One Night Stand V: Finnemans - recensie

One Night Stand is een initiatief van NPS, Vara en de VPRO. Een project om nieuwe regietalenten een platform te geven om zichzelf te profileren. Dit jaar heeft hiervan de 5e editie plaatsgevonden. In een serie korte recensies zullen we hier op MovieSense aandacht besteden aan de producties. In deze recensie behandelen we: Finnemans .

Stel je eens voor dat je vijftien bent, een vader hebt die eigenlijk vrouw wil zijn, en dat je bij het mooiste meisje van de klas je maagdelijkheid kunt verliezen. Het overkomt Finn (Jelmer Ouwerkerk) in Finnemans. De komische openingsscène waarin Finn, met beide handen onder de dekens, kijkend naar een karig geklede vrouw op een poster, in ieder geval geen boek aan het lezen is, doet denken aan American Pie (1999). Een voice over laat de vrouw nu zeggen: "Let's go all the way Finn". Dan komt de moeder van Finn, Myla (Susan Visser) binnen.

Wat de fak?
Finn houdt van het bos, van slakken, van wormen, zelfs zijn kamer is één groot bos. Hij heeft een groot doek aan de wand hangen met een bos als opdruk. Een eigenzinnig kind. Wanneer hij , tijdens een potje paint ball, een deels loslatende rode string bij zijn vader Roelof (Remko Vrijdag) ziet, weet de kijker mèt hem dat vader Roelof eigenlijk een vrouw wil zijn. De plot handelt voorts over de vraag hoe om te gaan met deze verandering, en levert hilarische scènes waaronder een bezoek van Finn, Myla, en Roelof aan een lotgenotenavond, waar een aanwezige vrouw zegt dat "als jullie die liefde voor elkaar voelen, gaat het ook lukken". De film laat echter zien dat aan deze gedachte genoeg haken en ogen kleven. Gedragen door een sterk acterende Remko Vrijdag, weet regisseur Thomas Korthals Altes de verandering binnen een gezin op een overtuigde wijze neer te zetten, waarbij de grootste troef niet de verandering van Roelof is, maar de rol van zijn puberende zoon Finn. Op zijn leeftijd wil hij maar één ding en dat is ontmaagd worden. Tegen zijn vader zegt hij aanvankelijk: "wat de fak? Gadver!". Zal hij zijn vader als vrouw kunnen accepteren? Hoe reageert Myla? Natuurlijk is de vraag stellen, hem beantwoorden. Finnemans moet het daarom vooral hebben van zijn acteurs, het voorspelbare scenario neemt de kijker maar op de koop toe.

Conclusie
Finnemans geeft op overtuigde wijze een kijk op de veranderde situatie binnen een gezin. Ondanks een voorspelbaar scenario weet de film, met dank aan de acteurs, de aandacht erbij te houden.