Game of Thrones S6E2: Home - recap

Een aflevering vol close-ups van levenloze gezichten. Althans…

Eindelijk kunnen Kit Harington en zijn collega’s rustig ademhalen. Na een jaar vol speculaties over Haringtons haardracht en vluchtpatronen , en een jaar vol leugens om bestwil is de kogel eindelijk door de kerk: Jon Snow is terug. Hoewel het productieteam en de acteurs nog vrijwel de enigen waren die stug volhielden dat hijtoch echt niet meer terug zou komen, was er altijd de kans dat de showrunners toch nog eenGame-of-Thrones-je zouden doen. Zelfs in de opwekkingsscène zelf wil men ons nog meermalen doen geloven dat het een verloren zaak is door kundig iedere handeling van Melisandre uit te rekken, onderwijl het laten zien van enkele lange close-ups van Jons gezicht die nergens toe leiden. Enkele momenten nadat men het opgegeven heeft, en het schoongeboende lichaam alleen met Ghost achterblijft, snakt hij dan toch ineens naar adem. Snel knipt Podeswa naar de credits en de daarbij behorende bombastische muziek. De boodschap is binnen.

Waar Jon na een jaar uit de running te zijn geweest (of een dag in de fictionele wereld) zijn huis weer vindt, reizen ook andere personages inHome naar hun echte of gevoelsmatige thuis. Het meest opvallend is Brans uitstapje. In plaats van naar een fysieke plek terug te keren, maakt hij een reis door de tijd. Via het weirwoodnetwerk aanschouwt hij zijn vader, oom, tante en een jonge Hodor (of: Wyllis) sparren in de binnenplaats van Winterfell. Zowel het zien van zijn familie als de plek waar hij opgroeide voelt als een warm bad, zo ook voor ons als kijker. In 2010 zagen we namelijk een vergelijkbare scène in de allereerste aflevering vanGame of Thrones. Alleen was het toen Bran die zelf met zijn broers en zussen aan het oefenen was. Opvallend is de link die gelegd wordt tussen Lyanna en Arya, beiden zusjes die ondanks de hen toegeschreven genderrollen hun broers overtreffen. Als we Chekhov mogen geloven worden we daarnaast niet voor niets steeds aan Lyanna’s bestaan herinnerd.

Het thuiskomen dat centraal staat inHomegeeft, naast een meer hoopvolle toon danThe Red Woman,ook de bijsmaak van regressie. Zo zien we Tommen terugkeren bij Cersei na zich enige tijd puberend tegen zijn moeder af te hebben gezet. Vol van schaamte omdat hij niets tegen haar publieke vernedering heeft gedaan, vraagt hij haar advies om te voorkomen dat dit weer zal gebeuren. We zien hier langzaamaan trekjes van Joffrey doorsijpelen in het karakter van de jonge koning. Tommen zag eerder zijn grotere broer met harde hand – serieus genomen of niet – radicale beslissingen nemen, en nu zijn eigen gezag compleet ondermijnd wordt door een rebellerende sekte, valt hij terug op wat hij zag dat werkte.

Dat de Sparrows nog geen tekenen van uitsterven laten blijken wordt wel duidelijk in het gesprek tussen hun leider en Jaime. In de Sept van Baelor probeert de blondgelokte Lannister de hypocrisie van de fanatici te openbaren: waarom wordt er zoveel nadruk gelegd op de ‘zonden’ van niet-heteronormatieve uitingen als Cersei’s vrije seksuele moraal en Loras’ homoseksualiteit, terwijl Jaime’s gewelddadigeking- enkinslaying onbestraft blijven?Een vraag die even al relevant is in de wereld van de serie als de onze. Een antwoord krijgt Jaime in de vorm van intimidatie. Achter alle pilaren doemen in juten gehulde schimmen op, in de handen zelf gefabriceerd wapentuig van hout en spijkers. “We have no names, no family, everyone of us is poor, powerless, and yet together we can overthrow an empire”, werpt de High Sparrow hem toe. De Sparrows zijn een explosieve combinatie van de anonimiteit van een revolutionaire onderklasse en het opzwepende vuur van religieus fanatisme. Het zal niet lang duren voordat dezeunstoppable force een ontmoeting zal hebben met hetimmovable object dat de Lannister dynastie vormt.

