Cars 2 mist de Pixar-magie die we van de studio gewend zijn, maar weet de kijker desalniettemin te vermaken.
Sinds Toy Story brengt Pixar ons animatiefilms die zowel jong als oud weet te bekoren. Pixar omringt zich met een bepaalde magie, die zij keer op keer in hun films weet te stoppen. Van het levende speelgoed in Toy Story , tot de robot WALL-E, waarbij je zelfs het kleinste beetje emotie van zijn metalen gezichtje af kunt lezen; het zijn stuk voor stuk films die het kind in ons naar boven halen. Niet alleen dat, Pixar bevat zoveel creativiteit dat ze met elke nieuwe film een compleet nieuwe wereld en nieuw verhaal aan ons introduceren. Dat is een groot risico, niet voor niets vertrouwen concurrerende studio’s het liefst op bestaande franchises (denk Shrek ), maar het heeft Pixar tot dusver geen windeieren gelegd. Het is daarom redelijk verrassend dat Pixar, op uitzondering van de Toy Story trilogie, nu met een ‘vervolgfilm’ komt. Of ze die trend door gaan zetten is nog maar de vraag, al is er wel al bekend dat er ook een vervolg op Monsters, Inc. komt. Slaat Pixar met deze, zo lijkt nieuwe, strategie de goede weg in of vliegen ze, al achterover leunend, uit de bocht?
My name is Bond, James Bond
In Cars 2 betreden we de snelle wereld van de auto’s. Succesvolle raceauto Lightning McQueen (Owen Wilson) keert terug in het pittoreske stadje Radiator Springs, waar hij in het eerste deel onverhoopt strandde. Zijn beste vriend Mater (Larry the Cable Guy) kijkt al reikhalzend uit naar zijn terugkomst en heeft voor McQueen zijn verblijf al een heel plan uitgestippeld van activiteiten die ze kunnen gaan doen. Mater is een sleepwagen die ook in het eerste deel aanwezig was en heeft de persoonlijkheid van een typische Amerikaanse redneck . Hij is dom, lomp en zet zichzelf en anderen door zijn schaamteloze gedrag voor schut. Maar zijn hart (of motor?) zit op de goede plaats en hij heeft ook iets aandoenlijks. Echter werkt hij door zijn grote mond wel zijn beste vriend in de nesten wanneer hij er min of meer voor zorgt dat Lightning McQueen het stadje direct weer kan verlaten om aan zijn volgende racetournee deel te nemen. Lightning McQueen gaat er mee akkoord en besluit om zijn maatje Mater dit keer mee te nemen. Immers, wat is het ergste wat er zou kunnen gebeuren? Dat het tweetal vervolgens in een James Bond-achtige spionageplot terecht zou komen, dat zag natuurlijk niemand aankomen.
Pixar-magie
Het grootste probleem in Cars 2 schuilt eigenlijk ook al in het eerste deel. Vergeleken met de personages uit animatiefilms als Finding Nemo en WALL-E zijn de personages van Cars opvallend zielloos. Dat is een harde uitspraak, maar van een studio die je zelfs mee kan laten leven met een robot, zou je meer verwachten. Met de kleinste beweging werd er sympathie voor WALL-E gewekt en die mimiek ontbreekt in Cars . Misschien is dat omdat de animatie in Cars wat meer cartoonesk is, maar het heeft tot gevolg dat Cars duidelijk het mindere werk is uit het oeuvre van Pixar. Het mist de magie die we van deze studio kennen. Dit betekent echter niet dat Cars 2 een slechte film is, maar wel dat het meer in de lijn films past van studio’s als Dreamworks, die vermakelijk zijn, maar meestal niet de emoties oproepen waartoe bijvoorbeeld de rat uit Pixars Ratatouille in staat is.
Zoals gezegd is Cars 2 geen slechte film en hij is verrassend genoeg beter dan het eerste deel. Waar Cars een vrij saai plot kende, wordt dat bij Cars 2 dubbel en dwars goedgemaakt, zij het dat het verhaal wat met de haren erbij is gesleept. We blijven dit keer namelijk niet steken op het racecircuit, maar krijgen een heus spionageverhaal voorgeschoteld die niet zou misstaan in een James Bond film. Door deze nieuwe insteek krijgt het publiek een stuk meer actiescènes voorgeschoteld, die er in 3D ook nog eens behoorlijk goed uitzien. De animatiefilm leent zich perfect voor gewaagde 3D-shots en de cameravoering in Cars 2 versterkt het 3D-effect nog meer. Bij het voice-over werk valt vooral Michael Caine op, die uitermate geschikt is als stem van een ervaren geheimagent. De opgedrongen moraal, dat ook al in het eerste deel zat, wordt wel weer op een minder subtiele wijze kenbaar gemaakt, maar blijft gelukkig wat meer op de achtergrond.
Conclusie
Cars 2 mist de typische Pixar-magie die we kennen van pareltjes als Toy Story , Ratatouille , WALL-E en Up , maar weet met een door actie overladen plot, mooie 3D-effecten en een handvol geslaagde grappen de kijker meer dan voldoende te vermaken. Het is niet Pixar’s beste werk, wel verzekert het ouders, die hun kinderen met een gerust hart naar de bioscoop willen nemen, van een onderhoudende animatiefilm.
