De nieuwe lichting Telefilms 2015 dient zich aan. Telefilms worden speciaal voor de publieke omroep gemaakt. De films behandelen actuele maatschappelijke thema’s. Jaarlijks worden er zes films opgeleverd.
Daan (Egbert-Jan Weeber) en Judith (Hannah Hoekstra) is zo’n typisch stel uit de grachtengordel. Ze stemmen D66, drinken rode wijn, en ruziën wat geprononceerder dan de gemiddelde Nederlander. Voor de een zijn ze onuitstaanbare zelfgenoegzame burgertrutten, voor de ander een baken van herkenning. Ze zijn een allegorie van de Randstad. Op weg naar de wadden wordt de kloof tussen de weledelgeleerde stedelingen en de rabiate provinciaaltjes pijnlijk zichtbaar. Het stel maakt een reisje naar Ameland, precies in het weekend dat Sunderklaas plaats heeft.
Bourgeoisie
Sunderklaas is zo’n culturele traditie die hevig geworteld is op het eiland. Waar steden als Amsterdam dergelijke gebruiken al decennialang zijn ontgroeid, is het sterke gevoel van gemeenschap op de wadden nog duidelijk aanwezig. Eigenlijk zitten de bewoners tijdens dit weekend ook helemaal niet te wachten op de minzame bourgeoisie. Een keer peer jaar doen ze het liever zonder, dan met de toeristen. Vrouwen blijven binnenshuis en mannen verkleden zich als duiveltjes. Er wordt stevig gedronken. Graag wordt de mystiek van de geplogenheid bewaart voor nieuwe generaties eilanders. Judith en Daan treffen zodoende een lege veerboot. De stilte voor de storm.
Hollands Hoop
Die stilte wordt langzaamaan verbroken door de aanzwellende discussies tussen de twee. De langdurige relatie staat op springen. Judith ging in het verleden vreemd en Daan heeft haar nooit vergeven. Daan zoekt op zijn beurt zijn heil in harde porno, en vervreemdt zich daarmee van zijn vriendin. De kleine scheuren in het fundament worden verergerd als er aangebeld wordt. Eilander Mick (Ko Zandvliet) verzoekt de twee of ze morgenochtend de eerste veerboot terugnemen. Men duldt geen pottenkijkers met Zunderklaas. Er ontstaat frictie tussen het stel onderling, en met de buitenwereld. De kloof tussen stad en platteland wordt zichtbaar, net als in de serieHollands Hoop. Ameland wordt afgebeeld als een gebied waar de bewoners net barbaren zijn, die vrouwen na zonsondergang op straat lastigvallen. Het hoort allemaal bij het spelletje. Maar Judith ziet dat anders. Waar bemoeien die dorpelingen zich wel niet mee.
Wolf in schaapskleren
Maar de dreiging ligt niet uitsluitend bij de dorpsbewoners. Regisseur Lourens Blok stelt Daan's naïviteit ter discussie. Egbert-Jan Weeber zet een vreemde snuiter neer, met bril en muts. Onder de douche met zijn vriendin speelt hij een verstandelijk gehandicapte. Het is een ontzettend onaangename scene. De rationele Judith accepteert echter zijn mankementen. Maar is Daan zo onschuldig? Of is hij een wolf in schaapskleren? Zijn blik verhult een onderliggende agitatie. Het onheilspellende openingsshot toont hoe Daan wazig voor zich uitkijkt. Alsof er iets ingrijpends is gebeurd. Vervolgens worden de gebeurtenissen vooraf weergegeven. Wat schuilt er in Daan's psyche?
Kill List
Er lijkt inSunny Side Up sprake van onheil van buiten en binnen. De dorpelingen verkleed als carnavaleske wezens roepen een gevoel van onbehagen op. Net als het kluchtige Sunderklaas liedje dat telkens wordt afgespeeld. Dit contrast, waarin de wereld op de kop gaat, doet denken aan contemporaine films alsKill Listwaarin proto-christelijke rituelen onder de loep gaan. Het niet al te daverende onthaal van Daan en Judith door de dorpelingen roept gelijkenissen op met Sam Peckinpah'sStraw Dogs. Ook in die film speelt het dubbelzinnige verleden van de personages een significante rol.
Mica Levi
Het is geen verrassing datSunny Side Up, zoals het genre vraagt, vervolgens ontaardt in een reeks surrealistische wendingen. De neuroses van het stel kleuren prima met de geleidelijk opgebouwde spanning. Bepaalde gaten in het plot moeten daarentegen maar voor lief worden genomen. Net als de muziekband van Mica Levi uitUnder the Skin, die letterlijk onder een scene is geplakt. Was de inspiratie op? Menig filmliefhebber zal die geweldige soundtrack toch echt associëren met Jonathan Glazer's werk.
Conclusie
Sunny Side Up is een aardige poging tot een genrefilm. De culturele traditie op Ameland wekt nieuwsgierig en de merkwaardige chemie tussen Hoekstra en Weeber is geslaagd. Desalniettemin lijkt de ambitie iets te ver doorgeschoten. De film is nu een allegaartje.
Sunny Side Up wordt op 17 januari om uitgezonden om 20:00 en is vervolgens twee weken lang te zien op Uitzending Gemist.
