures is The Wolfman een beetje verwaarloosd, vind je niet?
Misschien wel, ja. Nu ik er over nadenk… Op televisie zie je een heleboel films en series over weerwolven en vampieren, maar het originele verhaal van The Wolfman is nooit opnieuw verteld sinds het uitkwam in 1941.
Misschien is het omdat Dracula en Frankenstein al populaire literaire personages waren, terwijl The Wolfman echt voor het grote witte doek werd geschreven.
Dat zou kunnen.
Jij houdt duidelijk van het origineel, maar staat de film op hetzelfde niveau als andere monsterklassiekers?
Als je The Wolfman vergelijkt met andere films die psychologisch meer diepgang hebben, misschien niet. Maar de film maakt dat ruimschoots goed op andere vlakken. Hij staat op hetzelfde niveau als een andere klassieker, The Creature From The Black Lagoon . Als hij je raakt, laat het je nooit meer los. En als je hem op jonge leeftijd ziet, blijft hij je bij voor de rest van je leven. Ik hoop dat onze film hetzelfde kan doen voor een nieuwe generatie.
Je vermeldt het ontbreken van psychologische diepgang in het origineel. Heb je meer diepgang kunnen leggen in jouw versie van de film?
Ja, maar als je te diep gaat, kan het te ingewikkeld worden. Onze film is een stuk explicieter en heeft meer onverwachte wendingen. Maar de basis van het verhaal is gebaseerd op het origineel; Lawrence, de verloren zoon, die terugkeert naar huis en dan gebeten wordt door het beest, maar nog niet weet dat hij in een weerwolf zal veranderen.
Je bent de zowel de filmproducent als hoofdrolspeler. Hoe betrokken was je in de productie van de film?
Mijn manager en ik gingen langs bij Universal met het idee en we bespraken het met de directie. Op dat moment zat ik midden in de voorbereidingen om Ché met Steven Soderbergh te gaan opnemen. Mijn haar was lang, mijn baard was uitgegroeid, je kon zeggen dat ik eruit zag als een weerwolf of een kortere versie van Chewbacca. Universal zag het zitten, we kregen Andrew Kevin Walker aan boord als scriptschrijver en begonnen de film te ontwikkelen met Scott Stuber. Toen kwam Rick Baker erbij en mijn werk als acteur/producent werd heel boeiend.
Was je als kind in Puerto Rico al geïnteresseerd in acteren? Of kwam dat later in de Verenigde Staten?
Nee, als kind dacht ik niet aan acteren. Het begon pas te kriebelen toen ik in het eerste jaar van de University of California, San Diego, zat.
Wanneer kreeg je het idee dat het je carrière zou kunnen worden?
Waarschijnlijk na The Usual Suspects . Toen kreeg ik meer projecten aangeboden. Het maken van een film is gewoon waanzinnig leuk. Ik geniet er echt van. Er zijn ups en downs, maar als je creatieve ideeën hebt, is het geweldig als je die kan uitvoeren.
Zijn er al nieuwe projecten op komst?
Er zijn een aantal projecten waar ik mee bezig ben. Het Scorsese project Silence is er één van. Ik weet niet wanneer we daar aan beginnen, maar ik kijk erg naar uit.
The Wolfman draait vanaf 11 februari in de bioscoop.
