Wat moet je als je een sukkel bent, zonder auto, en moeite hebt met werk vasthouden in Detroit? Juist, een goedkope rammelbak op de kop proberen te tikken.
Campbell heeft het maar moeilijk. Werk vasthouden lukt hem maar niet omdat hij iedere baan verprutst. Hij heeft immers geen auto, en zaken als pizza's bezorgen wordt best lastig met de bus. Steeds vaker zit het gebrek aan een auto hem in de weg en Campbell kan er maar moeilijk meer tegen. Hij wordt naar een lokale garage/autowasserette gestuurd om daar te vragen naar werk en wordt, wonder boven wonder, nog aangenomen ook. Ook daar valt het niet mee om zijn werk te doen zonder auto. Hij heeft echter troost doordat er een leuke collega is bij deze zaak. Amy, zoals deze collega heet, is erg vriendelijk en ziet hem zelfs wel zitten.
Busje
Campbell is vastberaden wat geld opzij te zetten zodat hij toch een auto kan kopen en ziet dan op een dag een bestelbusje voorbijkomen. Het busje is in verschrikkelijke staat, maar als hij te koop blijkt te zijn, besluit hij toch te bellen of hij het busje kan overnemen. Hij kon natuurlijk nooit vermoeden dat de eigenaar van het busje een ontzettende creep is. Creep Van heeft een typische slasher vibe over zich. De doden stapelen zich in een rap tempo op en de moorden zijn vaak vrij uniek. Het mooie is dat het bestelbusje eigenlijk zelf een soort personage wordt, vooral ook omdat de echte "creep" zich heel weinig laat zien in deze film, en het busje des te meer.
Personages
Creep Van zit vol met aparte personages. Zo woont Campbell bij zijn maatje in huis. Dat maatje en diens vriendin zijn op zijn zachtst gezegd behoorlijk ludieke personages met bizarre seksuele escapades. Een ontzettend leuke rol is die van Swami Ted, gespeeld door Collin Bernsen. Campbell wordt prima overeind gehouden door Brian Kolodziej en er is zelfs een cameo van Lloyd Kaufman, ongekroonde koning van de B-fil Toch voelt de film helaas op sommige momenten aan als een C-film, of nog lager.
Hommage aan de tachtiger jaren slasher
Scott W. McKinlay heeft geprobeerd om van Creep Van een horrorfilm te maken vol met slechte grappen, bloed en tieten, en is daar grotendeels in geslaagd. Wat dat betreft doet de titel ook precies wat je er van verwachten kunt. McKinlay heeft met Creep Van een hommage aan de slasherfilms uit de tachtiger jaren gemaakt. Op het vlak van regie moet gezegd worden dat het allemaal redelijk in elkaar zit. Het kan wat netter, maar tegelijk is dat wel de stijl die maakt dat de jaren 80 feel overeind blijft.
Extra's: 
Helaas staan er op de dvd geen extra's.
Conclusie
Creep Van is een hommage aan de heerlijk onbevangen en over the top slasher films uit de jaren tachtig. Het bloed vloeit rijkelijk, de moorden zijn vaak origineel en het verhaal, hoewel karig zoals de meeste slashers, zit aardig in elkaar. Een aantal van de scènes in de film is werkelijk hilarisch. Het is echter jammer dat af en toe de kwaliteit van de film net iets te ver af zakt. Hierdoor blijft de film net hangen op een onvoldoende en daardoor vooral aan te raden voor de liefhebbers van de oude campy slasher horror die films niet al te serieus nemen. De dvd is van een redelijke kwaliteit, maar het compleet ontbreken van extra's is absurd in deze tijd.
Te koop vanaf 23 augustus 2012.
