MovieSense geeft een eerste indruk van de vierde serie van de populaire Amerikaanse serie Fringe .
Het vierde seizoen van Fringe wordt inmiddels al uitgezonden in de VS. In de eerste drie afleveringen vervolgt FBI-agente Olivia Dunham haar bizarre zoektocht naar een oplossing voor het voortbestaan van twee parallelle werelden. Het derde seizoen eindigde vorig jaar met een cliffhanger die het gehele seizoen al opgebouwd werd, maar die ook nog met een onverwachte wending werd aangevuld, namelijk de verwijdering van een personage. Halverwege zijn laatste woorden verdween Peter Bishop in het niets van het toneel. En de overgebleven personages speelden gewoon verder alsof Peter er niet was geweest. Dit is nu juist de bedoeling van de Observers, zo blijkt als ze bevestigen dat hun plan heeft gewerkt.
Verwachting
Maken de schrijvers van Fringe het zichzelf nu niet heel lastig om een populair personage zo plots uit de serie te schrijven? Het verdere verloop wordt volgens traditie mysterieus verborgen gehouden. Een kunst die bedenkers J.J. Abrams, Alex Kurtzman en Roberto Orci goed in de vingers lijken te hebben. Hoe zou het te verklaren zijn, dat geen van de andere personages iets mist in het leven in seizoen vier? Wetenschapper Walter Bischop heeft met rare experimenten al voldoende aangetoond dat het in de wereld van de Fringe Division niet zo werkt, hoewel hij daar soms ook pas met de hulp vanuit soms onverwachte hoek achterkomt. De bedenkers van de serie doen overigens net alsof het een experiment is en ook nog niet weten hoe het zal lopen.
Maken de schrijvers van Fringe het zichzelf nu niet heel lastig om een populair personage zo plots uit de serie te schrijven? Het verdere verloop wordt volgens traditie mysterieus verborgen gehouden. Een kunst die bedenkers J.J. Abrams, Alex Kurtzman en Roberto Orci goed in de vingers lijken te hebben. Hoe zou het te verklaren zijn, dat geen van de andere personages iets mist in het leven in seizoen vier? Wetenschapper Walter Bischop heeft met rare experimenten al voldoende aangetoond dat het in de wereld van de Fringe Division niet zo werkt, hoewel hij daar soms ook pas met de hulp vanuit soms onverwachte hoek achterkomt. De bedenkers van de serie doen overigens net alsof het een experiment is en ook nog niet weten hoe het zal lopen.
Observers
Elke serie of film heeft een plot dat gevangen is binnen de grenzen van de realiteit die het wil weergeven. Als het plot al heeft aangegeven dat bijvoorbeeld tijdreizen niet mogelijk is, kun je als schrijver er niet gemakkelijk mee wegkomen het toch ineens toe te laten. De schrijvers van Fringe hebben voor hun gemak, en het plezier van de kijker, een middel dat de grenzen van de realiteit wat ruimer maakt. De Observer. In seizoen vier lijkt het erop dat het personage Peter Bishop grotendeels niet heeft bestaan. Hij is op het einde van seizoen drie immers plots in het niets opgelost. Hij is door De Observers simpelweg verwijderd en daarmee ontstaat er een nieuwe tijdslijn. Een verhaal met gelijkenissen maar zonder het personage van de volwassen Peter. De Observers nemen een aparte plaats in binnen de vertelling van het plot. Zij regisseren namelijk het plot. Als kijker zien we Olivia en Peter nader tot elkaar komen en leven met hen mee. En dan bepalen de Observers dat dit enkel een middel was voor een algemeen doel: de stabiliteit van de wereld. Ze zijn als het ware de bedenkers van het lot. Of de uitvoerders die zelf de Deus ex Machina tot hun beschikking hebben. Ze lopen als een rode draad door het verhaal maar hun rol, oorsprong en doelstelling blijft geheimzinnig. Dat geeft de schrijvers van Fringe heel veel bewegingsruimte. De regels staan eigenlijk niet vast en dat maakt de serie ook aantrekkelijk
Elke serie of film heeft een plot dat gevangen is binnen de grenzen van de realiteit die het wil weergeven. Als het plot al heeft aangegeven dat bijvoorbeeld tijdreizen niet mogelijk is, kun je als schrijver er niet gemakkelijk mee wegkomen het toch ineens toe te laten. De schrijvers van Fringe hebben voor hun gemak, en het plezier van de kijker, een middel dat de grenzen van de realiteit wat ruimer maakt. De Observer. In seizoen vier lijkt het erop dat het personage Peter Bishop grotendeels niet heeft bestaan. Hij is op het einde van seizoen drie immers plots in het niets opgelost. Hij is door De Observers simpelweg verwijderd en daarmee ontstaat er een nieuwe tijdslijn. Een verhaal met gelijkenissen maar zonder het personage van de volwassen Peter. De Observers nemen een aparte plaats in binnen de vertelling van het plot. Zij regisseren namelijk het plot. Als kijker zien we Olivia en Peter nader tot elkaar komen en leven met hen mee. En dan bepalen de Observers dat dit enkel een middel was voor een algemeen doel: de stabiliteit van de wereld. Ze zijn als het ware de bedenkers van het lot. Of de uitvoerders die zelf de Deus ex Machina tot hun beschikking hebben. Ze lopen als een rode draad door het verhaal maar hun rol, oorsprong en doelstelling blijft geheimzinnig. Dat geeft de schrijvers van Fringe heel veel bewegingsruimte. De regels staan eigenlijk niet vast en dat maakt de serie ook aantrekkelijk
