De naamsbekendheid van regisseur Gregg Araki zal door deze film wederom geen duwtje krijgen, maar dat is dan gezien de absurditeit van deze film dan ook totaal niet waar het voor hem om draait.
Bij het grote publiek is Gregg Araki geen bekende regisseur, ondanks zijn inmiddels al redelijk uitgebreide portfolio. Pas toen hij met zijn achtste film Mysterious Skin (2004) kwam werd zijn naamsbekendheid door de lovende kritieken groter, maar slechts een tikkeltje. Zijn tiende film Kaboom is minder toegankelijk dan zijn voorgaande werk - een overdreven gestileerde en kleurrijke prent met een verhaal dat alle kanten opschiet.
Smith (Thomas Dekker) is een jonge student die homo is. Nou, niet helemaal, vindt hij. Hij doet het namelijk ook wel met meisjes, echter wordt hij wel het meest geil van zijn kamergenoot Thor (Chris Zylka) die op en top hetero is, maar het Smith niet gemakkelijk maakt doordat hij naakt slaapt en elke ochtend met zijn derde wijsvinger het plafond probeert aan te raken. Smith is bevriend met de kunstzinnige Stella (Haley Bennet) waarmee hij zo goed als alles deelt. Zijn hectische leven begint allemaal wanneer hij tijdens een feest twee meisjes ontmoet die hem in zijn dromen verwezen naar een deur waarachter een rode afvalcontainer stond. Gemaskerde mannen, een moord, de doorgedraaide jaloerse en bovennatuurlijke geliefde van Stella en een wereldwijde samenzwering die het leven op aarde voorgoed dreigt te veranderen.
Absurd
Het verhaal van Gregg Araki zoekt de grenzen op van absurditeit, hoewel er wordt vermeden dat daaruit een niet te volgen film ontstaat. Wat zich plaatsvindt is overduidelijk vreemd, vergezocht en het zou een leugen zijn als beweerd zou worden dat Kaboom daardoor niet grappig was, maar die gebeurtenissen stellen zich wel in een normale volgorde op, zoals een duidelijk te volgen verhaalvertelling betaamt.
Maar de dromen die Smith heeft, de talloze sekspartijen zonder duidelijke reden, de bovennatuurlijke krachten die de vriendin van Stella blijkt te bezitten en hoe de uiteindelijke vork na de ontknoping in de steel blijkt te zitten zorgen voor de absurditeit en ja, ook het bemoeilijken van de toegankelijkheid. Het absurde scenario stelt de kijker op de proef waardoor de aandacht en interesse wel eens kan inzakken. Wanneer die proef wordt doorstaan valt op dat Kaboom eigenlijk een heel intrigerende en bijzondere coming-of-age film is en eigenlijk naast die absurditeit ook heel veel moois in zich heeft. Zo weet Araki iets wat in eerste instantie als vulgair kan worden ervaren om te buigen naar iets onvoorstelbaar moois. Want wanneer Smith voor zijn verjaardag een trio krijgt van (en met) zijn vriendin London (Juno Temple) is het alsof een kind het kado krijgt wat bovenaan zijn verlanglijstje stond.
Andere sterke elementen die Kaboom het kijken meer dan waard maken zijn de scherpe dialogen, waar vooral de gortdroge opmerkingen van Stella deel van zijn, en het laatste half uur waarin het verhaal als een raket los van de grond komt en alle kanten opschiet. Zeker het laatste shot is belachelijk en tegelijkertijd ook zodanig indrukwekkend dat de aftiteling al vijf minuten bezig is zonder dat het opvalt, omdat het een voedingsbodem biedt voor de kijker om te speculeren over al het absurde wat vooraf ging.
Extra's
Naast wat trailers van Kaboom en andere films die distributeur Lumière te bieden heeft bevat de dvd een mogelijkheid om de film met commentaar van Araki te bekijken. Verrassend genoeg horen we ook Thomas Dekker meepraten, iets wat niet op de dvd en ook niet in het menu van de film wordt vermeld. Of het wat toevoegt dat Thomas meepraat is de vraag. Of de commentaartrack überhaupt wat toevoegt is misschien een nóg betere vraag. Er wordt namelijk slap geouwehoerd, grapjes gemaakt en nauwelijks echt iets inhoudelijks verteld. Na een kwartier verslapt de aandacht, waarmee het kijken van de hele film met commentaar onmogelijk wordt. Je kunt natuurlijk je favoriete scènes naar voren halen, maar de kans dat je wederom wordt doodgegooid met enkele grappen is groter dan dat je werkelijk iets opsteekt over de achterliggende productie.
bevat een kleurrijk maar veel te absurd verhaal om een groot publiek te bereiken, maar zoals gezegd ging het daar natuurlijk niet om. Voor eenieder die een scenario dat alle kanten opschiet wel kan waarderen ontdekt een prachtige moderne en ook komische coming-of-age drama. Bovennatuurlijke gaven, veel seks en een slot dat zo heerlijk ver gaat dat het grappig is, maar tegelijkertijd ook zoveel stof tot nadenken biedt dat de film lang in het hoofd zal blijven hangen. Te koop vanaf 26 juli 2011.