Naast een aflevering over thuiskomen, stondHome ook in het teken van wisselingen in de wacht. Waar de Sand Snakes vorige week nog onverwachts een coup pleegden in de brandende zon van Dorne, besluit Ramsay inHome dat de geboorte van zijn stiefbroertje een te groot gevaar voor zijn toekomstige leiderschap is. Met behulp van een mes en een aantal honden maakt hij een einde aan de levens van Roose, Walda en Roose Jr. Afgaande op de weinig verbaasde reactie van Lord Karstark (we zagen voor het laatst een lid van dit huis in seizoen drie, toen Robb het toenmalige familiehoofd van zijn hoofd ontdeed nadat deze tegen zijn orders in twee gevangen Lannisters vermoordde) lag dit plan allang op tafel. De regie van de scène suggereert daarbij een broeiend gevoel van paranoia in het huidige Winterfell. Wanneer Ramsay de dolk in zijn vader steekt blijft het voor de toeschouwer even onduidelijk wie van de twee de ander nou aanvalt. Dat een conflict eraan zat te komen was duidelijk, de vraag was alleen wie als eerst toe zou slaan. Ramsay ‘Mad Dog’ Snow lijkt in deze scènes een heel ander persoon dan hoe we hem als Theons martelaar leerden kennen. Toen kwam zijn wreedheid voort uit morbide sadisme, maar nu heeft hij daadwerkelijk politieke ambities. Of hij met het uit de weg ruimte van Roose & Zn. rustig kan slapen is nog maar de vraag. “The North remembers”.

Ook huize Greyjoy moet het met een andere leider doen, hoewel nog even onduidelijk blijkt wie dat zal worden. Als we arriveren op Pyke praat Balon – die we voor het laatst zagen toen hij een 'stukje Theon' ontving in seizoen drie – met dochter Yara over het falen van hun invasie van het Noorden. In seizoen twee zagen we al dat Theon Winterfell niet lang in handen kon houden, en inHome leren we dat nu ook hun laatste bastion op het vasteland is gevallen. Dit is echter niet het enige wat valt, want even later duikt Balon over de rand van een in de storm schommelende touwbrug richting de roerige golven. Maar niet zonder hulp: broerlief Euron introduceert zich even daarvoor met de woorden: “I am the storm, brother. The first storm and the last.” Nu na Balons heengaan eenKingsmoot bijeen wordt geroepen om de nieuwe leider van huis Greyjoy te kiezen, is het niet moeilijk te bedenken wie zich naast Yara nog meer kandidaat zal stellen. En ook een derde kandidaat lijkt zich te presenteren. Wanneer Sansa vraagt waar Theon heen zal gaan wanneer hij hen verlaat, antwoordt hij met de titel van de aflevering: “Home”.

Opvallend is dat voor een aflevering waarin twee familiehoofden het leven laten,Home vooral een aflevering is waar de angst voor geweld voorkomt dat bloed zal vloeien. Zo laten de muiters snel hun wapens vallen wanneer ze worden geconfronteerd met een groter aantal Wildlings, laat Jaime het zwaard in zijn schede wanneer hij de overmacht van de Sparrows ziet, en doet een groep Lannister-soldaten een zucht van opluchting klinken wanneer Cersei haar nieuwe hulpje niet op hen afstuurt. Want hoewel vrijwel ieder plot een grote stap neemt inHome, is het gevoel dat de climaxen van deze confrontaties worden uitgesteld moeilijk af te schudden. Ook in andere plotlijnen is het proces van opbouwen hard bezig. Want waarom leren we dat Hodor eigenlijk Willys heet? En wat kan Euron in dit stadium nog toevoegen aan het complexe politieke plaatje van Westeros? En waar zal de ellenlange training van Arya nou eigenlijk toe leiden; wie van de personages zal ze de opdracht krijgen om het leven te brengen? Het spannende aan dit seizoen is dat niemand meer de antwoorden op deze vragen weet.