NFF: One Night Stand IV - Anvers - recensie

De korte film Anvers is onderdeel van het project One Night Stand . Negen veelbelovende regisseurs en scenarioschrijvers presenteren op het Nederlands Filmfestival hun veertig minuten durende film. Regisseur Martijn Maria Smits, ook verantwoordelijk voor het scenario, presenteert Anvers , Vlaams voor 'Antwerpen'.

Moedeloosheid
De kredietcrisis is ook in Antwerpen te voelen, en Martin heeft zijn baan verloren. Noodgedwongen trekken hij, zijn vrouw en hun baby in bij zijn schoonouders. De spanningen zijn daar om te snijden. Er is geen ruimte en zijn schoonvader heeft helemaal geen zin in de drie logees. De financiële situatie van het stel maakt hen hopeloos en ze zijn te moe, onwillig of te dom om er iets aan te veranderen. Anvers schetst een realistisch, moedeloos portret van mensen die lijden omdat ze te slap zijn of te snel opgeven.

Anvers ontmoedigt behoorlijk. Waar word je nou depressiever van dan van luie, ongelukkige mensen? We zien het stel roken, kibbelen, zuchten en nog meer roken. De liefde is verdwenen, wat pijnlijk duidelijk wordt tijdens een weekendje weg.

Conclusie
Het zijn rake observaties van regisseur Smits, maar weinig inspirerend. De film sukkelt door, en wordt nergens even briljant, of zelfs maar vermakelijk. Anvers is geen slechte film, maar zo realistisch dat je er depressief van wordt, net als de kredietcrisis.

Vertoningen tijdens het Nederlands Film Festival:

27 september 2009, 12.30 uur, Rembrandt Theater te Utrecht
1 oktober 2009, 22.15 uur, Louis Hartlooper Complex te Utrecht