“Hate’s as good a thing as any to keep a person going.”
Spoiler waarschuwing: in dit artikel worden plotdetails uit Game of Thrones tot en met de betreffende aflevering besproken.
Na een aflevering vol nieuwe beginselen, maaktGame of Thrones inFirst of His Name plaats voor een existentiële bevraging van zijn personages. Dit wordt al snel duidelijk tijdens een scène tussen Cersei en Tywin. Nu zoon en kleinzoon Tommen de troon officieel heeft bestegen, is voor hen de volgende stap hem daar te houden. Er is echter één probleem: de goudmijnen in het westen zijn al jaren leeg. En laat nou net de gehele reputatie en positie van de Lannisters gebaseerd zijn op hun welvaart. Althans, dat blijkt dus de schijn van welvaart te zijn. Een grote bijdrage leveren aan Tommens koningschap zal niet gaan. De troon heeft al een enorme schuld bij de Iron Bank van Braavos, en met een dure bruiloft vers in het geheugen zal deze niet snel afgelost kunnen worden. Dit maakt dat ze financieel afhankelijk zijn geraakt van de Tyrells. Deze huizen in de Reach in het zuidoosten van Westeros; een groot gebied vol vruchtbare landbouwgrond dat niet geschaad is door oorlog of de aankomende winter. Niet wetende dat de Tyrells mede verantwoordelijk waren voor Joffreys dood, moeten Tywin en Cersei hen wel dichtbij houden. “The Lannister legacy is the only thing that matters”, lijkt Cersei haar vader naar de mond te praten. Waarom begonnen ze oorlogen, deden ze huis Reyne van de aardbodem verdwijnen en steunden ze de schending van het gastrecht door gasten tijdens een bruiloft af te laten maken? Slechts voor het behoud van de familienaam.
Represaille
Maar familienamen zijn niet het enig mogelijke doel. Een ander objectief dat langskomt inFirst of His Name is simpeler: wraak. Een naam hooghouden kan op veel manieren: een eervolle status behouden, een grote hoeveelheid land bezitten, veel goud bijeenschrapen of je via politieke huwelijken naar de top trouwen. Wraak is meer rechttoe-rechtaan. Vind de verantwoordelijke voor hetgeen je aangedaan is, en voer jouw versie van gerechtigheid uit. Oberyn heeft hier inmiddels al een dikke vijftien jaar op gewacht. Toen, tijdens de val van Aerys’ heerschappij, werden zijn zus en haar zoon en dochter vermoord, terwijl Tywins troepen de hoofdstad plunderden. Oberyns uitnodiging naar King’s Landing presenteerde een ideale gelegenheid in de buurt van de daders te komen, en nu hij er is, lijkt hij niet meer weg te gaan voordat hij de schuldige gestraft heeft. Zijn wraak is iets wat moet gebeuren, hoeveel tijd het ook nodig heeft. Dit sentiment klinkt ook door in het gebed van Arya. Ook zij heeft zich voorgenomen haar familieleden te wreken. De kans om in de omgeving van haar familie op te groeien is haar ontnomen, waardoor het enige waar ze zich aan vastklampt nog haar lijstje is. Het geeft een duidelijk doel: naam voor naam afstrepen. Oberyn en Arya vinden een toekomst in boosheid om het verleden.
Verbetering
Waar Oberyn en Arya zin vinden in de gruwelijkheden van het verleden, vechten anderen voor een ideaal. Dany’s queeste begon als jacht voor hetgeen aan haar en haar broer Viserys toebehoorde – de IJzeren Troon – maar drieënhalf seizoen later is ze volledig overgegaan op het afschaffen van slavernij. De overname van Meereen heeft haar schepen opgeleverd die het overgrote deel van haar manschappen naar Westeros zouden kunnen verplaatsen. Maar ze kiest voor iets anders. Sinds haar tocht langs Astapor en Yunkai hebben namelijk andere leiders daar de leiding overgenomen. Slavernij is met dezelfde snelheid weer teruggekeerd. Hier komt haar andere probleem naast haar neiging tot wreedheid naar boven: haar blinde naïveteit. In haar reis heeft ze haar idealen zeker nagejaagd: duizenden slaven zijn bevrijd en volgen haar in eigen vrijheid. Maar ze heeft er nooit bij stilgestaan dat de belangrijkste kostwinner in en sociaaleconomisch systeem niet zomaar weggehaald kan worden. Slaver’s Bay erft zijn naam aan zijn belangrijkste bron van inkomsten, en zonder deze zal het ene kwaad het andere vervangen. Daar kunnen zelfs drie draken weinig aan doen. Dany wordt gedreven door blinde revolutiedrang, iets wat zich nu tegen haar begint te keren.
