Documentaire over het gevaarlijkste kustgebied van Europa.
Minimalisme is een filmgenre dat filmgangers al decennia verdeelt. Een voorbeeld van zo’n minimalist die de grenzen van het medium opzoekt is James Benning. Zijn films heten niet alleenTen Skiesof13 Lakes, maar beperken zich ook daadwerkelijk tot die tien shots van de lucht of dertien meren. Lois Patino lijkt zich met zijn lange, statige tableaux shots van landschappen op Bennings terrein te begeven metCosta da Morte. Een shot van schepen die als speelgoedbootjes over de woeste zee voor de kust drijven lijkt zelfs een regelrechte ode aan BenningsCasting a Glancete zijn.
Desondanks is er een aanzienlijk verschil tussen Costa da Morte en andere minimalistische fil Zo is de hoofdpersoon inPatino’s film niet alleen de woeste kust van Noordwest- Spanje, maar is er ook een rol weggelegd voor de bewoners van het gebied. Deze vissers, boeren en andere locals vertellen elkaar mythes over de geschiedenis van het gebied, absurde anecdotes die ze ooit gehoord hebben en zelfs hele intieme verhalen. Hoewel we nooit de gezichten van de bewoners zien, geven ze een vertrouwd gevoel aan de kijker. Het is net alsof we samen met hen het betoverende landschap bekijken en er worden rondgeleid.
Conclusie
Costa da Morteis een minimalistische documentaire die in tegenstelling tot veel films in het genre nooit pretentieus wordt. De droogkomische dialogen van de lokale bevolking leveren samen met de betoverende tableaux-shots een verrassende combinatie op. Het maaktCosta da Mortetot een uitstekend filmdebuut.
Regie: Lois Patino
Genre: documentaire