Maandag overleed Slocombe, één van de grote cameramannen van de naoorlogse Britse cinema, in een ziekenhuis in Londen.
Slocombe kreeg grote bekendheid door zijn samenwerking met Steven Spielberg. Hij schot de Indiana Jones filmRaiders of the Lost Ark (1981) en de twee vervolgenIndiana Jones and the Temple of Doom(1984) enIndiana Jones and the Last Crucade(1989), tevens zijn laatste film.
Douglas Slocombe begon zijn carrière als cinematograaf in 1939 tijdens zijn verblijf in het door de nazi's bezette Polen. Daar maakte hij unieke opnames van de groeiende haat tegen de Joden in Gdansk en Warschau. Hij kon nog maar net ontkomen aan het Duitse leger en wist met het filmmateriaal Engeland te bereiken, waar zijn beelden werden gebruikt voor de filmLights Out in Europe.
Na de oorlog was hij actief bij de Britse Ealing filmstudio, waar hij in de jaren '40 en '50 talloze komedies draaide, waaronderKind Hearts and Coronets, The Lavender Hill Mob en The Man in the White Suit.
In de jaren '60 en '70 verlegde hij zijn werkterrein naar Hollywood. Voor zijn camerawerk inTravels With My Aunt(1973) enJulia(1978) kreeg hij een Oscarnominatie. Ook voor zijn doorbraak metIndiana Jones and the Raiders of the Lost Arksleepte hij, naast bekendheid, een nominatie binnen. Het verhaal gaat dat Slocombe voor deze film nooit een lichtmeter zou hebben gebruikt.
Een Oscar heeft Slocombe nooit gekregen. Wel kreeg hij in zijn thuisland drie BAFTAs, voorThe Servant, The Great Gatsby en Julia. Ook kreeg hij in 1995 de British Society of Cinematographers’ lifetime achievement award.
In 1999 maakte de BBC een portret van de toen 86-jarige Slocombe.