Getrouwheid
Naast de idealisten, wrekers en familiegezinden bleken de meesten inFirst of His Name toch gedreven door plichtsgevoel. Brienne en haar zoektocht voor Sansa is hier het duidelijkst voorbeeld van. Ze heeft een eed gezworen en ze zal niet rusten voordat deze ingelost is. Tot haar irritatie heeft de aan haar toegewezen schildknaap weinig ervaring met zijn nieuwe taak. Naast het ontbreken van culinaire vaardigheden lukt het hem zelfs niet zijn paard in toom te houden. Dit gaat zover dat Brienne Pod laat weten hem van zijn gezworen eed te verlossen. Op dat moment realiseert ze zich dat ze beiden door hetzelfde gedreven worden: een gedane belofte drijft hen voort. Ook in het verre noorden blijft het zweren van een eed invloedrijk. De Night’s Watch bestormt daar namelijk Craster’s Keep om Karl en de andere muiters een kopje kleiner te maken. De actie slaagt, waardoor Bran en co. ongezien hun weg vervolgen en de gijzelnemers geen informatie door kunnen spelen aan de naderende Wildlings. Als operatieleider Jon dan in de tent tegenover oppermuiter Karl staat, schijnt door dat hij niet slechts gedreven wordt door zijn taak het land te beschermen. Het vuur in zijn ogen weerspiegelt een meer persoonlijk doel: het wreken van mentor en leider Jeor “the Old Bear” Mormont. In tegenstelling tot de meeste leden van de Night’s Watch heeft Jon er zelf voor gekozen zijn leven te wijden aan het verdedigen van het rijk. Hoewel hij nooit als volledige zoon van Eddard zou worden gezien, had hij een gemakkelijker leven aan het hof kunnen hebben. Toch koos hij voor de muur. Een minder zelfzuchtige motivatie is moeilijk voor te stellen. Desalniettemin, wanneer hij in de tent tegenover de met twee messen bewapende Karl staat, is er meer dan plichtsgevoel. Er is woede in zijn ogen.
Doelen
InFirst of His Name steltGame of Thrones de motivaties van zijn karakters voorop. Arya zoekt bloed en dood, maar alleen omdat ze niets anders meer heeft; Brienne volgt schijnbaar onmogelijke orders, zelf nooit geaccepteerd door haar hooggeplaatste vader; Dany maakt grote gebaren, maar haalt hier niets mee uit; en in het noorden vermengt plichtsgevoel zich met woede. De beweegredenen van de karakters zijn divers, maar ze hebben één ding gemeen: de persoon erachter is onmogelijk weg te denken.
Losse gedachten:
- The Hound dreef op humoristische wijze de stop met het waterdansen van Syrio Forel. Jammer genoeg zit een ontmoeting tussen deze twee mentoren van Arya er niet meer in.
- Deze aflevering bevatte één van de grootste twists tot nu toe, alleen verhuld doordat het slechts vluchtig genoemd werd. Na Petyr en Sansa te hebben ontvangen in de Eyrie, onthult Lysa aan de kijkers dat zijzelf het gif aan haar man Jon Arryn heeft toegediend, zodat ze Littlefinger zou kunnen trouwen. Vervolgens schreef ze een brief vol leugens aan zus Catelyn dat de Lannisters erachter zouden hebben gezeten. Zonder deze actie zou Robert Ned niet als Hand of the King gevraagd hebben, zouden de Starks nooit richting het zuiden zijn vertrokken, zou Ned niet geëxecuteerd zijn en zou Robb niet ten onder gaan in zijn oorlog tegen de kroon. Littlefinger, en zijn “chaos is a ladder”-mentaliteit was dus de directe aanleiding voor de War of the Five Kings. Een stevigere ladder is moeilijk denkbaar.
- Hoewel The Eyrie een make-over heeft gehad sinds we er in seizoen 1 voor het laatst waren, ziet het er nog steeds even onneembaar uit als voorheen. En ja, Sansa’s situatie lijkt er vooralsnog niet veel beter op geworden.
- Brienne’s plan om in haar zoektocht allereerst naar de Wall te gaan is niet de meeste efficiënte. Ze komen zelfs min of meer langs de Vale onderweg! Daar even gedag zeggen tegen tante Lysa zou geen kwaad kunnen?
- Brans verhaallijn liet ditmaal ook de duistere kanten van diens krachten zien. Nadat hij Hodor gebruikte om Locke van kant te maken, kregen we een hartverscheurende reactie van de grote man te zien. Game of Thrones gebruikt zijn magische elementen niet slechts als MacGuffins of aankleding, maar stelt er ook vragen bij. Brans reddingsactie mag dan geholpen hebben, hij moest er wel ongevraagd het lichaam van de grootste knuffelbeer van de show voor binnendringen en dwingen een gruwelijke moord te plegen.
- Littlefinger heeft mensen de dood ingejaagd om minder dan het weggooien van één van zijn cadeaus. Jammer genoeg kregen we geen reactie-shot toen de glazen valk via de Moon Door het luchtruim betrad.
- Vorig seizoen waarschuwde Cersei Margaery nog door het volgende de stellen: “If you ever call me sister again, I’ll have you strangled in your sleep”. Als de twee vlak na Tommens kroning praten, blijkt Margaery hier echter niet bang van te zijn geworden.
