Game of Thrones: seizoen 2 - recensie

Het tweede seizoen van Game of Thrones is trager, maar durft tegelijkertijd meer zijn nek uit te steken, waardoor het eerste seizoen makkelijk wordt overtroffen.

Het duurde even voor Game of Thrones in Nederland voet aan de grond kreeg, maar sinds Carice van Houten haar naam aan het monsterproject heeft verbonden, is het hek van de dam. Torenhoge verwachtingen werden er geschapen door het zinderende einde van seizoen 1 en de tientallen ‘featurettes’, die alvast een glimp van de aangevulde cast en nieuwe exotische locaties weggaven. Het eindresultaat is opnieuw tien afleveringen van elk een uur. Het tempo ligt nog net ietsje lager dan het eerste seizoen, maar de serie begint zich ook op een paar cruciale punten te onderscheiden van de boekenserie, meestal met een aanzienlijk spannender eindresultaat.

Westeros is verscheurd sinds de dood van Robert Baratheon. Zijn uit incest geboren zoon, Joffrey, zit nu op de troon en geeft steeds meer toe aan zijn psychopathische neigingen. In het eerste seizoen vermoordde hij al Eddard Stark (Sean Bean) die tot op dat punt de spil van het verhaal was. Tyrion Lannister (Peter Dinklage) de kleine oom van Joffrey, neemt het stokje van Bean over als Hand van de koning en blijkt zich als een vis in het water te voelen tussen alle leugenaars en adviseurs. Niettemin ligt er door het hele seizoen dreiging op de loer in de vorm van Robb Stark, Renly en Stannis Baratheon, die alle drie (terecht) denken dat ze betere koningen zijn en legers hebben opgetrommeld. De laatste is, samen met de Greyjoys van Pike, een nieuwe factie inGame of Thronesen wordt deels geleid door de rode priesteres Melisandre. Carice van Houten speelt haar met een opmerkelijk Hollandse tongval die ongetwijfeld exotisch klinkt voor Amerikaanse kijkers. Al deze mensen liegen en bedriegen elkaar door het verhaal heen en worden nog regelmatig vanuit het oogpunt van Starks kinderen gadegeslagen.

Het tweede seizoen van Game of Thronestoont aanzienlijk meer zelfvertrouwen van het productieteam. Waar seizoen 1 het boek nog voor zo’n 90 procent volgde, durft seizoen 2 hele verhaallijnen te stroomlijnen of zelfs rigoureus te veranderen. Zo is het verhaal van de kreupele Bran Stark versimpeld maar die van Daenerys Targaryen juist uitgebreid en aanzienlijk spannender gemaakt. De meeste personages komen uiteindelijk op dezelfde plek terecht als in de laatste hoofdstukken vanA Clash of Kings, maar het biedt een kijkje in de toekomst waarin de serie wellicht nog meer gaat afwijken van het basismateriaal. Als de kwaliteit gewaarborgd blijft, zal dat de serie ook spannend houden voor fans van de boeken, en dat is uiteindelijk één van de beste complimenten om te geven.

Een minpunt van het eerste seizoen vanGame of Throneswas het exploitatiegehalte van sommige scènes. HBO heeft dankzij series zoalsRomeeen reputatie om seks en geweld onverbloemd in beeld te brengen. Seizoen 2 is nog steeds geen kinderfeestje, maar zeker op het gebied van vrouwelijk schoon lijkt de regie veel meer gefocust te zijn. Eén speelse knipoog naar het publiek is een scène in een bordeel waar twee mensen elkaar bespioneren terwijl prostituees hen diensten verlenen en er nog een derde persoon hén weer begluurt. Geen exploitatie maar verfrissende zelfspot, vandaar ook dat Saturday Night Live er een sketch omheen bouwde.

Qua actie en geweld is er tevens vooruitgang geboekt in de vorm van aflevering 9:Blackwater. Het eerste seizoen miste een grote veldslag als explosieve conclusie van meerdere verhaallijnen.Blackwateris dat voor het tweede seizoen en het laat een uur lang zien hoe ver Game of Thrones qua schaal uitsteekt boven (fantasy)series die voorgingen.

Game of Thrones: Season Twois trager maar gaat tegelijkertijd ook effectiever met het basismateriaal om. Er zit meer actie in de afleveringen en het productieteam durft regelmatig buiten de lijntjes te kleuren. Iets dat ze in de toekomst wel meer zullen moeten doen. Boek 3,A Storm of Swords, bevat namelijk een paar van de belangrijkste gebeurtenissen uit de hele serie. Verwacht wordt dat ze het boek dan ook over twee seizoenen uitsmeren. Des te meer om van te genieten voor ons.