Een pijnlijke comeback van twee jeugdiconen.
Iedereen die in de jaren '80 is opgegroeid, kan het liedje van Bassie (Bas van Toor) en Adriaan (Aad van Toor) zo meezingen. Of je het als kind nu leuk vond of niet, de clown met de platte rode dopneus en de acrobaat met de blauwe blouse met ruches zijn iconen van de Nederlandse jeugdtelevisie. Eerst bij de TROS, later bij zenders als Nickelodeon en RTL Telekids. De talloze herhalingen op tv en uitbreng op dvd gaf het circusduo een tijdloos imago. In 2002kondigden ze aan er definitief mee te stoppen. Maar vlak voor hun afscheidstoernee werd er bij Aad van Toor een tumor in zijn keel geconstateerd, waardoor alles moest worden afgezegd. Aad kwam er weer bovenop, maar het trok een zware wissel op hem. Vanaf 2011 verschenen ze weer sporadisch als Bassie en Adriaan in het openbaar, maar een definitief afscheid kwam er niet. Tot het idee van een film naar boven kwam. De beide mannen, inmiddels bejaard, hadden niet de energie om een hele film met z'n tweeën te trekken. De oplossing? Een hoofdrol voor KEET! (het uitroepteken hoort erbij), het gezicht van Telekids, gespeeld door Janouk Kelderman. En naast dit wat dommige naïeve meisje hoort natuurlijk een slimme jongen. Naast KEET! staat dus Koen, gespeeld door Patrick Martens. Want sommige clichés zijn er blijkbaar om bevestigd te worden.
Sjabloon
Het verhaal is nooit het meest spannende element van Bassie en Adriaan geweest. Elke aflevering werd volgens hetzelfde sjabloon ingevuld: de razende baron, sullige boeven als B1 en B2 ("wat zeggie?") een koekblik met wekker als robot Robin en een rood-gele kleine caravan die het circusgevoel moest voorstellen. De charme van de tv-serie uit de jaren '80 was vooral diezelfde knulligheid, gecombineerd met de het feit dat het zich op - voor toen - exotische locaties afspeelde, waaronder Spanje en de Verenigde Staten. Adriaan bracht als wandelende reisgids een educatief element in, terwijl Bassie de verbaasde clown kon uithangen.
Gouden Slagroompunt
Door de combinatie van nostalgie en knulligheid hebben Bassie en Adriaan, jaren na hun hoogtijdagen, inmiddels een kleine cultstatus verworven. Maar de vertrouwde elementen waar Bassie en Adriaan hun populariteit aan te danken hebben, zijn inKeet & Koen en de speurtocht naar Bassie & Adriaan - wat hun officiële afscheid moet zijn - nauwelijks terug te vinden. De mooie locaties zijn ingewisseld voor een grauwe autosloperij, de suffe boeven zijn ingeruild voor karakterloze types en de baron heeft plaats gemaakt voor zijn neef, een parmantige jonkheer. Als Bassie en Adriaan door de jonkheer worden ontvoerd in ruil voor de kostbare Gouden Slagroompunt die aan het duo is toegekend , komen KEET! (het nichtje van Bassie) en Koen in actie. Naast de boeven krijgen ze ook te maken met een ambitieuze maar weinig snuggere vrouwelijke politiecommissaris.
Broos
Bassie en vooral Adriaan ogen broos, wat het acteren pijnlijk en kwetsbaar maakt. Als ze bij de ontvoering een auto worden ingeduwd, gaat dat langzaam en schokkerig. Bij een vechtscène worden ze duidelijk ontzien. Gecombineerd met de nieuwe karakters die een zwakke schim zijn van de originelen uit de jaren '80 en '90 levert het een film op die zich ondanks de korte lenge van 80 minuten al snel begint voort te slepen. Ook de makers, waaronder regisseur Annemarie Mooren, die tussen 2005 en 2007 vele afleveringen van GTST regisseerde), weten er weinig van te maken.
Conclusie
Keet & Koen en de speurtocht naar Bassie & Adriaan is niet het gedroomde afscheid van het bekende duo geworden. De vraag is of dat op hun leeftijd überhaupt nog mogelijk was geweest. Aan het verhaal ligt het niet, dat was in de tijd van de tv-series ook niet het belangrijkste. Wel aan de gemakzuchtige invulling van de karakters, niet in de laatste plaats van KEET! en Koen zelf. Na deze slepende 80 minuten kan de rood-gele caravan nu definitief het omroepmuseum in.
