Sarah en haar vader maken hun buitenhuisje klaar voor de verkoop, maar tijdens het inpakken hoort Sarah rare geluiden en lijkt het erop dat ze niet alleen zijn in het huis.
Sarah (Elizabeth Olsen) en haar vader (Adam Trese) verblijven een paar dagen in hun buitenhuisje aan het meer. Het huisje wordt nauwelijks meer gebruikt, dus heeft haar vader besloten het te verkopen. Tijdens het inpakken van de spullen ontdekken haar vader en oom Peter (Eric Sheffer Stevens) een hardnekkige schimmel. Om de schimmel verder aan te kunnen pakken, vertrekt oom Peter naar het dorp, Sarah en haar vader achterlatend in het huis. Vanaf het moment dat oom Peter vertrekt hoort Sarah rare geluiden. Het lijkt alsof er nog iemand aanwezig is in het huis. Samen met haar vader gaat ze op onderzoek uit, maar Sarah lijkt zich te hebben vergist. Totdat ze een harde klap hoort en haar vader opeens spoorloos verdwenen lijkt te zijn.
Naadloos
Silent Houseis een film van de hand van Chris Kentis en Laura Lau. Een regisseurskoppel dat in 2003 verantwoordelijk was voor het zenuwslopendeOpen Water.Ook nu weer stelt het koppel de zenuwen van de kijker op de proef. Om directheid en nabijheid te creëren, is de film geschoten in delen van tien minuten. Deze delen zijn later naadloos aan elkaar gemonteerd om het idee te geven dat alles in real-time opgenomen is. Elizabeth Olsen, inderdaad, het jongste zusje van de Olsen familie, neemt de hoofdrol voor haar rekening. Als kind speelde ze net als haar zusters in enkele films, maar haar volwassen carrière luidde ze in metSilent House. Dat we haar als actrice serieus moeten nemen, blijkt uit het feit dat ze voor 2013 maar liefst vier producties op de planning heeft staan, waaronder de Amerikaanse remake vanOldboy.
Suspense
De film begint met een shot van Sarah terwijl ze op een duinheuvel over het meer uitkijkt. Het schokkerige camerawerk is even wennen, maar zodra de film zich naar binnen verplaatst, lijkt de camera wat stabieler te filmen. Met een opwindend voorspel hebben Kentis en Lau niets op; na de eerste vijf worden de zenuwen al op scherp gezet. Want eenmaal binnen begint het gedonder al. Het huis is aardedonker gemaakt doordat er planken voor de kapotgeslagen ramen zijn getimmerd. De enige verlichting komt van gaslampen en kaarsen, het is overbodig om te zeggen dat dit natuurlijk geheel in dienst staat van de suspense.
Opgejaagd projectiel
En met die suspense zit het meer dan goedin Silent House. Het is lang geleden dat ik met mijn handen voor mijn ogen zat omdat ik niet verder durfde te kijken. Deze momenten waren niet schaars, het grootste gedeelte van de film heb ik met een knoop in mijn maag aanschouwd. Of ze nu meelift op het succes van haar familienaam of niet, Olsen levert prima werk af. Ze is zeer geloofwaardig als opgejaagd projectiel. Haar reacties op de onverklaarbare gebeurtenissen zijn reëel en dat heeft de juiste uitwerking op de kijker. Het tegenovergestelde kan worden gezegd van Adam Trese, die haar vader speelt. Hij lijkt zijn karakter belangrijker te willen maken dan het is. Gelukkig wordt hem al snel de mond gesnoerd.
Kijkersbedrog
Aan het begin van de film zijn er al enkele aanwijzingen die hinten naar de ontknoping die zo’n tien minuten voor het einde wordt ingezet. Het is een geluk bij een ongeluk dat alleen deze laatste tien minuten verschrikkelijk slecht zijn. De ontknoping is interessant, maar ontzettend vergezocht. Om deze acceptabel te laten maken, had de scriptschrijver hier eerder op moeten aansturen. Ook valt niet alles op zijn plaats nu de kijker weet hoe het zit.
Extra's:
De dvd bevat geen extra's.
Conclusie
Silent Housedoet geen beroep op de hersenen maar op de zenuwen. En dat kunnen Kentis en Lau goed. Het kan heerlijk zijn om met een kussen voor je gezicht enkel te luisteren naar een scene omdat het te eng is om het te kunnen aanschouwen. Helaas wordt er met een vergezochte ontknoping toch een bescheiden beroep gedaan op de hersenen en dat is waar het misgaat. Niet elke moordenaar hoeft een legitieme reden te hebben, tenminste niet in de wereld van de horrorfilm.