Verandering
Dit alles heeft nogal wat gevolgen voor het verhaal dat we als gewone kijker tot nu toe in de eerdere drie seizoenen hebben gevolgd. De levens van de personages blijken bij aanvang van seizoen vier uiteindelijk niet veel veranderd. Grote bepalende gebeurtenissen hebben wel een andere aanleiding gekregen, daar waar Peter Bishop eerder onderdeel van het verhaal was. Enkele gebeurtenissen zijn simpelweg niet gebeurd of juist anders opgelost. De machine die Peter vorig seizoen gebruikte om de brug tussen de twee parallelle werelden te openen, bestaat nog steeds. Maar hoe het werkt, weet niemand. Nu lijkt het alsof de serie zomaar weer terug is bij een paar seizoenen terug. Gebeurtenissen waar de kijker al mee bekend is zullen opnieuw moeten worden verklaard, wat op zich geen probleem is. Personages die eerder een ontwikkeling hebben doorgemaakt, beginnen nu ook weer min of meer van voor af aan. Als kijker kun je verwachten dat de personages dezelfde keuzes gaan maken. Wederom kunnen we dus gaan zien hoe Walter aan vertrouwen moet winnen om zijn emoties goed te kanaliseren of hoe Olivia mensen in haar leven kan toelaten. Of willen de makers vertellen dat de wil van de Observers niet bepalend is? Dat de personages een eigen wil kunnen naleven en de regie in eigen hand hebben. Er is zelfs één Observer onder hen, September, die meerdere malen afwijkt van zijn opdracht.
Dit alles heeft nogal wat gevolgen voor het verhaal dat we als gewone kijker tot nu toe in de eerdere drie seizoenen hebben gevolgd. De levens van de personages blijken bij aanvang van seizoen vier uiteindelijk niet veel veranderd. Grote bepalende gebeurtenissen hebben wel een andere aanleiding gekregen, daar waar Peter Bishop eerder onderdeel van het verhaal was. Enkele gebeurtenissen zijn simpelweg niet gebeurd of juist anders opgelost. De machine die Peter vorig seizoen gebruikte om de brug tussen de twee parallelle werelden te openen, bestaat nog steeds. Maar hoe het werkt, weet niemand. Nu lijkt het alsof de serie zomaar weer terug is bij een paar seizoenen terug. Gebeurtenissen waar de kijker al mee bekend is zullen opnieuw moeten worden verklaard, wat op zich geen probleem is. Personages die eerder een ontwikkeling hebben doorgemaakt, beginnen nu ook weer min of meer van voor af aan. Als kijker kun je verwachten dat de personages dezelfde keuzes gaan maken. Wederom kunnen we dus gaan zien hoe Walter aan vertrouwen moet winnen om zijn emoties goed te kanaliseren of hoe Olivia mensen in haar leven kan toelaten. Of willen de makers vertellen dat de wil van de Observers niet bepalend is? Dat de personages een eigen wil kunnen naleven en de regie in eigen hand hebben. Er is zelfs één Observer onder hen, September, die meerdere malen afwijkt van zijn opdracht.
De eerste aflevering van de vierde seizoen introduceert de nieuwe verhoudingen tussen de bekende personages en de verhoudingen van de twee parallelle werelden. Er is ook direct weer een ontwikkeling die de band tussen beide werelden onderzoekt. Maar in de volgende twee afleveringen wordt de FBI op pad gestuurd om fenomenen op te lossen die niet veel bijdragen aan het hoofddoel: het redden van de werelden. Deze afleveringen introduceren eenmalige personages als vertragende achtergrond voor de ontwikkeling van het plot. Ze bevestigingen de thema's waar de individuele personages mee worstelen, maar je zou verwachten dat de schrijvers dat ook met gebeurtenissen dichter bij het hoofdplot zouden kunnen tonen.
Voorlopige conclusie
Een enkele keer een apart staande aflevering betekent niet dat de serie de zelfde weg zal bewandelen als de serie Lost die J.J. Abrams en Co. eerder maakten. De letterlijke overeenkomst in de muziek van Michael Giacchino, die ook de herkenbare score van Lost en Alias creëerde, helpt dit vooruitzicht echter niet. Of gaat het vierde seizoen van Fringe als een goed gepland experiment zich richten op de kern van de premisse? De impact van een kleine individuele keuze kan grote gevolgen hebben, in welke wereld dan ook. Na een sterk derde seizoen lijkt het erop dat dit vierde seizoen dat kan waarmaken.
Een enkele keer een apart staande aflevering betekent niet dat de serie de zelfde weg zal bewandelen als de serie Lost die J.J. Abrams en Co. eerder maakten. De letterlijke overeenkomst in de muziek van Michael Giacchino, die ook de herkenbare score van Lost en Alias creëerde, helpt dit vooruitzicht echter niet. Of gaat het vierde seizoen van Fringe als een goed gepland experiment zich richten op de kern van de premisse? De impact van een kleine individuele keuze kan grote gevolgen hebben, in welke wereld dan ook. Na een sterk derde seizoen lijkt het erop dat dit vierde seizoen dat kan waarmaken.
