De filmtitel doet denken aan de zoveelste zombiefilm. In werkelijkheid is de zombie in kwestie een Rotterdamse skater met de naam Tim Zom.
In de skatewereld wordt Tim liefkozend Zombie genoemd, wat toepasselijk is gezien de lange sluike haren, de donkere wallen onder zijn ogen en de langzame manier van praten. Maar ook toepasselijk voor de manier waarop Tim zijn jeugd doorbracht: stelend, vechtend en skatend. Tim was, net zoals de gemiddelde zombie, de schrik van de buurt en de schrik van zijn eigen moeder. Maar het is niet alleen maar ellende. De ondertitel van de film is namelijk:The Resurrection of Tim Zom. De documentaire wil vooral een ‘rags to riches’ verhaal vertellen; hoe Tim, die vanuit een heel diep dal kwam, toch zo ver is gekomen.
Vechtpartij
In januari was de film eigenlijk al af. Regisseur Billy Pols en Tim Zom maakten, zoals het hoort, hun opwachting bij Pauw en Witteman om de documentaire te promoten. Zoals gebruikelijk werden er tijdens het interview ook beelden uit de film getoond. Een van de scènes die werd getoond was een vechtpartij die plaatsvond op de Rotterdamse Maasboulevard. De slachtoffers van deze vechtpartij zagen zichzelf tot hun grote verbazing voorbijkomen op televisie en stapten naar de rechter. Deze besloot uiteindelijk dat de beelden verwijderd moesten worden en dat de filmmaatschappij (Hazazah Pictures) de slachtoffers een schadevergoeding van 2.500 euro moest betalen. De vechtpartij is nu vervangen door een animatie met de originele geluidsfragmenten. Er ontstond enige ophef rondom de totstandkoming van de scène aangezien de slachtoffers beweerden dat Pols zelf het geheel had gefilmd, maar Pols spreekt dit tegen en stelt dat de vechtpartij is gefilmd door vrienden van Zom en dat er verder niemand van de filmploeg aanwezig was.
Rauw
In de documentaire staan eigenlijk twee verhalen centraal: het succes van Zom als skater en de beroerde jeugd die hij heeft gehad. De vraag is nu echter: welk verhaal blijft hangen? Wat direct opvalt, zijn de vele beelden die tijdens het skaten zijn gemaakt. Ondersteund door keiharde hiphopmuziek komen in een hoog tempo honderden fragmenten, voorzien van verschillende filters, voorbij. Succesvolle trucs worden afgewisseld met genadeloze valpartijen van Jackass-achtige proporties. Dat geeft een goed beeld van de onverschrokken, rauwe stijl van Zom. Die stijl is ook kenmerkend voor zijn karakter. Verschillende mensen in zijn omgeving - zijn manager, moeder, oma, oom en vriendin - vertellen ieder op hun beurt is over Zom. Niet iedere geïnterviewde is even interessant of relevant voor het verhaal, maar ze zijn het er allemaal over eens: Zom is een rauwdauwer, een kruimeldief, maar wel een met een klein hartje. Zom zelf komt overigens nauwelijks aan het woord, en als hij al iets zegt volstaat hij met wat gemompel.
Sensatie
Pols is duidelijk op zoek naar sensatie door steeds terug te komen op het “criminele” aspect. Hij brengt dit tijdens de interviews meerdere malen naar voren, maar echt effectief is het niet. Het wordt namelijk nooit helemaal duidelijk wat Zom precies allemaal heeft uitgevreten en in welke mate is er eigenlijk sprake van een “herrijzenis” als je bedenkt dat die beruchte vechtpartij in 2013 plaatsvond. Ook is niet helemaal duidelijk wat Zom nu precies in Amerika doet. Een groot deel van de scènes is namelijk daar gefilmd. Maar waarom is hij daar? Het lijkt eerder op interessantdoenerij dan een inhoudelijke toevoeging aan het verhaal. Het is redelijk verwarrend als het verhaal zich afspeelt in Rotterdam-Zuid, maar er steeds beelden te zien zijn van een skatende Zom in Amerika. Het wekt de verwachting dat het leven van Zom zich op een gegeven moment gaat verplaatsen naar Amerika, maar dat is niet het geval.
BNN
De documentaire is medegeproduceerd door BNN. De harde muziek en de snelle montage zullen jongeren zeker aanspreken. Ook de Jackass-achtige stunts zullen met name de jonge mannelijke kijker kunnen bekoren. Maar ergens proef ik hier ook een verheerlijking van de houding van Zom. Hij heeft schijt aan alles en iedereen, is onbeleefd en brutaal tegen onbekenden en houdt zich bezig met criminele zaken. Toch heeft hij het nu voor elkaar. Zom zelf hoor je ook geen spijt betuigen. Dus in hoeverre zal de jeugdige kijker hem als een voorbeeld gaan zien?
Conclusie
Zombie is een snelle en rauwe documentaire die op een gave manier de skatepraktijken van Tim Zom in beeld brengt. Zom heeft letterlijk en figuurlijk gevochten voor zijn plek in de skatewereld en dat is een mooi verhaal. Maar door te veel de aandacht te vestigen op het rotjoch dat Tim Zom was - en misschien nog steeds is - houd je aan alles een nare bijsmaak over en hoop je van harte dat deze jongen niet gaat dienen als rolmodel voor jonge skaters.
