Realistische beelden van dood en verderf in deze eerste film van regisseur Neill Blomkamp.
Geschiedenis
Twintig jaar geleden hebben buitenaardse wezens voor het eerst contact gemaakt met de aarde. Een groot ruimteschip landde boven Johannesburg, Zuid Afrika. De mensen wachtten òf op een vijandige aanval, of op een gigantische vooruitgang in de wetenschap. Maar dat alles kwam niet. De aliens die op aarde terecht waren gekomen, waren zwak en verhongerd en hadden hulp van de mens nodig. Ze werden geplaatst in wijken die weinig minder waren dan sloppenwijken. De wezens in deze wijken begonnen een beetje hun eigen leven te leiden, wat uit de hand liep en nu is er een bedrijf opgericht om alles onder controle te houden, MNU (Multi-National United). Zij verdienen veel extra geld als ze de wapens van de aliens kunnen laten werken. Maar dat lukt ze niet; ze hebben daarvoor namelijk alien DNA nodig.
Plot
De problemen tussen de wezens en mensen escaleren, wanneer MNU de niet-menselijken uit District 9 wil halen, om ze vervolgens verder van Johannesburg te plaatsen, in District 10. Mikus van der Merwe (Sharlto Copley) wordt benoemd tot leider van de veldwerkers, tijdens dit werk komt hij in contact met vloeistof die hem langzaam in een alien verandert. Hij wordt de meest opgejaagde man en de meest belangrijke, omdat hij de sleutel is naar het gebruik van de wapens. Zijn enige schuilplaats is nu District 9.
Johannesburg
Neill Blomkamp is de regisseur, dit is zijn eerste film en hij heeft hulp gekregen van Peter Jackson ( Lord of the Rings ) als producent. Inspiratie heeft Blomkamp gekregen door de klassieke sciencefictionfilms en van het Johannesburg uit zijn jeugd. Het is een keer leuk om geen 'rampenfilm' te zien die zich afspeelt in bijvoorbeeld Manhattan, Londen of Washington D.C. De discriminatie en de problemen in de film hebben op deze manier een toepasselijke setting, hoewel dit niet de bedoeling was volgens Blomkamp, hij wilde gewoon een film maken in zijn geboorteland. Maar doordat de film zich in een gebied afspeelt waar wij relatief gezien misschien iets minder van weten, lijkt het allemaal realistischer.
Realisme
En realistisch is District 9 zeker. Er wordt goed gewisseld tussen echte beelden van het Zuid-Afrikaanse nieuws naar de filmbeelden, waardoor het geheel op materiaal uit het journaal lijkt en dat was ook de bedoeling volgens de maker: "We didn't spend too much time painting a beautiful picture, we just got in there and captured a raw, authentic feel." District 9 is een verlenging van Blomkamp's korte film Alive in Jo'burg , die over hetzelfde onderwerp gaat. Met dezelfde Zuid-Afrikaanse acteurs, Jason Cope en Shartlo Copley. Hoewel de casting goed is, gaat het daar niet over. In deze film zijn ze geen acteurs, het lijkt alsof ze zichzelf zijn. En ze zijn slechts pionnen in het grotere concept van Blomkamp, namelijk zijn project.
Slecht slot
Dit alles geldt vooral voor driekwart van de film. Het einde is helaas helemaal niet realistisch meer. Het slot lijkt op dat van een standaard sciencefiction film. Ik kan niet teveel verraden, want dan geef ik van tevoren het plot al helemaal weg, maar blij verrast zul je door de uiteindelijke ontwikkelingen niet zijn. En dat is teleurstellend voor een film die juist vernieuwend wil zijn.
Conclusie
De sloppenwijken van de aliens zien er verschrikkelijk uit, vol rotzooi en aftandse huizen. Op straat worden varkens geslacht en deze buitenaardsen moeten onderhandelen met de Nigerianen voor hun lievelingseten, kattenvoer. Het plaatje dat we voorgeschoteld krijgen is grimmig, maar door het tempo van het verhaal en de afwisselende camerabeelden, voelt het zo niet.
We worden volgegooid met complottheorieën, racisme, genocide van de kant van de mens; aan de andere kant hebben we het eten uit de afvalbakken, de dommigheid, de vijandigheid en de smerigheid van de aliens. Blomkamp vraagt ons niet een kant te kiezen, of een mening te hebben over hoe er om wordt gegaan met de situatie. Hij wil ons laten zien wat zijn filmvisie is. Hij heeft zich een nieuwe manier van filmen eigen gemaakt en District 9 is daarom heel onderhoudend om naar te kijken. Niet teveel over nadenken, gewoon genieten!
