Een complexe machine voorspelt in New York terreurdaden en dodelijke criminele incidenten.
John Reese (Jim Caviezel, The Passion Of The Christ ) leeft als alcoholistische zwerver in New York. Hij heeft echter een verleden bij de CIA en dat komt voor de miljonair en computerexpert Harold Finch (Michael Emerson, Lost ) uitstekend van pas. Finch zoekt naar een persoon die voor hem het vuile werk kan opknappen en Reese beschikt uiteraard over de nodige vechtsport en wapen tactieken. Afleveringen van Person Of Interest draaien om de wisselwerking tussen die twee acteurs. Wat is hun motivatie? Een machine die sofinummers uitspuugt van mensen die in de nabije toekomst als slachtoffer of dader betrokken zullen zijn bij een crimineel dodelijk incident. Het is aan beide heren om deze gebeurtenissen te voorkomen.
De Nolan's
Person Of Interest is geschreven door Jonathan Nolan (het broertje van Christopher Nolan die bekend is van Inception ). Hij werkte mee aan Memento en is ook verantwoordelijk voor het script van de nieuwe Batman- film die momenteel in productie is. De Nolan's zijn verliefd op complexe narratieve structuren en die zijn duidelijk aanwezig in Person Of Interest . Zo kent elke aflevering zijn eigen verhaal, zijn er problemen die zich gedurende meerdere afleveringen aandienen en is er het metaprobleem, een ethisch dilemma waarin de kijker zich gaat afvragen of de privacy van de Amerikaanse bevolking niet in het geding is. Bovenal is J.J. Abrams verantwoordelijk voor de productie. Gezien zijn laatste activiteiten, Lost en Super 8 lijkt het een garantie voor succes.
Patriot Act
In Person Of Interest passeren er continu toespelingen op de huidige Amerikaanse politieke situatie de revue. De machine van Finch gebruikt visuele informatie van straatcamera's gecombineerd met afluister- en hackpraktijken. De machine zit letterlijk onder de huid van de burgerbevolking. Het doet enigszins denken aan de precogs uit Spielberg's Minority Report . Daarentegen oogt Finch zijn machine realistisch. Alhoewel Person Of Interest in vele opzichten geen realistische serie is - Reese zijn gevechtstechnieken worden wat aangedikt in beeld gebracht - zou het reeël kunnen zijn dat de Amerikaanse overheid over zo'n dergelijk apparaat beschikt. Dit zijn de uitwassen van George W. Bush's Patriot Acts waarin hij geleidelijk de bevolking haar vrijheid heeft ontnomen. De kentering die 9/11 heeft veroorzaakt in de Amerikaanse maatschappij speelt hierin een prominente rol. De machine heeft alles gearchiveerd en kan derhalve terug tot 2002. Flashbacks resulteren in een gefragmenteerd verhaal.
Glijmiddel
Nolan en Abrams hebben een vluchtige, soepele actieserie gecreëerd met meerdere symbolische lagen die je als kijker allemaal wil ontleden. Het is dit causale glijmiddel dat het publiek dwingt de volgende aflevering te kijken. Het is waarschijnlijk een geraffineerd proces geweest, maar er moet toch erkend worden dat Person Of Interest hierin betrekkelijk succesvol is. De Casting van Lost's Benjamin Linus (Emerson) en Jezus (Caviezel) draagt hier volledig aan bij. Het geeft voldoening te zien dat deze heren op professionele wijze hun karakters uitdragen. Er zijn bovendien nog bijrollen voor Taraji P. Henson (Carter, de agente die Finch en Reese op het spoor komt) en Kevin Chapman (Het lek binnen de NYPD ).
Storing
De makers van Person Of Interest zorgen ervoor dat de serie wordt opgevuld met beelden van bewakingscamera's aangevuld met het geluid van afluisterpraktijken. Het zou echter interessanter zijn geweest als deze beelden daadwerkelijk betrekking hebben op het verhaal en dat is niet altijd het geval. Ze worden als smeerolie gebruikt om sequenties aan elkaar te plakken en hebben daarin het zelfde nut als establishing shots van cafés in sitcoms, ze zijn onnodig tijdvullend. Naast dit gegeven zijn de dialogen vaak voorspelbaar en Caviezel fluistert wat geheimzinnig als hij met criminelen spreekt. Uiteraard zijn dit conventies uit het actiegenre, maar wat mij betreft mogen filmmakers daar wel wat van afwijken. Daarentegen hebben de regisseurs de nodige tijd in de cinematografie gestoken. Daarin kan Person Of Interest zich zeker meten met de gemiddelde Hollywoodfilm.
Voorlopige conclusie
Person Of Interest is vluchtig, soepel en de eerste drie afleveringen kijken gemakkelijk weg. Voor de purist bevat de serie interessante ethische dilemma's en voor de amateurhistorici onder ons zijn de toespelingen op 9/11 zeer boeiend. In zekere zin bied Jonathan Nolan het publiek een alternatieve realiteit die toch veel gelijkenissen kent met de onze. Daarin is Person Of Interest vooralsnog een serie die met veel visueel glijmiddel aan elkaar wordt gebreid. Voor de liefhebbers van dit genre zeker de moeite waard. Bovendien biedt de serie na drie afleveringen toespelingen op de aanwezigheid van een groter geheel, een allesoverkoepelende verklaring. Een aanleiding om de overige vijf afleveringen te bekijken en te hopen op meer.
